TEXTO CONSOLIDADO

As referencias, funcións e medios materiais e persoais que corresponden ao Comité Español de Disciplina Deportiva e á Xunta de Garantías Electorais pasan a corresponder ao Tribunal Administrativo do Deporte, segundo establece a disposición adicional 4 da Lei Orgánica 3/2013, de 20 de xuño. Ref. BOE-A-2013-6732.

 

JUAN CARLOS I

REI DE ESPAÑA

A todos os que a presente veren e entenderen.

Sabede: Que as Cortes Xerais han aprobado e Eu veño en sancionar a seguinte Lei:

PREAMBULO

O deporte, nos seus múltiples e moi variadas manifestacións, converteuse no noso tempo nunha das actividades sociais con maior arraigamento e capacidade de mobilización e convocatoria.

O deporte constitúese como un elemento fundamental do sistema educativo e a súa práctica é importante no mantemento da saúde e, por tanto, é un factor corrector de desequilibrios sociais que contribúe ao desenvolvemento da igualdade entre os cidadáns, crea hábitos favorecedores da inserción social e, así mesmo, a súa práctica en equipo fomenta a solidariedade. Todo isto conforma o deporte como elemento determinante da calidade de vida e a utilización activa e participativa do tempo de lecer na sociedade contemporánea.

A importancia do deporte foi recollida no conxunto de principios reitores da política social e económica que recolle o capítulo terceiro do título I da Constitución, que no seu artigo 43.3 sinala: «Os poderes públicos fomentarán a educación sanitaria, a educación física e o deporte. Así mesmo, facilitarán a adecuada utilización do lecer».

A resposta ao deber constitucional de fomentar o deporte chegou, en primeiro termo, a través da Lei 13/1980, de extraordinaria importancia no seu momento e que hoxe é preciso substituír, non tanto polo tempo transcorrido desde a súa publicación como polas esixencias derivadas da interpretación pautada do proceso autonómico, e pola propia evolución do fenómeno deportivo.

O obxectivo fundamental da nova Lei é regular o marco xurídico en que debe desenvolverse a práctica deportiva no ámbito do Estado, rexeitando, por unha banda, a tentación fácil de asumir un protagonismo público excesivo e, doutra banda, a propensión a abdicar de toda responsabilidade na ordenación e racionalización de calquera sector da vida colectiva. Non é necesario recorrer para iso ao discurso sobre a natureza xurídica da actividade deportiva, tendo en conta que, a práctica do deporte é libre e voluntaria e ten a súa base na sociedade. Basta a alegación do mandato, explícito no artigo 43 da Constitución e implícito en todo o seu texto, para explicar e xustificar que unha das formas máis nobres de fomentar unha actividade é preocuparse por ela e os seus efectos, ordenar o seu desenvolvemento en termos razoables, participar na organización da mesma cando sexa necesario e contribuír ao seu financiamento.

Se a atribución de competencias sobre deporte ou promoción do deporte áchase explícita nos diferentes Estatutos de Autonomía -e, por iso, esta Lei non trata de realizar operacións de redistribución que non lle corresponden-, non é menos certo, en primeiro lugar, que semellante atribución ha de porse en conexión estrita cos ámbitos territoriais das respectivas Comunidades Autónomas, e en segundo lugar, que o deporte constitúe unha materia -por empregar termos constitucionais- sobre a que, sen dúbida, inciden varios títulos competenciais. Neste sentido, son varias as actuacións coordinadas e de cooperación entre a Administración do Estado e a das Comunidades Autónomas para aquelas competencias concorrentes que sen dúbida propiciarán unha política deportiva máis dinámica e con efectos multiplicadores.

Respecto do primeiro, parece claro que a faceta competitiva de ámbito estatal e internacional que é inherente ao deporte xustifica a actuación do Estado. Como o Tribunal Constitucional asegurou no seu día, a xestión dos intereses propios das Comunidades Autónomas non posibilita «certamente, a afectación de intereses que son propios do deporte federado español no seu conxunto», de forma que é absolutamente necesario conectar a intervención pública co ámbito no que se desenvolve o deporte. Iso permite, en definitiva, deslindar os respectivos campos de actuación do Estado e das Comunidades Autónomas. E, desde logo, así o fai a presente Lei que advirte en diversos preceptos do acotamiento dos seus obxectivos derivados das esixencias constitucionais e que se corresponden coas competencias da Administración do Estado, deixando a salvo as que corresponden lexitimamente ás Comunidades Autónomas.

Respecto do segundo, tamén é claro que a actividade deportiva constitúe unha evidente manifestación cultural, sobre a que o Estado non debe nin pode mostrarse alleo por imperativo da propia Constitución, aínda que só sexa para facilitar a necesaria comunicación entre os diferentes ámbitos autonómicos. E, sen descoñecer que os títulos competenciais de educación, investigación, sanidade ou lexislación mercantil avalan a actuación estatal na materia, na súa faceta supraautonómica. Todo iso con absoluto respecto ás competencias asumidas polas Comunidades Autónomas nos seus Estatutos de Autonomía, que propiciou en determinados territorios a promulgación de Lexislación deportiva propia nese ámbito. Con base nesta realidade decláranse supletorios os correspondentes artigos.

O fenómeno deportivo, actividade libre e voluntaria, presenta estes aspectos claramente diferenciados:

A práctica deportiva do cidadán como actividade espontánea, desinteresada e lúdica ou con fins educativos e sanitarios.

A actividade deportiva organizada a través de estruturas asociativas.

O espectáculo deportivo, fenómeno de masas, cada vez máis profesionalizado e mercantilizado.

Estas realidades diferentes requiren tratamentos específicos.

A Lei pretende uns obxectivos que están relacionados directamente cos aspectos do deporte antes sinalados:

Fomentar a práctica deportiva e ordenar o seu funcionamento, cando esta transcende do ámbito autonómico.

Recoñecer e facilitar a actividade deportiva organizada a través de estruturas asociativas.

Regular o espectáculo deportivo, considerándoo como unha actividade progresivamente mercantilizada.

Ao referirse a os contidos que deben contribuír a desenvolver os obxectivos sinalados, é preciso afirmar que a Lei é un texto que regula o deporte, e que menciona nos principios xerais o tratamento recoñecido á educación física. Esta forma parte da educación integral da persoa e, por tanto, como parte substancial do sistema educativo, deben ser as leis e a normativa de carácter educativo, as que regulen, sen discriminación nin marxinalidade, dita materia.

Sen dúbida, un Título importante da Lei é o que fai referencia ao asociacionismo deportivo.

Nun primeiro nivel, a Lei propón un novo modelo de asociacionismo deportivo que persegue, por unha banda o favorecer o asociacionismo deportivo de base, e por outro, establecer un modelo de responsabilidade xurídica e económica para os Clubs que desenvolven actividades de carácter profesional. O primeiro preténdese logar mediante a creación de Clubs deportivos elementais, de constitución simplificada. O segundo, mediante a conversión dos clubs profesionais en Sociedades anónimas Deportivas, ou a creación de tales Sociedades para os equipos profesionais da modalidade deportiva que corresponda, nova forma xurídica que, inspirada no réxime xeral das Sociedades anónimas, incorpora determinadas especificidades para adaptarse ao mundo do deporte.

A Lei presta, así mesmo, unha atención específica ás Federacións deportivas españolas e ás ligas profesionais como formas asociativas de segundo grao. Por primeira vez recoñécese na lexislación a natureza xurídico-privada das Federacións, á vez que se lles atribúen funcións públicas de carácter administrativo. É nesta última dimensión na que se sustentan as diferentes regras de tutela e control que a Administración do Estado pode exercer sobre as Federacións e que a Lei, preventivamente, estableceu cun absoluto e exquisito respecto dos principios de autoorganización que resultan compatibles coa vixilancia e protección dos intereses públicos en presenza.

As Agrupacións de Clubs, e os Entes de Promoción Deportiva regúlanse como asociacións de ámbito estatal e implantación supraautonómica. As primeiras co exclusivo obxecto de desenvolver actuacións deportivas naquelas modalidades e actividades non contempladas polas Federacións Deportivas Españolas. Os segundos, como promotores e organizadores de actividades físicas e deportivas con finalidades exclusivamente lúdicas, formativas ou sociais.

En correspondencia coa imposición dunha forma especial xurídico-societaria no desenvolvemento do deporte profesionalizado, establécese a obrigatoriedade de constitución, no seo das estruturas federativas, de Ligas integradas exclusiva e imperativamente por todos os clubs que participen en competicións oficiais de carácter profesional. A Lei non autoriza unha quebra do núcleo federativo, pois é este o xenuíno catalizador dos labores de promoción do deporte, pero recoñece personalidade xurídica e autonomía organizativa e funcional ás ligas profesionais ata o grao e coa intensidade que ese modo de práctica deportiva aconsella. Por iso é polo que se permita ás ligas a organización das súas propias competicións en coordinación coa respectiva Federación deportiva española e de acordo cos criterios que, en garantía exclusiva dos compromisos internacionais, poida establecer, no seu caso, a Administración do Estado.

Corolario do recoñecemento da natureza privada das Federacións deportivas e do seu papel de organismo colaborador da Administración, é a declaración directa e xenérica de utilidade pública que a Lei efectúa. O selo de oficialidade que, por habilitación estatal, ostentan as Federacións deportivas españolas, atopa aquí a súa manifestación máis visible e, ao tempo, xustifica a tutela e control do Estado sobre as mesmas.

Outro aspecto que é preciso mencionar expresamente é o que fai referencia ao deporte de alto nivel, e sobre todo ás medidas de protección aos deportistas que polas súas especiais cualidades e dedicación, representan á nación española nas competicións de carácter internacional. Ningún dos países da nosa contorna cultural ha deixada de lado o labor de tutela deste tipo de prácticas deportivas, extremando incluso as atencións aconsellables a devanditos deportistas. E todas as medidas que a Lei expón viñeron sendo reclamadas desde outrora polos axentes deportivos, e na actualidade, polos representantes do espectro político español, a través dunha moción aprobada unanimemente no Congreso dos Deputados.

A Lei impulsa a necesidade de establecer instrumentos de loita e prevención contra o consumo de sustancias prohibidas ou o uso de métodos ilegais destinados a aumentar artificialmente o rendemento dos deportistas, e isto tanto polo prexuízo que representa para a saúde do deportista como pola desvirtuación do propio fenómeno deportivo. Medidas de prevención e control, definición das sustancias prohibidas e métodos non regulamentarios. A creación dunha «Comisión Antidopaxe» e a obrigatoriedade de someterse a controis por parte dos deportistas federados, son aspectos incluídos no texto.

A crecente preocupación social polo incremento da violencia nos espectáculos deportivos ou ao redor dos mesmos, xustifica que a Lei incorpore determinadas medidas para loitar contra o fenómeno da violencia neste ámbito. Con iso a Lei pretende, por unha banda, adoptar os preceptos do Convenio Europeo sobre a Violencia, elaborado polo Consello de Europa e ratificado por España en 1987; e, por outro, incluír algunhas recomendacións e medidas propostas pola Comisión Especial sobre a violencia nos espectáculos deportivos e aprobadas polo Senado unanimemente. Entre elas destaca a creación dunha Comisión Nacional contra a Violencia nestes espectáculos e a tipificación das infraccións administrativas relativas ás medidas de seguridade, así como as sancións correspondentes a tales infraccións.

A Lei contempla tamén outros aspectos que, de maneira sucinta, é preciso enumerar: A definición das competicións deportivas, a regulación dos ensinos que hoxe en día son soporte de numerosas situacións profesionais, a incorporación á Lei dos criterios fundamentais do réxime disciplinario deportivo, a apertura da vía da conciliación extraxudicial no deporte en concordancia coa nova Lei da Arbitraxe, a creación da Asemblea Xeral do Deporte, incorporándose igualmente o Comité Olímpico Español como asociación privada cuxo obxecto consiste no desenvolvemento do movemento olímpico e difusión dos seus ideais, declarándoo de utilidade pública a efectos das finalidades que lle son propias.

Por último, é preciso sinalar tamén as novidades que supoñen as Disposicións Adicionais. Por unha banda, contémplase a posibilidade dunha excepción na transformación en Sociedades anónimas Deportivas para aqueles clubs que estando a participar xa en competicións deportivas profesionais, demostrasen unha boa xestión co réxime asociativo, mantendo un patrimonio neto positivo durante o catro últimos exercicios. A estes clubs impónselles, no caso de que opten pola súa transformación en Sociedade anónima Deportiva, un réxime específico e persoal de responsabilidade dos directivos que garanta a estabilidade económica dos clubs. Doutra banda, modifícase a Lei do IVE para favorecer o asociacionismo deportivo de base, recollendo o espírito da directiva europea e equiparando o réxime fiscal dos clubs afeccionados españois aos seus homónimos comunitarios.

TITULO I

Principios xerais

Artigo 1

1. A presente Lei ten por obxecto a ordenación do deporte, de acordo coas competencias que corresponden á Administración do Estado.

2. A práctica do deporte é libre e voluntaria. Como factor fundamental da formación e do desenvolvemento integral da personalidade, constitúe unha manifestación cultural que será tutelada e fomentada polos poderes públicos do Estado.

3. O Estado recoñecerá e estimulará as accións organizativas e de promoción desenvolvidas polas Asociacións deportivas.

4. O exercicio das respectivas funcións do sector público estatal e do sector privado no deporte axustarase aos principios de colaboración responsable entre todos os interesados.

Artigo 2

A Administración do Estado exercerá as competencias atribuídas por esta Lei e coordinará coas Comunidades Autónomas e, no seu caso, coas Corporacións Locais aquelas que poidan afectar, directa e manifestamente aos intereses xerais do deporte no ámbito nacional.

Artigo 3

1. A programación xeral do ensino incluirá a educación física e a práctica do deporte.

2. A educación física impartirase, como materia obrigatoria, en todos os niveis e graos educativos previos ao do ensino de carácter universitario.

3. Todos os centros docentes, públicos ou privados, deberán dispor de instalacións deportivas para atender a educación física e a práctica do deporte, nas condicións que se determinen reglamentariamente.

A tal fin deberán terse en conta as necesidades de accesibilidade e adaptación dos recintos para persoas con mobilidade reducida.

4. As instalacións deportivas dos centros docentes proxectaranse de forma que se favoreza a súa utilización deportiva polivalente, e poderán ser postas a disposición da comunidade local e das asociacións deportivas, con respecto ao normal desenvolvemento das actividades docentes.

5. A Administración do Estado coordinará na forma que reglamentariamente determínese, as actividades deportivas das Universidades que sexan de ámbito estatal e a súa promoción, ao obxecto de asegurar a súa proxección internacional, tendo en conta as competencias das Comunidades Autónomas e das propias Universidades.

Artigo 4

1. A Administración do Estado e as Entidades educativas e deportivas atenderán moi especialmente a promoción da práctica do deporte polos mozos, con obxecto de facilitar as condicións da súa plena integración no desenvolvemento social e cultural.

2. É competencia da Administración do Estado fomentar a práctica do deporte polas persoas con minusvalías físicas, sensoriais, psíquicas e mixtas, ao obxecto de contribuír á súa plena integración social.

3. Así mesmo, a Administración do Estado procurará os medios necesarios que posibiliten aos deportistas residentes nos territorios insulares e de Ceuta e Melilla, a participación en competicións deportivas non profesionais de ámbito estatal en condicións de igualdade.

Artigo 5

Durante a prestación do Servizo Militar fomentaranse as actividades deportivas coa finalidade de crear hábitos físico-deportivos que faciliten a integración social e cultural.

Artigo 6

1. O deporte de alto nivel considérase de interese para o Estado, en tanto que constitúe un factor esencial no desenvolvemento deportivo, polo estímulo que supón para o fomento do deporte basee, en virtude das esixencias técnicas e científicas da súa preparación, e pola súa función representativa de España nas probas ou competicións deportivas oficiais de carácter internacional.

2. A Administración do Estado, en colaboración coas Comunidades Autónomas, cando cumpra, procurará os medios necesarios para a preparación técnica e o apoio científico e médico dos deportistas de alto nivel, así como a súa incorporación ao sistema educativo e a súa plena integración social e profesional.

TITULO II

O Consello Superior de Deportes

Artigo 7

1. A actuación da Administración do Estado no ámbito do deporte corresponde e será exercida directamente polo Consello Superior de Deportes, salvo os supostos de delegación previstos na presente Lei.

2. O Consello Superior de Deportes é un Organismo autónomo de carácter administrativo adscrito ao Ministerio de Educación e Ciencia. Reglamentariamente o Goberno poderá modificar esta adscrición.

3. Son órganos reitores do Consello Superior de Deportes o Presidente e a Comisión Directiva.

Artigo 8

Son competencias do Consello Superior de Deportes as seguintes:

a) Autorizar e revogar de forma motivada a constitución e aprobar os estatutos e regulamentos das Federacións deportivas españolas.

b) Recoñecer, para os efectos desta Lei, a existencia dunha modalidade deportiva.

c) Acordar, coas Federacións deportivas españolas os seus obxectivos, programas deportivos, en especial os do deporte de alto nivel, orzamentos e estruturas orgánicas e funcional daquelas, subscribindo para o efecto os correspondentes convenios. Tales convenios terán natureza xurídico-administrativa.

d) Conceder as subvencións económicas que procedan, ás Federacións Deportivas e demais Entidades e Asociacións Deportivas, inspeccionando e comprobando a adecuación das mesmas ao cumprimento dos fins previstos na presente Lei.

e) Cualificar as competicións oficiais de carácter profesional e ámbito estatal.

f) Promover e impulsar a investigación científica en materia deportiva, de conformidade cos criterios establecidos na Lei de Fomento e Coordinación Xeral da Investigación Científica e Técnica.

g) Promover e impulsar medidas de prevención, control e represión do uso de sustancias prohibidas e métodos non regulamentarios, destinados a aumentar artificialmente a capacidade física dos deportistas ou a modificar os resultados das competicións.

h) Actuar en coordinación coas Comunidades Autónomas respecto da actividade deportiva xeral, e cooperar coas mesmas no desenvolvemento das competencias que teñen atribuídas nos seus respectivos estatutos.

i) Autorizar ou denegar, previa conformidade do Ministerio de Asuntos Exteriores, a celebración en territorio español de competicións deportivas oficiais de carácter internacional, así como a participación das seleccións españolas nas competicións internacionais.

j) Coordinar coas Comunidades Autónomas a programación do deporte escolar e universitario, cando teña proxección nacional e internacional.

k) Elaborar e executar, en colaboración coas Comunidades Autónomas e, no seu caso, coas Entidades locais, os plans de construción e mellora de instalacións deportivas para o desenvolvemento do deporte de alta competición, así como actualizar, no ámbito das súas competencias, a normativa técnica existente sobre este tipo de instalacións.

l) Elaborar propostas para o establecemento dos ensinos mínimos das titulacións de técnicos deportivos especializados.

Así mesmo correspóndelle colaborar no establecemento dos programas e plans de estudo relativos ás devanditas titulacións, recoñecer os centros autorizados para impartilos, e inspeccionar o desenvolvemento dos programas de formación naquelas Comunidades Autónomas que non asumisen competencias en materia de educación.

m) Autorizar os gastos plurianuais das Federacións deportivas españolas nos supostos reglamentariamente previstos, determinar o destino do patrimonio neto daquelas en caso de disolución, controlar as subvencións que lles outorgou e autorizar o gravame e alleamento dos seus bens inmobles, cando estes fosen financiados total ou parcialmente con fondos públicos do Estado.

n) Actualizar permanentemente o censo de instalacións deportivas en colaboración coas Comunidades Autónomas.

ou) Autorizar a inscrición das sociedades anónimas deportivas no Rexistro de Asociacións Deportivas, inscribir a adquisición e o alleamento de participacións significativas no seu accionariado e autorizar a adquisición dos seus valores nos termos sinalados no artigo 22.2.

p) Autorizar a inscrición das Federacións deportivas españolas nas correspondentes Federacións deportivas de carácter internacional.

q) Colaborar en materia de medio ambiente e defensa da natureza con outros organismos públicos con competencias niso e coas Federacións, especialmente relacionadas con aqueles.

r) Velar pola efectiva aplicación desta Lei e demais normas que a desenvolvan exercitando para o efecto as accións que proceden así como calquera outra facultade atribuída legal ou reglamentariamente que persiga o cumprimento dos fins e obxectivos sinalados na presente norma.

Artigo 9

O Presidente do Consello Superior de Deportes, con rango de Secretario de Estado, é nomeado e separado polo Consello de Ministros. Ostenta a representación e superior dirección do Consello, administra o seu patrimonio, celebra os contratos propios da súa actividade e dita, no seu nome, os actos administrativos.

Artigo 10

1. No seo do Consello Superior de Deportes constituirase unha Comisión Directiva, integrada por representantes da Administración do Estado, Comunidades Autónomas, Entidades locais e Federacións deportivas españolas, cuxa presidencia corresponderá ao propio Presidente do Consello. Igualmente, formarán parte desta Comisión persoas de recoñecido prestixio no mundo do deporte designadas polo Presidente do Consello Superior de Deportes.

A composición e funcionamento da Comisión Directiva determinarase reglamentariamente.

2. Son competencias específicas da Comisión Directiva, entre outras, as seguintes:

a) Autorizar e revogar, de forma motivada, a constitución das Federacións deportivas españolas.

b) Aprobar definitivamente os estatutos e regulamentos das Federacións deportivas españolas, das ligas profesionais e das Agrupacións de clubs, autorizando a súa inscrición no Rexistro de Asociacións Deportivas correspondente.

c) Designar aos membros do Comité Español de Disciplina Deportiva.

d) Suspender motivadamente e de forma cautelar e provisional, ao Presidente e demais membros dos órganos de goberno e control das Federacións deportivas españolas e Ligas profesionais, e convocar devanditos órganos colexiados nos supostos a que se refire o artigo 43.b) e c) da presente Lei.

e) Recoñecer a existencia dunha modalidade deportiva para os efectos desta Lei.

f) Cualificar as competicións oficiais de carácter profesional e ámbito estatal.

g) Autorizar a inscrición das Federacións deportivas españolas nas correspondentes Federacións deportivas de carácter internacional.

h) Autorizar a inscrición das Sociedades anónimas Deportivas no Rexistro de Asociacións Deportivas.

Artigo 11

1. O patrimonio do Consello Superior de Deportes estará integrado polos bens e dereitos cuxa titularidade lle corresponda.

2. O Consello Superior de Deportes exerce, respecto dos seus bens propios e dos que o Estado lle poida adscribir, as facultades de xestión, defensa e recuperación que á Administración outórganlle as leis sobre o Patrimonio do Estado.

3. Para o alleamento, cesión e permuta dos bens propios do Consello Superior de Deportes estarase ao disposto na lexislación sobre Patrimonio do Estado.

4. Os recursos do Consello Superior de Deportes están constituídos, entre outros, polos seguintes:

a) As consignacións económicas que anualmente se inclúan nos Orzamentos Xerais do Estado.

b) Os procedentes das Taxas e Prezos Públicos.

c) As subvencións outorgadas polas Administracións e demais entidades públicas.

d) As doazóns, herdanzas, legados e premios que lle sexan concedidos.

e) Os beneficios económicos que puidesen producir os actos que contribúan á realización dos seus fins e obxectivos sinalados na presente Lei.

f) Os froitos dos seus bens patrimoniais.

g) Os préstamos e créditos que obteña.

TITULO III

As Asociacións deportivas

CAPITULO I

Disposición xeral

Artigo 12

1. Para os efectos da presente Lei, as Asociacións deportivas clasifícanse en Clubs, Agrupacións de Clubs de ámbito estatal, Entes de Promoción deportiva de ámbito estatal, Ligas Profesionais e Federacións deportivas españolas.

2. As ligas son asociacións de Clubs que se constituirán, exclusiva e obrigatoriamente, cando existan competicións oficiais de carácter profesional e ámbito estatal, segundo o establecido no artigo 41 da presente Lei.

3. Poderanse recoñecer Agrupacións de Clubs de ámbito estatal co exclusivo obxecto de desenvolver actuacións deportivas naquelas modalidades e actividades non contempladas polas Federacións deportivas españolas. Só poderá recoñecerse unha Agrupación por cada modalidade deportiva non contemplada polas devanditas Federacións.

Para o desenvolvemento da actividade deportiva obxecto da súa creación, ditas Agrupacións coordinarán a súa xestión coas Federacións deportivas de ámbito autonómico que teñan contemplada tal modalidade deportiva.

O recoñecemento destas Agrupacións revisarase cada tres anos.

4. As denominacións de Sociedade anónima Deportiva, Liga Profesional e Federación deportiva española aplicaranse, para todos os efectos, ás Asociacións deportivas que se regulan na presente Lei.

CAPITULO II

Os Clubs deportivos

Artigo 13

Para os efectos desta Lei considéranse Clubs deportivos as asociacións privadas, integradas por persoas físicas ou xurídicas que teñan por obxecto a promoción dunha ou varias modalidades deportivas, a práctica das mesmas polos seus asociados, así como a participación en actividades e competicións deportivas.

Artigo 14

Os Clubs deportivos, en función das circunstancias que sinalan os artigos seguintes, clasifícanse en:

a) Clubs deportivos elementais.

b) Clubs deportivos básicos.

c) Sociedades anónimas Deportivas.

Artigo 15

1. Todos os Clubs, calquera que sexa a súa finalidade específica e a forma xurídica que adopten, deberán inscribirse no correspondente Rexistro de Asociacións Deportivas.

2. O recoñecemento a efectos deportivos dun Club acreditarase mediante a certificación da inscrición a que se refire o apartado anterior.

3. Para participar en competicións de carácter oficial, os Clubs deberán inscribirse previamente na Federación respectiva. Esta inscrición deberá facerse a través das Federacións autonómicas, cando estas estean integradas na Federación Española correspondente.

4. Para participar en competicións oficiais de ámbito estatal ou de carácter internacional, os Clubs deportivos deberán adaptar os seus Estatutos ou regras de funcionamento ás condicións establecidas nos artigos 17 e 18 da presente Lei. A súa inscrición efectuarase, ademais, na Federación española correspondente.

Artigo 16

1. A constitución dun Club deportivo elemental dará dereito a obter un Certificado de Identidade Deportiva, nas condicións e para os fins que reglamentariamente determínense.

2. Para a constitución destes Clubs será suficiente que os seus promotores ou fundadores, sempre persoas físicas, subscriban un documento privado en que figure, como mínimo, o seguinte:

a) Nome dos promotores ou fundadores e do delegado ou responsable, cos seus datos de identificación.

b) Vontade de constituír o Club, finalidade e nome do mesmo.

c) Un domicilio a efectos de notificacións e relacións con terceiros.

d) O expreso sometemento ás normas deportivas do Estado e, no seu caso, ás que rexen a modalidade da Federación respectiva.

3. Os Clubs deportivos aos que se refire o presente artigo poderán establecer as súas normas internas de funcionamento de acordo con principios democráticos e representativos. Na súa falta, aplicarase subsidiariamente as de desenvolvemento da presente Lei.

Artigo 17

1. Para a constitución dun Club deportivo básico, os seus fundadores deberán inscribir no Rexistro correspondente previsto no artigo 15 a acta fundacional. A acta deberá ser outorgada ante Notario polo menos por cinco fundadores e recoller a vontade destes de constituír un Club con exclusivo obxecto deportivo.

2. Así mesmo presentarán os seus Estatutos nos que deberá constar, como mínimo:

a) Denominación, obxecto e domicilio do Club.

b) Requisitos e procedemento de adquisición e perda da condición de socios.

c) Dereitos e deberes dos socios.

d) Órganos de goberno e de representación e réxime de elección, que deberá axustarse aos principios democráticos.

e) Réxime de responsabilidade dos directivos e dos socios, nas condicións que reglamentariamente establézanse. En calquera caso os directivos responderán fronte aos socios, o Club ou terceiros, por culpa ou neglixencia grave.

f) Réxime disciplinario.

g) Réxime económico-financeiro e patrimonial.

h) Procedemento de reforma dos seus Estatutos.

i) Réxime de disolución e destino dos bens, que en todo caso aplicaranse a fins análogos de carácter deportivo.

Artigo 18

1. As entidades públicas ou privadas, dotadas de personalidade xurídica, ou grupos existentes dentro das mesmas, que se constituíron de conformidade coa lexislación correspondente, poderán acceder ao Rexistro de Asociacións Deportivas, cando desenvolvan actividades deportivas de carácter accesorio en relación co seu obxecto principal.

2. Para os efectos previstos no apartado anterior, a Entidade ou grupo correspondente deberá outorgar escritura pública ante Notario na que, ademais das previsións xerais, indíquese expresamente a vontade de constituír un Club deportivo, incluíndo o seguinte:

a) Estatutos ou a parte dos mesmos que acrediten a súa natureza xurídica ou referencia das normas legais que autoricen a súa constitución como grupo.

b) Identificación do delegado ou responsable do Club.

c) Sistema de representación dos deportistas.

d) Réxime do orzamento diferenciado.

Artigo 19

1. Os Clubs, ou os seus equipos profesionais, que participen en competicións deportivas oficiais de carácter profesional e ámbito estatal, adoptarán a forma de Sociedade anónima Deportiva a que se refire a presente Lei. Ditas Sociedades anónimas Deportivas quedarán suxeitas ao réxime xeral das Sociedades anónimas, coas particularidades que se conteñen nesta Lei e nas súas normas de desenvolvemento.

2. Na denominación social destas Sociedades incluirase a abreviatura «SAD».

3. As Sociedades anónimas Deportivas terán como obxecto social a participación en competicións deportivas de carácter profesional e, no seu caso, a promoción e o desenvolvemento de actividades deportivas, así como outras actividades relacionadas ou derivadas de dita práctica.

4. As Sociedades anónimas Deportivas só poderán participar en competicións oficiais profesionais dunha soa modalidade deportiva.

Artigo 20

1. As sociedades anónimas deportivas e clubs que participen nunha competición profesional deberán inscribirse, de conformidade co que sinala o artigo 15, no Rexistro de Asociacións Deportivas correspondente e na Federación respectiva.

A certificación acreditativa do asento de inscrición dunha Sociedade anónima Deportiva no Rexistro de Asociacións Deportivas deberá acompañarse á solicitude de inscrición desta no Rexistro mercantil.

2. Os fundadores das Sociedades anónimas Deportivas non poderán reservarse vantaxes ou remuneracións de ningún tipo.

3. O exercicio económico das Sociedades anónimas Deportivas fixarase de conformidade co calendario establecido pola liga Profesional correspondente.

Artigo 21

1. Os criterios para a fixación do capital mínimo das Sociedades anónimas Deportivas, que en ningún caso poderá ser inferior ao establecido na Lei de Sociedades anónimas, determinaranse reglamentariamente.

2. O capital mínimo das Sociedades anónimas Deportivas haberá de desembolsarse totalmente e mediante achegas dinerarias.

3. O capital das Sociedades anónimas Deportivas estará representado por accións nominativas.

Artigo 22

1. Toda persoa física ou xurídica que adquira ou enajene unha participación significativa nunha Sociedade anónima Deportiva deberá comunicar, nos termos que se establezan reglamentariamente, ao Consello Superior de Deportes o alcance, prazo e condicións da adquisición ou alleamento.

Entenderase por participación significativa nunha Sociedade anónima Deportiva aquela que comprenda accións ou outros valores convertibles nelas ou que poidan dar dereito directa ou indirectamente á súa adquisición ou subscrición de maneira que o adquirente pase ou deixe de ter, xunto cos que xa posúa, unha participación no capital da sociedade igual ou múltiplo do cinco por cento.

2. Toda persoa física ou xurídica que pretenda adquirir accións dunha Sociedade anónima Deportiva ou valores que poidan dar dereito directa ou indirectamente á súa subscrición ou adquisición de maneira que, unidos aos que posúa, pase a detentar unha participación no total dos dereitos de voto da sociedade igual ou superior ao vinte e cinco por cento, deberá obter autorización previa do Consello Superior de Deportes.

O Consello Superior de Deportes só poderá denegar a autorización nos casos sinalados no artigo seguinte. Se non recaer resolución expresa no prazo de tres meses desde a recepción da solicitude entenderase concedida a autorización.

3. Para os efectos previstos neste artigo, consideraranse posuídas ou adquiridas por unha mesma persoa física ou xurídica:

a) As accións ou outros valores posuídos ou adquiridos polas entidades pertencentes á súa mesmo grupo tal e como este defínese no artigo 4 da Lei 24/1988, de 28 de xullo, do Mercado de Valores;

b) As accións ou outros valores posuídos ou adquiridos polas demais persoas que actúen en nome propio pero por conta daquela, de forma concertada ou formando con ela unha unidade de decisión.

Entenderase, salvo proba en contrario, que actúan por conta dunha persoa xurídica ou de forma concertada con ela os membros do seu órgano de administración.

En todo caso terase en conta tanto a titularidade dominical das accións e demais valores como os dereitos de voto que se gocen en virtude de calquera título.

Artigo 23

1. As sociedades anónimas deportivas e os clubs que participen en competicións profesionais de ámbito estatal non poderán participar directa ou indirectamente no capital doutra Sociedade anónima Deportiva que tome parte na mesma competición profesional ou, sendo distinta, pertenza á mesma modalidade deportiva.

2. Ningunha persoa física ou xurídica que directa ou indirectamente ostente unha participación nos dereitos de voto nunha Sociedade anónima Deportiva igual ou superior ao cinco por cento poderá detentar directa ou indirectamente unha participación igual ou superior ao devandito cinco por cento noutra Sociedade anónima Deportiva que participe na mesma competición profesional ou, sendo distinta, pertenza á mesma modalidade deportiva.

3. Tampouco poderán adquirirse accións dunha Sociedade anónima Deportiva ou outros valores que directa ou indirectamente poidan dar dereito á súa subscrición ou adquisición cando diso poida producirse o efecto de adulterar, desvirtuar ou alterar o normal desenvolvemento da competición profesional na que a sociedade participe.

4. Toda adquisición de accións dunha Sociedade anónima Deportiva ou de valores que dean dereito á súa subscrición ou adquisición que se faga incumprindo o establecido nos parágrafos anteriores será nula de pleno dereito.

5. As sociedades anónimas deportivas deberán remitir ao Consello Superior de Deportes e á liga Profesional correspondente información relativa á titularidade dos seus valores coa periodicidade e extensión que se determine reglamentariamente.

6. As sociedades anónimas deportivas deberán permitir o exame do libro rexistro de accións nominativas ao Consello Superior de Deportes a requirimento deste e estarán obrigadas a actualizalo inmediatamente despois de que teñan coñecemento da sucesión na titularidade das súas accións.

Artigo 24

1. O órgano de administración das sociedades anónimas deportivas será un Consello de Administración composto polo número de membros que determinen os Estatutos.

2. Non poderán formar parte do Consello de Administración:

a) As persoas sinaladas na Lei de Sociedades anónimas e demais normas de xeral aplicación;

b) Quen no últimos cinco anos fosen sancionados por unha infracción moi grave en materia deportiva;

c) Quen estean ao servizo de calquera Administración Pública ou sociedade en cuxo capital participe algunha Administración Pública sempre que a actividade do órgano ou unidade á que estean adscritos estean relacionada coa das sociedades anónimas deportivas;

d) Quen teñan ou tivesen nos dous últimos anos a condición de alto cargo da Administración Xeral do Estado e das entidades de dereito público vinculadas ou dependentes dela, nos termos sinalados no artigo 1.2 da Lei 12/1995, de 12 de maio, sempre que a actividade propia do cargo teña relación coa das sociedades anónimas deportivas.

3. Os membros do Consello de Administración e quen ostenten cargos directivos nunha Sociedade anónima Deportiva non poderán exercer cargo algún noutra Sociedade anónima Deportiva que participe na mesma competición profesional ou, sendo distinta, pertenza á mesma modalidade deportiva.

Artigo 25

1. No caso de alleamento a título oneroso de instalacións deportivas que sexan propiedade dunha Sociedade anónima Deportiva, corresponden os dereitos de tenteo e de retracto, con carácter preferente, ao Concello do lugar onde radiquen as instalacións ou, no caso de non exercitalo este, á Comunidade Autónoma respectiva e, subsidiariamente, ao Consello Superior de Deportes.

2. Para os efectos sinalados no apartado precedente, os Administradores deberán comunicar ao Consello Superior de Deportes, de forma fidedigna, a decisión de enajenar, o prezo ofrecido ou a contraprestación, o nome e domicilio do adquirente e as demais condicións da transacción. Os efectos desta notificación caducarán ao cento oitenta días naturais seguintes á mesma.

3. O Consello Superior de Deportes, no prazo de corenta e cinco días naturais, a contar desde a notificación, e previo informe da liga Profesional, trasladará ao Concello e á Comunidade Autónoma correspondente a indicada comunicación. Tanto o Concello como a Comunidade Autónoma poderán facer uso do dereito de tenteo dentro do corenta e cinco días naturais seguintes, notificándoo ao Consello Superior de Deportes e pondo a disposición da Sociedade o prezo.

Se ambas as Entidades exercitasen o dereito de tenteo, terá preferencia o Concello.

O informe da liga Profesional emitirase no prazo de vinte días naturais, a contar desde a solicitude do Consello Superior de Deportes.

4. No caso de que nin o Concello nin a Comunidade Autónoma exercitasen o dereito de tenteo, poderá facelo o Consello Superior de Deportes dentro do prazo doutro vinte días. Se este tampouco o exercitase, poderá levar a cabo o alleamento.

5. Así mesmo, poderán o Concello, a Comunidade Autónoma ou o Consello Superior de Deportes exercitar o dereito de retracto, con suxeición ás normas do Código Civil, cando non se lle fixen a notificación ou se houber omitido nela calquera dos requisitos esixidos, resultar inferior o prezo ou contraprestación, ou menos onerosas as restantes condicións esenciais desta, ou se a transmisión realízase a persoa distinta da consignada na notificación para o tenteo.

6. O dereito de retracto caducará ao trinta días naturais, contados desde o seguinte á notificación fidedigna, que, en todo caso, o adquirente deberá facer ao Consello Superior de Deportes, sobre as condicións esenciais en que se efectuou a transmisión, mediante entrega de copia da escritura ou documento en que foi formalizada. O Consello Superior de Deportes comunicarao ao Concello e á Comunidade Autónoma respectiva, para que, durante o trinta días seguintes, poidan exercitar o dereito de retracto, tendo preferencia o Concello se ambas as institucións exercitáseno. Se non o fixeren, o Consello Superior de Deportes poderá facer uso deste dereito durante outro trinta días naturais.

Artigo 26

1. As sociedades anónimas deportivas que conten con varias seccións deportivas levarán unha contabilidade que permita diferenciar as operacións referir# a cada unha delas con independencia da súa integración nas contas anuais da sociedade.

Sen prexuízo da aplicación do artigo 200 do Texto Refundido da Lei de Sociedades anónimas, na memoria deberá especificarse, no seu caso, a distribución do importe neto da cifra de negocios correspondentes ás actividades propias de cada sección deportiva da sociedade.

Reglamentariamente determinaranse as normas específicas e os modelos aos que deberán axustarse as contas das sociedades anónimas deportivas así como a frecuencia e o alcance da información periódica que deban remitir ao Consello Superior de Deportes.

2. As sociedades anónimas deportivas deberán remitir ao Consello Superior de Deportes e á liga Profesional correspondente o informe de auditoría das contas anuais e o informe de xestión antes do depósito das devanditas contas no Rexistro mercantil.

3. Ademais do disposto no parágrafo anterior e na lexislación aplicable ás Sociedades anónimas, o Consello Superior de Deportes, de oficio ou a petición da liga Profesional correspondente, poderá esixir o sometemento dunha Sociedade anónima Deportiva a unha auditoría complementaria realizada por auditores por el designados co alcance e o contido que se determine no correspondente acordo.

Artigo 27

Os créditos por préstamos feitos polos accionistas, conselleiros e demais administradores dunha Sociedade anónima Deportiva a favor desta terán a consideración de subordinados respecto dos demais nos que a sociedade figure como debedora.

Artigo 28

 

Artigo 29

1. As Sociedades anónimas Deportivas e o resto dos Clubs deportivos, ao obxecto de formar a selección nacional, deberán pór a disposición da Federación Española que corresponda, os membros do seu persoal deportivo, nas condicións que se determine.

2. Ningunha Sociedade anónima Deportiva poderá manter máis dun equipo na mesma categoría dunha competición deportiva.

CAPITULO III

Federacións deportivas españolas

Artigo 30

1. As Federacións deportivas españolas son Entidades privadas, con personalidade xurídica propia, cuxo ámbito de actuación esténdese ao conxunto do territorio do Estado, no desenvolvemento das competencias que lle son propias, integradas por Federacións deportivas de ámbito autonómico, Clubs deportivos, deportistas, técnicos, xuíces e árbitros, Ligas Profesionais, se as houbese, e outros colectivos interesados que promoven, practican ou contribúen ao desenvolvemento do deporte.

2. As Federacións deportivas españolas, ademais das súas propias atribucións, exercen, por delegación, funcións públicas de carácter administrativo, actuando neste caso como axentes colaboradores da Administración pública.

Artigo 31

1. As Federacións deportivas españolas regularán a súa estrutura interna e funcionamento a través dos seus Estatutos, de acordo con principios democráticos e representativos.

2. Son órganos de goberno e representación das Federacións deportivas españolas, con carácter necesario, a Asemblea Xeral e o Presidente.

3. A consideración de electores e elegibles para os citados órganos recoñécese a:

Os deportistas que teñan licenza en vigor, homologada pola Federación deportiva española no momento das eleccións e tivérona durante o ano anterior, sempre que participasen en competicións ou actividades da respectiva modalidade deportiva, de carácter oficial e ámbito estatal, nas condicións que reglamentariamente determínense, salvo naquelas modalidades onde non exista competición ou actividade do devandito carácter.

Os Clubs deportivos inscritos na respectiva Federación, nas mesmas circunstancias que as sinaladas no parágrafo anterior.

Os técnicos, xuíces e árbitros, e outros colectivos interesados, así mesmo en similares circunstancias ás sinaladas no precitado parágrafo anterior.

4. Para o cargo de Presidente das Federacións deportivas españolas serán tamén electores e elegibles os Presidentes das Federacións deportivas de ámbito autonómico que formen parte da correspondente Asemblea Xeral, de acordo co establecido no artigo 32.2 da presente Lei.

5. Os procesos electorais para a elección dos citados órganos poderán efectuarse, cando corresponda, a través das estruturas federativas autonómicas.

6. Os Estatutos, a composición, funcións e duración do mandato dos órganos de goberno e representación, así como a organización complementaria das Federacións deportivas españolas, acomodaranse aos criterios establecidos nas disposicións de desenvolvemento da presente Lei.

7. Os Estatutos das Federacións deportivas españolas, así como as súas modificacións, publicaranse no «Boletín Oficial do Estado».

Artigo 32

1. Para a participación dos seus membros en actividades ou competicións deportivas oficiais de ámbito estatal ou internacional, as Federacións deportivas de ámbito autonómico, deberán integrarse nas Federacións deportivas españolas correspondentes.

 

2. Os estatutos das federacións deportivas españolas incluirán os sistemas de integración e representatividade das federacións de ámbito autonómico, segundo o establecido nas disposicións de desenvolvemento da presente Lei. A estes efectos, a presidencia das Federacións de ámbito autonómico formarán parte das Asembleas xerais das Federacións deportivas españolas, ostentando a representación daquelas.

En todo caso, para que as federacións de ámbito autonómico poidan integrarse nas federacións deportivas españolas ou, no seu caso, manter esa integración, deberán eliminar calquera obstáculo ou restrición que impida ou dificulte a participación de estranxeiros que se atopen legalmente en España e das súas familias nas actividades deportivas non profesionais que organicen.

 

3. As Federacións deportivas de ámbito autonómico integradas nas Federacións españolas correspondentes, ostentarán a representación destas na respectiva Comunidade Autónoma, non podendo existir nela delegacións territoriais das Federacións deportivas españolas, cando se realizou a precitada integración.

4.  Para a participación en calquera competición deportiva oficial, ademais do cumprimento dos requisitos específicos que se esixan en cada caso, de acordo co marco competencial vixente, será preciso estar en posesión dunha licenza deportiva autonómica, que será expedida polas federacións deportivas de ámbito autonómico que estean integradas na correspondente federación estatal, segundo as condicións e requisitos que se establecerán reglamentariamente. A licenza producirá efectos nos ámbitos estatal e autonómico, desde o momento en que se inscriba no rexistro da federación deportiva autonómica. As federacións deportivas autonómicas deberán comunicar á federación estatal correspondente as inscricións que practiquen, así como as modificacións das devanditas inscricións; a estes efectos bastará coa remisión do nome e apelidos do titular, sexo, data de nacemento, número de DNI e número de licenza.

Sen prexuízo do disposto no parágrafo anterior, nos supostos de inexistencia de federación autonómica, imposibilidade material, cando así se determine pola propia federación autonómica, ou cando a federación autonómica non se achar integrada na federación estatal, a expedición de licenzas será asumida pola federación correspondente de ámbito estatal. Tamén a esta corresponderalle a expedición daquelas licenzas para as que sexa necesario contar cun visado ou autorización previa da federación deportiva internacional correspondente, e en particular cando así se desprenda do disposto nos estatutos das devanditas federacións internacionais.

Reglamentariamente determinaranse os criterios para fixar a repartición económica correspondente á contía global percibida polas federacións autonómicas pola expedición das licenzas, atendendo principalmente aos servizos reciprocamente prestados entre a federación estatal e as autonómicas e respectando a liberdade de cada federación autonómica para fixar e percibir a súa propia cota autonómica diferente. O acordo de repartición deberá ser adoptado na Asemblea Xeral respectiva, debendo contar, ademais, co voto favorable de, polo menos, dous terzos dos responsables das federacións territoriais que sexan designados a estes efectos. Estas federacións deberán representar, á súa vez, polo menos as dúas terceiras partes das licenzas desa modalidade deportiva. No caso de que non se conseguise chegar a un acordo para a determinación da contía económica que corresponde a cada federación autonómica e á federación estatal, dita determinación someterase a decisión dun órgano independente, cuxo Presidente e demais membros serán designados de forma equilibrada polo Consello Superior de Deportes e polos representantes de todas as Comunidades Autónomas.

Corresponde ás federacións de ámbito estatal a elaboración e permanente actualización do censo de licenzas deportivas, que deberá estar a disposición de todas as federacións autonómicas, as cales poderán dispor dos seus propios censos ou rexistros das licenzas que expidan, respectando en todo caso a lexislación en materia de protección de datos.

Estarán inhabilitados para obter unha licenza deportiva que faculte para participar nas competicións de calquera modalidade deportiva ás que fai referencia o parágrafo primeiro os deportistas e demais persoas doutros estamentos que fosen sancionados por dopaxe, tanto no ámbito autonómico como no estatal e o internacional, mentres se atopen cumprindo a sanción respectiva. Esta inhabilitación impedirá, igualmente, que o Estado ou que as Comunidades Autónomas competentes recoñezan ou manteñan a condición de deportista ou técnico de alto nivel. O Consello Superior de Deportes e as Comunidades Autónomas acordarán os mecanismos que permitan estender os efectos destas decisións aos ámbitos competenciais respectivos, así como dotar de recoñecemento mutuo ás inhabilitacións para a obtención das licenzas deportivas que permitan participar en competicións oficiais. De igual forma e nos mesmos termos que o parágrafo anterior, non poderán obter licenza aquelas persoas que se atopen inhabilitadas, como consecuencia das infraccións previstas na Lei Orgánica 3/2013, de 20 de xuño, de protección da saúde do deportista e de loita contra a dopaxe na actividade deportiva e no seu caso na normativa autonómica vixente. Todo o disposto neste parágrafo entenderase nos termos que estableza a lexislación vixente en materia de loita contra a dopaxe.

Os deportistas que traten de obter unha licenza deportiva poderán ser sometidos, con carácter previo á súa concesión, a un control de dopaxe, co fin de determinar o cumprimento dos requisitos establecidos nesta normativa.

5. A organización territorial das Federacións deportivas españolas axustarase á do Estado en Comunidades Autónomas.

Artigo 33

1. As Federacións deportivas españolas, baixo a coordinación e tutela do Consello Superior de Deportes, exercerán as seguintes funcións:

a) Cualificar e organizar, no seu caso, as actividades e competicións deportivas oficiais de ámbito estatal.

b) Actuar en coordinación coas Federacións de ámbito autonómico para a promoción xeral da súa modalidade deportiva en todo o territorio nacional.

c) Deseñar, elaborar e executar, en colaboración, no seu caso, coas Federacións de ámbito autonómico, os plans de preparación dos deportistas de alto nivel na súa respectiva modalidade deportiva.

d) Colaborar coa Administración do Estado e a das Comunidades Autónomas na formación de técnicos deportivos, e na prevención, control e represión do uso de sustancias e grupos farmacolóxicos prohibidos e métodos non regulamentarios no deporte.

e) Organizar ou tutelar as competicións oficiais de carácter internacional que se celebren no territorio do Estado.

f) Exercer a potestade disciplinaria nos termos establecidos na presente Lei e as súas disposicións de desenvolvemento.

g) Exercer o control das subvencións que asignen ás Asociacións e Entidades deportivas na forma que reglamentariamente determínese.

2. As Federacións deportivas españolas ostentarán a representación de España nas actividades e competicións deportivas de carácter internacional. A estes efectos será competencia de cada Federación a elección dos deportistas que han de integrar as seleccións nacionais.

Artigo 34

1. Só poderá existir unha Federación Española por cada modalidade deportiva, salvo as polideportivas para persoas con minusvalía a que se refire o artigo 40 da presente Lei.

2. Todas as Federacións deportivas españolas deben estar inscritas no Rexistro de Asociacións Deportivas. A inscrición deberá ser autorizada pola Comisión Directiva do Consello Superior de Deportes e terá carácter provisional durante o prazo de dous anos.

3. As Federacións deportivas españolas inscribiranse, con autorización do Consello Superior de Deportes, nas correspondentes Federacións deportivas de carácter internacional.

4. A autorización ou denegación de inscrición dunha Federación deportiva española producirase en función de criterios de interese deportivo, nacional e internacional, e da implantación real da modalidade deportiva.

5. A revogación do recoñecemento das Federacións deportivas españolas producirase pola desaparición dos motivos que deron lugar ao mesmo.

Artigo 35

1. O patrimonio das Federacións deportivas españolas estará integrado polos bens cuxa titularidade lle corresponda.

2. Son recursos das Federacións deportivas españolas, entre outros, os seguintes:

a) As subvencións que as Entidades públicas poidan concederlles.

b) As doazóns, herdanzas, legados e premios que lles sexan outorgados.

c) Os beneficios que produzan as actividades e competicións deportivas que organicen, así como os derivados dos contratos que realicen.

d) Os froitos do seu patrimonio.

e) Os préstamos ou créditos que obteñan.

f) Calquera outros que poidan serlle atribuídos por disposición legal ou en virtude de convenio.

Artigo 36

1. As Federacións deportivas españolas non poderán aprobar orzamentos deficitarios. Excepcionalmente o Consello Superior de Deportes poderá autorizar o carácter deficitario de tales orzamentos.

2. As Federacións deportivas españolas teñen o seu propio réxime de administración e xestión de orzamento e patrimonio, séndolles de aplicación, en todo caso, as seguintes regras:

a) Poden promover e organizar actividades e competicións deportivas dirixidas ao público, debendo aplicar os beneficios económicos, se os houber, ao desenvolvemento do seu obxecto social.

b) Poden gravar e enajenar os seus bens inmobles, tomar diñeiro a préstamo e emitir títulos representativos de débeda ou de parte alícuota patrimonial, sempre que devanditos negocios xurídicos non comprometan de modo irreversible o patrimonio da Entidade ou o seu obxecto social.

Cando se trate de bens inmobles que fosen financiados, en todo ou en parte, con fondos públicos do Estado, será preceptiva a autorización do Consello Superior de Deportes para o seu gravame ou alleamento.

c) Poden exercer, complementariamente, actividades de carácter industrial, comercial, profesional ou de servizos e destinar os seus bens e recursos aos mesmos obxectivos deportivos, pero en ningún caso poderán repartir beneficios entre os seus membros.

d) Non poderán comprometer gastos de carácter plurianual sen autorización do Consello Superior de Deportes, cando a natureza do gasto, ou a porcentaxe do mesmo en relación co seu orzamento, vulnere os criterios establecidos reglamentariamente.

e) Deberán someterse anualmente a auditorías financeiras, e no seu caso de xestión, así como a informes de revisión limitada, sobre a totalidade dos gastos. Estas actuacións poderán ser encargadas e sufragadas polo Consello Superior de Deportes.

Artigo 37

En caso de disolución dunha Federación deportiva española, o seu patrimonio neto, se o houbese, aplicarase á realización de actividades análogas determinándose polo Consello Superior de Deportes o seu destino concreto.

Artigo 38

1. Créase unha Xunta de Garantías Electorais, adscrita orgánicamente ao Consello Superior de Deportes, que velará, de forma inmediata e en última instancia administrativa, polo axuste a dereito dos procesos electorais nos órganos de goberno das Federacións deportivas españolas.

2. A composición desta Xunta, as súas competencias, constitución e réxime de funcionamento determinarase por vía regulamentaria.

Artigo 39

As Federacións deportivas españolas deberán obter autorización do Consello Superior de Deportes, para solicitar, comprometer ou organizar actividades e competicións deportivas oficiais de carácter internacional.

Artigo 40

Corresponde ao Goberno establecer as condicións para a creación de Federacións deportivas de ámbito estatal, nas que poidan integrarse os deportistas con minusvalías físicas, psíquicas, sensoriais e mixtas.

CAPITULO IV

Ligas profesionais

Artigo 41

1. Nas Federacións deportivas españolas onde exista competición oficial de carácter profesional e ámbito estatal constituiranse Ligas, integradas exclusiva e obrigatoriamente por todos os Clubs que participen na devandita competición.

2. As ligas profesionais terán personalidade xurídica, e gozarán de autonomía para a súa organización interna e funcionamento respecto da Federación deportiva española correspondente da que formen parte.

3. Os Estatutos e regulamentos das ligas profesionais serán aprobados polo Consello Superior de Deportes, previo informe da Federación deportiva española correspondente, debendo incluír, ademais dos requisitos xerais sinalados reglamentariamente, un réxime disciplinario específico.

4. Son competencias das ligas profesionais, ademais das que poida delegarlles a Federación deportiva española correspondente, as seguintes:

a) Organizar as súas propias competicións, en coordinación coa respectiva Federación deportiva española e de acordo cos criterios que, en garantía exclusiva dos compromisos nacionais ou internacionais, poida establecer o Consello Superior de Deportes.

b) Desempeñar, respecto dos seus asociados, as funcións de tutela, control e supervisión establecidas na presente Lei.

c) Exercer a potestade disciplinaria nos termos previstos na presente Lei e as súas Disposicións de desenvolvemento.

CAPITULO V

Entes de promoción deportiva

Artigo 42

1. Son Entes de promoción deportiva de ámbito estatal, as asociacións de Clubs ou Entidades que teñan por finalidade exclusiva a promoción e organización de actividades físicas e deportivas, con finalidades lúdicas, formativas ou sociais.

2. Para proceder ao seu recoñecemento requirirase que teñan presenza organizada nun mínimo de seis Comunidades Autónomas, polo menos nun número non inferior a cen asociacións ou Entidades deportivas, inscritas nos correspondentes rexistros de tales comunidades, cun mínimo de vinte mil asociados, que non teñan finalidade de lucro e que se regulen por Estatutos de acordo coas normas deportivas de cada Comunidade, que prevexan minimamente un funcionamento interno democrático, a libre adhesión e a autonomía respecto de calquera organización política, sindical, económica ou relixiosa.

3. Os requisitos necesarios para o devandito recoñecemento serán revisados cada catro anos pola Comisión Directiva do Consello Superior de Deportes.

4. A participación en competicións ou actividades deportivas de ámbito estatal organizadas polos Entes de promoción deportiva, será incompatible coa participación nas competicións ou actividades oficiais de ámbito estatal organizadas ou tuteladas polas Federacións deportivas españolas, na mesma modalidade deportiva.

5. Os Entes de promoción deportiva poderán ser recoñecidos de utilidade pública polo Consello de Ministros, a proposta do Ministerio de Educación e Ciencia, coa tramitación e requisitos establecidos para as demais Entidades deportivas.

CAPITULO VIN

Disposicións comúns

Artigo 43

Co fin de garantir o cumprimento efectivo das funcións encomendadas ás Federacións deportivas españolas e ás ligas profesionais, o Consello Superior de Deportes poderá levar a cabo as seguintes actuacións, que, en ningún caso, terán carácter de sanción.

a) Inspeccionar os libros e documentos oficiais e regulamentarios.

b) Convocar os órganos colexiados de goberno e control, para o debate e resolución, se procede, de asuntos ou cuestións determinadas, cando aqueles non fosen convocados por quen ten a obrigación estatutaria ou legal de facelo en tempo regulamentario.

c) Suspender motivadamente, de forma cautelar e provisional, ao Presidente ou aos demais membros dos órganos directivos, cando se incoe contra os mesmos expediente disciplinario, como consecuencia de presuntas infraccións ou irregularidades moi graves e susceptibles de sanción, tipificadas como tales no artigo 76 da presente Lei.

Artigo 44

1. As Federacións deportivas españolas e as territoriais de ámbito autonómico integradas naquelas son Entidades de utilidade pública.

2. Os clubs deportivos que participen en competicións oficiais de ámbito estatal poderán ser recoñecidos de utilidade pública por acordo do Consello de Ministros, previo informe da Comunidade Autónoma correspondente, nas condicións que reglamentariamente determínense.

Artigo 45

1. A declaración ou recoñecemento de utilidade pública, ademais dos beneficios que o ordenamento xurídico xeneral outorga, leva:

a) O uso da cualificación de «utilidade pública» a continuación do nome da respectiva Entidade.

b) A prioridade na obtención de recursos nos plans e programas de promoción deportiva da Administración Estatal e das Administracións Locais, así como dos Entes ou Institucións públicas dependentes das mesmas.

c) O acceso preferente ao crédito oficial do Estado.

 

TITULO IV

Das competicións

Artigo 46

1. A efectos desta Lei, as competicións deportivas clasifícanse da forma seguinte:

a) Pola súa natureza, en competicións oficiais ou non oficiais, de carácter profesional ou non profesional.

b) Polo seu ámbito, en competicións internacionais, estatais e de ámbito territorial inferior.

2. Son competicións oficiais de ámbito estatal aquelas que así se cualifiquen pola correspondente Federación deportiva española, salvo as de carácter profesional, cuxa cualificación corresponderá ao Consello Superior de Deportes.

Os criterios para a cualificación das competicións oficiais de ámbito estatal poderán ser establecidos nas disposicións de desenvolvemento da presente Lei ou, de acordo con elas, nos Estatutos federativos correspondentes.

Serán criterios para a cualificación de competicións de carácter profesional, entre outros, a existencia de vínculos laborais entre Clubs e deportistas e a importancia e dimensión económica da competición.

A denominación de competición oficial de ámbito estatal queda reservada, para todos os efectos, para as reguladas no presente Título.

3. As competicións oficiais de ámbito estatal poderán ser organizadas por persoas físicas ou xurídicas, privadas ou públicas, Clubs deportivos, Ligas profesionais e Federacións deportivas.

4. As modificacións propostas pola Federación española correspondente que afecten as competicións oficiais de carácter profesional requirirán o informe previo e favorable da liga Profesional correspondente.

Artigo 47

1. É obrigación dos deportistas federados asistir ás convocatorias das seleccións deportivas nacionais para a participación en competicións de carácter internacional, ou para a preparación das mesmas.

2. Cando os deportistas aos que se refire o parágrafo anterior fosen suxeitos dunha relación laboral, común ou especial, o seu empresario conservará tal carácter durante o tempo requirido para a participación en competicións internacionais ou a preparación das mesmas, aínda que se suspenderá o exercicio das facultades de dirección e control da actividade laboral e as obrigacións ou responsabilidades relacionadas coa devandita facultade, nos termos que reglamentariamente establézanse.

TITULO V

O Comité Olímpico e o Comité Paralímpico Españois

Artigo 48

1. O Comité Olímpico Español é unha asociación sen fins de lucro, dotada de personalidade xurídica, cuxo obxecto consiste no desenvolvemento do movemento olímpico e a difusión dos ideais olímpicos. En atención a este obxecto, o Comité Olímpico Español é declarado de utilidade pública.

2. O Comité Olímpico Español réxese polos seus propios Estatutos e Regulamentos, no marco desta Lei e do ordenamento xurídico español, e de acordo cos principios e normas do Comité Olímpico Internacional.

3. O Comité Olímpico Español organiza a inscrición e participación dos deportistas españois nos Xogos Olímpicos, colabora na súa preparación e estimula a práctica das actividades representadas nos devanditos Xogos.

4. As Federacións deportivas españolas de modalidades olímpicas deberán formar parte do Comité Olímpico Español.

5. Para o exercicio das súas funcións corresponde ao Comité Olímpico Español a representación exclusiva de España ante o Comité Olímpico Internacional.

6. O Comité Paralímpico Español, ten a mesma natureza e exerce funcións análogas ás que se refiren os apartados anteriores respecto dos deportistas con discapacidades físicas, sensoriais, psíquicas e cerebrais. En atención ao seu obxecto, natureza e funcións no ámbito deportivo declárase de utilidade pública.

7. As disposicións reguladoras do réxime tributario do Comité Olímpico Español serán igualmente aplicables ao Comité Paralímpico Español.

Artigo 49

1. A explotación ou utilización, comercial ou non comercial, do emblema do cinco aneis entrelazados, as denominacións «Xogos Olímpicos», «Olimpíadas» e «Comité Olímpico», e de calquera outro signo ou identificación que por similitude se preste a confusión cos mesmos, queda reservada en exclusiva ao Comité Olímpico Español.

2. Ningunha persoa xurídica, pública ou privada, pode utilizar devanditos emblemas e denominacións sen autorización expresa do Comité Olímpico Español.

3. A explotación ou utilización, comercial ou non comercial, do emblema ou símbolos, as denominacións "Xogos Paralímpicos", "Paralimpiadas" e "Comité Paralímpico", e de calquera outro signo de identificación que por similitude se preste a confusión cos mesmos, queda reservada en exclusiva ao Comité Paralímpico Español. Ningunha persoa xurídica, pública ou privada, pode utilizar devanditos emblemas e denominacións sen autorización do Comité Paralímpico Español.

TITULO VIN

O deporte de alto nivel

Artigo 50

Para os efectos desta Lei, considérase deporte de alto nivel a práctica deportiva na que concorran as características sinaladas no artigo 6.1 da presente Lei e que permita unha confrontación deportiva coa garantía dun máximo rendemento e competitividade no ámbito internacional.

Artigo 51

O Consello Superior de Deportes exerce a tutela e o control do deporte de alto nivel, acordando coas Federacións deportivas españolas e, no seu caso, coas Comunidades Autónomas, os programas e plans de preparación que serán executados por aquelas.

Artigo 52

Considéranse deportistas de alto nivel quen figuren nas relacións elaboradas anualmente polo Consello Superior de Deportes, en colaboración coas Federacións deportivas españolas e, no seu caso, coas Comunidades Autónomas, e de acordo cos criterios selectivos de carácter obxectivo que se determinen, tendo en conta, entre outras, as circunstancias seguintes:

a) Clasificacións obtidas en competicións ou probas deportivas internacionais.

b) Situación do deportista en listas oficiais de clasificación deportiva, aprobadas polas Federacións internacionais correspondentes.

c) Condicións especiais de natureza técnico-deportiva, verificadas polos organismos deportivos.

Artigo 53

1. A Administración do Estado, en coordinación, no seu caso, coas Comunidades Autónomas, adoptará as medidas necesarias para facilitar a preparación técnica, a incorporación ao sistema educativo, e a plena integración social e profesional dos deportistas de alto nivel, durante a súa carreira deportiva e ao final da mesma.

2. Aos fins previstos no apartado anterior, e en función das circunstancias persoais e técnico-deportivas do deportista, poderán adoptarse as seguintes medidas:

a) Reserva dunha cota adicional de prazas nos Institutos Nacionais de Educación Física e, no seu caso, nos Centros universitarios, para quen reúnan os requisitos académicos necesarios.

b) Exención de requisitos académicos, xerais ou específicos, esixidos para o acceso ás titulacións a que se refire o artigo 55 da presente Lei, nas condicións que fixe o Goberno.

c) Impulso da celebración de convenios con empresas públicas e privadas para o exercicio profesional do deportista.

d) Articulación de fórmulas para compatibilizar os estudos ou a actividade laboral do deportista coa súa preparación ou actividade deportiva.

e) Inclusión na Seguridade Social.

3. En orde ao cumprimento do Servizo Militar, o deportista de alto nivel gozará, nas condicións que se determinen reglamentariamente, dos seguintes beneficios:

a) Prórroga de incorporación ao servizo en filas.

b) Elección do lugar de cumprimento do devandito servizo, se houbese guarnición dalgún dos Exércitos para facilitar a súa preparación de acordo coa especialidade deportiva.

c) Opción do chamamento de incorporación a filas.

d) Ao deportista de alto nivel facilitaráselle a preparación e o adestramento necesarios para o mantemento da súa forma física e técnica, e permitiráselle a participación en cantas competicións oficiais estea chamado a concorrer.

4. O previsto no parágrafo anterior será tamén de aplicación a quen teñan que cumprir a prestación social sustitutoria do Servizo Militar.

5. Todas as Administracións Públicas considerarán a cualificación de «deportista de alto nivel» como mérito avaliable, tanto nas probas de selección a prazas relacionadas coa actividade deportiva correspondente, como nos concursos para a provisión de postos de traballo relacionados con aquela actividade, sempre que en ambos os casos estea prevista a valoración de méritos específicos.

TITULO VII

Investigación e ensinos deportivos

Artigo 54

A Administración do Estado, a través da Comisión Interministerial de Ciencia e Tecnoloxía, e do Consello Superior de Deportes, e en colaboración, no seu caso, coas Comunidades Autónomas, promoverá, impulsará e coordinará a investigación e desenvolvemento tecnolóxico no deporte, nas súas distintas aplicacións.

Artigo 55

1. O Goberno, a proposta do Ministro de Educación e Ciencia, regulará os ensinos dos técnicos deportivos, segundo as esixencias marcadas polos diferentes niveis educativos, así como as condicións de acceso, programas, directrices e plans de estudo que se establezan.

2. A formación dos Técnicos Deportivos poderá levar a cabo en centros recoñecidos polo Estado ou, no seu caso, polas Comunidades Autónomas con competencias en materia de educación, así como polos centros docentes do sistema de ensino militar en virtude dos convenios establecidos entre os Ministerios de Educación e Ciencia e de Defensa.

3. As condicións para a expedición de títulos de técnicos deportivos serán establecidas polo Ministerio de Educación e Ciencia.

4. Os ensinos a que se refire o presente artigo terán valor e eficacia en todo o territorio nacional.

As Federacións deportivas españolas que impoñan condicións de titulación para o desenvolvemento de actividades de carácter técnico, en Clubs que participen en competicións oficiais, deberán aceptar as titulacións expedidas polos centros legalmente recoñecidos.

TITULO VIII

Control das sustancias e métodos prohibidos no deporte e seguridade na práctica deportiva

Artigo 56

 

Artigo 57

 

Artigo 58

 

Artigo 59

1. A asistencia sanitaria derivada da práctica deportiva xeral do cidadán constitúe unha prestación ordinaria do réxime de aseguramiento sanitario do sector público que lle corresponda e, así mesmo, dos seguros xerais de asistencia sanitaria prestados por Entidades privadas.

2. Con independencia doutros aseguramientos especiais que poidan establecerse, todos os deportistas federados que participen en competicións oficiais de ámbito estatal deberán estar en posesión dun seguro obrigatorio que cubra os riscos para a saúde derivados da práctica da modalidade deportiva correspondente.

No caso de que a asistencia sanitaria sexa prestada por unha Entidade distinta á aseguradora, esta última virá obrigada ao reintegro dos gastos producidos pola devandita asistencia, conforme ao establecido no artigo 83 da Lei Xeral de Sanidade.

3. En función das condicións técnicas, e en determinadas modalidades deportivas, o Consello Superior de Deportes poderá esixir ás Federacións deportivas españolas que, para a expedición de licenzas ou a participación en competicións oficiais de ámbito estatal, sexa requisito imprescindible que o deportista se sometese a un recoñecemento médico de aptitude.

4. As condicións para a realización dos recoñecementos médicos de aptitude, así como as modalidades deportivas e competicións en que estes sexan necesarios, serán establecidas nas disposicións de desenvolvemento da presente Lei.

TITULO IX

Prevención da violencia nos espectáculos deportivos

Artigos 60 a 69

 

TITULO X

Instalacións deportivas

Artigo 70

1. A planificación e construción de instalacións deportivas de carácter público financiadas con fondos da Administración do Estado deberá realizarse en forma que se favoreza a súa utilización deportiva polivalente, tendo en conta as diferentes modalidades deportivas, a máxima dispoñibilidade horaria e os distintos niveis de práctica dos cidadáns.

Estas instalacións deberán ser postas a disposición da comunidade para o seu uso público.

2. As instalacións deportivas a que se refire o apartado anterior deberán ser accesibles, e sen barreiras nin obstáculos que imposibiliten a libre circulación de persoas con minusvalía física ou de idade avanzada. Así mesmo, os espazos interiores dos recintos deportivos deberán estar provistos das instalacións necesarias para a súa normal utilización por estas persoas, sempre que o permita a natureza dos deportes aos que se destinen devanditos recintos.

3. Toda instalación deportiva deberá aterse á normativa da CEE sobre o uso e publicidade de alcol e tabaco.

Artigo 71

1. As instalacións destinadas aos espectáculos deportivos, onde se celebren competicións de ámbito estatal e internacional, e en especial as que poidan acoller un número importante de espectadores, deberán proxectarse e construírse no marco da normativa aplicable, de maneira que impidan ou limiten ao máximo as posibles accións de violencia de acordo coas recomendacións dos Convenios internacionais sobre a violencia no deporte subscritos por España.

2. A efectos do previsto no apartado anterior, no prazo que reglamentariamente establézase, as localidades deberán ser numeradas con asento para todos os espectadores, en todas as instalacións onde se celebren competicións profesionais de ámbito estatal. Nestas instalacións existirá un posto ou unidade central de control organizativo, situada en zona estratéxica e dotado dos medios técnicos necesarios.

3. No acondicionamento das instalacións a efectos de seguridade, teranse especialmente en conta os seguintes aspectos:

a) Distancia e elementos de separación entre o terreo de xogo e a primeira liña de espectadores.

b) Túneles de acceso a vestiarios.

c) Conexión de radio e sistemas de megafonía exterior.

4. Aos mesmos efectos, teranse en conta os seguintes aspectos:

a) Na execución de obras nas instalacións xa existentes:

A restrición da edificación, con finalidade deportiva ou de calquera outro uso, tanto en volume como en ocupación de chan.

A prohibición ou limitación do aumento do número de espectadores.

b) Na construción de instalacións novas:

A superficie inedificable na parcela a utilizar e aneja á mesma.

As distancias mínimas da instalación aos linderos da parcela.

A franxa de terreos totalmente libre, mesmo de aparcadoiros, ao redor da instalación.

Artigo 72

Toda instalación ou establecemento de uso público en que se presten servizos de carácter deportivo, calquera que sexa a Entidade titular, deberá ofrecer unha información, en lugar perfectamente visible e accesible, dos datos técnicos da instalación ou do establecemento, así como do seu equipamento e o nome e titulación respectiva das persoas que presten servizos profesionais nos niveis de dirección técnica, ensino ou animación.

TITULO XI

A disciplina deportiva

Artigo 73

1. O ámbito da disciplina deportiva, para os efectos da presente Lei, e cando se trate de actividades ou competicións de ámbito estatal e, no seu caso, internacional, ou afecte a persoas que participen nelas, esténdese ás infraccións de regras do xogo ou competición e normas xerais deportivas tipificadas nesta Lei, nas súas disposicións de desenvolvemento e nas estatutarias ou regulamentarias de Clubs deportivos, Ligas profesionais e Federacións deportivas españolas.

2. Son infraccións das regras do xogo ou competición as accións ou omisións que, durante o curso do xogo ou competición, vulneren, impidan ou perturben o seu normal desenvolvemento.

Son infraccións ás normas xerais deportivas as demais accións ou omisións que sexan contrarias ao disposto polas devanditas normas.

Artigo 74

1. A potestade disciplinaria atribúe aos seus titulares lexítimos a facultade de investigar e, no seu caso, sancionar ou corrixir ás persoas ou Entidades sometidas á disciplina deportiva, segundo as súas respectivas competencias.

2. O exercicio da potestade disciplinaria deportiva corresponderá:

a) Aos xuíces ou árbitros, durante o desenvolvemento dos encontros ou probas, con suxeición ás regras establecidas nas disposicións de cada modalidade deportiva.

b) Aos Clubs deportivos, sobre os seus socios ou asociados, deportistas ou técnicos e directivos ou administradores.

c) Ás Federacións deportivas españolas, sobre: Todas as persoas que forman parte da súa propia estrutura orgánica; os Clubs deportivos e os seus deportistas, técnicos e directivos; os xuíces e árbitros, e, en xeral, todas aquelas persoas e Entidades que, estando federadas, desenvolven a actividade deportiva correspondente no ámbito estatal.

d) Ás ligas profesionais, sobre os Clubs deportivos que participan en competicións oficiais de carácter profesional e sobre os seus directivos ou administradores.

e) Ao Comité Español de Disciplina Deportiva, sobre as mesmas persoas e Entidades que as Federacións deportivas españolas, sobre estas mesmas e os seus directivos, e sobre as ligas profesionais.

Artigo 75

As disposicións estatutarias ou regulamentarias dos Clubs deportivos que participen en competicións de ámbito estatal, Ligas Profesionais e Federacións deportivas españolas, ditadas no marco da presente Lei, deberán prever, inexcusablemente e en relación coa disciplina deportiva, os seguintes extremos:

a) Un sistema tipificado de infraccións, de conformidade coas regras da correspondente modalidade deportiva, graduándolas en función da súa gravidade.

b) Os principios e criterios que aseguren a diferenciación entre o carácter leve, grave e moi grave das infraccións, a proporcionalidade das sancións aplicables ás mesmas, a inexistencia de dobre sanción polos mesmos feitos, a aplicación dos efectos retroactivos favorables e a prohibición de sancionar por infraccións non tipificadas con anterioridade ao momento da súa comisión.

c) Un sistema de sancións correspondente a cada unha das infraccións, así como as causas ou circunstancias que eximan, atenúen ou agraven a responsabilidade do infractor e os requisitos de extinción desta última.

d) Os distintos procedementos disciplinarios de tramitación e imposición, no seu caso, de sancións.

e) O sistema de recursos contra as sancións impostas.

Artigo 76

1. Consideraranse, en todo caso, como infraccións moi graves ás regras de xogo ou competición ou ás normas deportivas xerais, as seguintes:

a) Os abusos de autoridade.

b) Os quebrantamentos de sancións impostas.

c) As actuacións dirixidas a predeterminar, mediante prezo, intimidación ou simples acordos, o resultado dunha proba ou competición.

f) A falta de asistencia non xustificada ás convocatorias das seleccións deportivas nacionais.

 

2. Así mesmo consideraranse especificamente infraccións moi graves dos presidentes e demais membros directivos dos órganos das Federacións deportivas españolas e Ligas Profesionais, as seguintes:

a) O incumprimento dos acordos da asemblea xeral, así como dos regulamentos electorais e demais disposicións estatutarias ou regulamentarias.

b) A non convocatoria, nos prazos ou condicións legais, de forma sistemática e reiterada, dos órganos colexiados federativos.

c) A inejecución das resolucións do Comité Español de Disciplina Deportiva.

d) A incorrecta utilización dos fondos privados ou das subvencións, créditos, avais, e demais axudas do Estado, dos seus Organismos autónomos ou doutro xeito concedidos con cargo aos Orzamentos Xerais do Estado.

e) O compromiso de gastos de carácter plurianual do orzamento das Federacións deportivas, sen a regulamentaria autorización.

f) A organización de actividades ou competicións deportivas oficiais de carácter internacional, sen a regulamentaria autorización.

 

3. Ademais das enunciadas nos apartados anteriores e das que se establezan polas respectivas Ligas Profesionais, son infraccións específicas moi graves dos Clubs deportivos de carácter profesional e, no seu caso, dos seus administradores ou directivos:

a) O incumprimento dos acordos de tipo económico da liga Profesional correspondente.

b) O incumprimento dos deberes ou compromisos adquiridos co Estado ou cos deportistas.

c) O incumprimento dos réximes de responsabilidade dos membros das Xuntas Directivas.

4. Serán, en todo caso, infraccións graves:

a) O incumprimento reiterado de ordes e instrucións emanadas dos órganos deportivos competentes.

b) Os actos notorios e públicos que atenten á dignidade ou decoro deportivos.

c) O exercicio de actividades públicas ou privadas declaradas incompatibles coa actividade ou función deportiva desempeñada.

5. Consideraranse infraccións de carácter leve as condutas claramente contrarias ás normas deportivas, que non estean incursas na cualificación de moi graves ou graves.

6. Consideraranse infraccións moi graves en materia de sociedades anónimas deportivas as seguintes:

a) A adquisición de accións ou valores dunha sociedade anónima deportiva de maneira que se pase a ter máis do vinte e cinco por cento dos dereitos de voto da mesma sen obter a autorización expresa ou presunta do Consello Superior de Deportes ou a adquisición de accións ou valores dunha sociedade anónima deportiva en contra da prohibición establecida no artigo 23.2 desta Lei.

b) O incumprimento do deber de presentar o informe de auditoría das contas anuais ou o informe de xestión nos prazos e nos termos establecidos nesta Lei.

c) A negativa, obstrución ou resistencia ao exame por parte do Consello Superior de Deportes do libro rexistro de accións nominativas.

d) A negativa, obstrución ou resistencia ao sometemento ás auditorías que fosen acordadas polo Consello Superior de Deportes segundo o disposto no artigo 26.3 desta Lei.

A responsabilidade polas infraccións ás que se refire o apartado a) deste artigo recaerá sobre o adquirente ou adquirentes e quen actúen concertadamente con eles; nas infraccións sinaladas nos restantes apartados a responsabilidade recaerá na Sociedade anónima Deportiva e no administrador ou administradores a quen se imputa o incumprimento, a negativa, obstrución ou resistencia.

7. Consideraranse infraccións graves en materia de sociedades anónimas deportivas o incumprimento do deber de comunicación da adquisición e alleamento de participacións significativas dunha sociedade anónima deportiva así como o atraso inxustificado no cumprimento do deber de actualizar o libro rexistro de accións nominativas nos termos sinalados no artigo 23.6.

A responsabilidade polas infraccións relacionadas neste parágrafo recaerá, no primeiro caso, sobre a persoa ou persoas obrigadas a comunicar a adquisición ou alleamento e, no segundo, sobre a Sociedade anónima Deportiva e o administrador ou administradores a quen se impute o incumprimento, a negativa, obstrución ou resistencia.

8. Considéranse infraccións moi graves e graves en materia de dopaxe no deporte as contempladas na normativa sobre protección da saúde e loita contra a dopaxe no deporte, que se rexerán pola súa lexislación específica, sen prexuízo da aplicación supletoria, no seu caso, das disposicións desta Lei.

Artigo 77

1. A reincidencia será considerada, en todo caso, como circunstancia agravante da responsabilidade na disciplina deportiva.

2. Son, en todo caso, circunstancias atenuantes para as infraccións ás regras do xogo ou competición, a de arrepentimento espontáneo e a de preceder, inmediatamente á infracción, unha provocación suficiente.

Artigo 78

Consideraranse, en todo caso, como causas de extinción da responsabilidade disciplinaria deportiva, o falecemento do inculpado, a disolución do Club ou federación deportiva sancionados, o cumprimento da sanción, a prescrición das infraccións e das sancións impostas.

Artigo 79

1. As sancións susceptibles de aplicación pola comisión de infraccións deportivas correspondentes serán as seguintes:

a) Inhabilitación, suspensión ou privación de licenza federativa, con carácter temporal ou definitivo, en adecuada proporción ás infraccións cometidas.

b) A facultade, para os correspondentes órganos disciplinarios, de alterar o resultado de encontros, probas ou competicións por causa de predeterminación mediante prezo, intimidación ou simples acordos, do resultado da proba ou competición.

c) As de carácter económico, nos casos en que os deportistas, técnicos, xuíces ou árbitros perciban retribución polo seu labor, debendo figurar cuantificadas no regulamento disciplinario e nos Estatutos da Federación correspondente. As sancións de carácter económico poderán imporse a todos os que interveñen ou participan nas competicións declaradas como profesionais, debéndose igualmente proceder á súa cuantificación nos regulamentos e estatutos correspondentes, así como, no seu caso, os da liga Profesional.

d) As de clausura do recinto deportivo.

e) As de prohibición de acceso ao estadio, perda da condición de socio e celebración da competición deportiva a porta pechada.

f) A de apercibimento, nos casos en que o deportista, aínda facilitando os datos esixidos no artigo 58.1 desta Lei, non sexa localizado ata en tres ocasiones. En máis de tres ocasiones aplicaranse as sancións previstas no apartado 1.a) do presente artigo.

2. Pola comisión das infraccións enumeradas no artigo 76.2 poderán imporse as seguintes sancións:

a) Amoestación pública.

b) Inhabilitación temporal de dous meses a un ano.

c) Destitución do cargo.

3. Pola comisión de infraccións enumeradas no artigo 76.3 poderán imporse as seguintes sancións:

a) Apercibimento.

b) Sancións de carácter económico.

c) Descenso de categoría.

d) Expulsión, temporal ou definitiva, da competición profesional.

4. Pola comisión de infraccións moi graves en materia de sociedades anónimas deportivas imporanse as seguintes sancións:

a) Multa pecuniaria de contía comprendida entre 25.000.0001 e 75.000.000 pesetas.

b) Se se trata da infracción sinalada no apartado a) do artigo 76.6, a suspensión dos dereitos políticos das accións ou valores adquiridos; esta medida poderá adoptarse con carácter cautelar axiña que como se incoe o expediente sancionador.

5. Pola comisión da infracción grave en materia de sociedades anónimas deportivas prevista no artigo 76.7 imporase a sanción de multa pecuniaria de contía comprendida entre 1.000.000 e 25.000.000 pesetas.

A competencia para impor as sancións previstas neste parágrafo e no anterior corresponderá ao Presidente do Consello Superior de Deportes e as resolucións que dite nesta materia porán fin á vía administrativa.

6. Cando uns mesmos feitos impliquen unha infracción tipificada nesta Lei e na Lei 24/1988, de 28 de xullo, do Mercado de Valores, aplicarase esta última tanto na configuración, cualificación e gradación da infracción como na contía da sanción e a competencia para impola.

 

Artigo 80

1. As infraccións prescribirán ao tres anos, ao ano ou ao mes, segundo trátese das moi graves, graves ou leves, comezándose a contar o prazo de prescrición o día seguinte á comisión da infracción.

O prazo de prescrición interromperase pola iniciación do procedemento sancionador, pero se este permanecese paralizado durante un mes, por causa non imputable á persoa ou Entidade suxeita ao devandito procedemento, volverá correr o prazo correspondente.

2. As sancións prescribirán ao tres anos, ao ano ou ao mes, segundo trátese das que correspondan a infraccións moi graves, graves ou leves, comezándose a contar o prazo de prescrición desde o día seguinte a aquel en que adquira firmeza a resolución pola que se impuxo a sanción, ou desde que se quebrantase o seu cumprimento se este comezase.

Artigo 81

As sancións impostas a través do correspondente expediente disciplinario serán inmediatamente executivas sen que as reclamacións e recursos que procedan contra as mesmas paralicen ou suspendan a súa execución, todo iso sen prexuízo das facultades que corresponden aos órganos disciplinarios das distintas instancias de adoptar, a instancia de parte, as medidas cautelares que estime oportunas para o aseguramiento da resolución que, no seu día, adóptese.

Artigo 82

1. Son condicións xerais e mínimas dos procedementos disciplinarios as seguintes:

a) Os xuíces ou árbitros exercen a potestade disciplinaria durante o desenvolvemento dos encontros ou probas, de forma inmediata, debéndose prever, neste caso, un adecuado sistema posterior de reclamacións.

b) Nas probas ou competicións deportivas, cuxa natureza requira a intervención inmediata dos órganos disciplinarios para garantir o normal desenvolvemento das mesmas, deberán preverse os sistemas procedimentais que permitan conxugar a actuación perentoria daqueles órganos co trámite de audiencia e o dereito a reclamación dos interesados.

c) O procedemento ordinario aplicable para a imposición de sancións por infracción das regras do xogo ou da competición deberá asegurar o normal desenvolvemento da competición, así como garantir o trámite de audiencia dos interesados e o dereito a recurso.

d) O procedemento extraordinario, que se tramitará para as sancións correspondentes ao resto das infraccións, axustarase aos principios e regras da lexislación xeral, concretándose no regulamento de desenvolvemento da presente Lei todos os extremos necesarios.

2. As actas subscritas polos xuíces ou árbitros do encontro, proba ou competición constituirán medio documental necesario, no conxunto da proba das infraccións ás regras e normas deportivas.

3. Naqueles deportes específicos que o requiran poderá preverse que, na apreciación das faltas referentes á disciplina deportiva, as declaracións do árbitro ou xuíz presúmanse certas, salvo erro material manifesto.

Artigo 83

1. Os órganos disciplinarios deportivos competentes deberán, de oficio ou a instancia do instrutor do expediente, comunicar ao Ministerio Fiscal aquelas infraccións que puidesen revestir caracteres de delito ou falta penal.

2. Neste caso os órganos disciplinarios deportivos acordarán a suspensión do procedemento, segundo as circunstancias concorrentes, ata que recaia a correspondente resolución xudicial.

3. No caso de que se acordase a suspensión do procedemento, poderán adoptarse medidas cautelares mediante providencia notificada a todas as partes interesadas.

Artigo 84. Creación do Tribunal Administrativo do Deporte.

1. O Tribunal Administrativo do Deporte é un órgano de ámbito estatal, adscrito orgánicamente ao Consello Superior de Deportes que, actuando con independencia deste, asume as seguintes funcións:

a) Decidir en vía administrativa e en última instancia, as cuestións disciplinarias deportivas da súa competencia, incluídas as sinaladas na Lei Orgánica de Protección da Saúde do Deportista e Loita contra a Dopaxe na Actividade Deportiva.

b) Tramitar e resolver expedientes disciplinarios a instancia do Consello Superior de Deportes e da súa Comisión Directiva, nos supostos específicos a que se refire o artigo 76 da Lei do Deporte.

c) Velar, de forma inmediata e en última instancia administrativa, polo axuste a dereito dos procesos electorais nos órganos de goberno das Federacións deportivas españolas.

d) Calquera outras que se lle atribúan na súa normativa reguladora.

2. A súa composición, organización e funcións desenvolveranse reglamentariamente, baixo os criterios de maior simplificación e redución do gasto posible. En todo caso, na súa composición garantirase o cumprimento do principio de presenza equilibrada de mulleres e homes, salvo por razóns obxectivamente fundadas, debidamente motivadas.

3. O procedemento de tramitación e resolución dos expedientes de que coñeza o Tribunal Administrativo do Deporte axustarase ao disposto na Lei 30/1992, de 26 de novembro, de Réxime Xurídico das Administracións Públicas e do Procedemento Administrativo Común, salvo as consecuencias derivadas da violación das regras de xogo ou competición, que se rexerán polas normas deportivas específicas.

4. As resolucións do Tribunal Administrativo do Deporte esgotan a vía administrativa e executaranse a través da correspondente Federación deportiva, que será responsable do seu estrito e efectivo cumprimento.

Artigo 85

As disposicións de desenvolvemento da presente Lei concretarán os principios e criterios a que se refiren os artigos anteriores e, en particular, a composición e funcionamento do Comité Español de Disciplina Deportiva, así como a repartición de competencias entre os órganos disciplinarios deportivos.

TITULO XII

Asemblea Xeral do Deporte

Artigo 86

1. Constitúese a Asemblea Xeral do Deporte, co obxectivo principal de asesorar ao presidente do Consello Superior de Deportes nas materias deportivas que se lle encomenden.

2. A Asemblea presidida polo Presidente do Consello Superior de Deportes estará integrada por representantes da Administración do Estado, das Comunidades Autónomas, Entidades locais, Federacións deportivas españolas, Ligas profesionais, así como doutras Institucións e entidades de carácter deportivo, e persoas de especial cualificación.

3. A súa composición, funcionamento e réxime de sesións determinaranse por vía regulamentaria.

4. A Asemblea reunirase, como mínimo, unha vez ao ano.

A achega do Estado a este evento superou os 13 millóns de euros

Madrid, 09 de outubro de 2018.- O Consello Superior de Deportes fixo efectivo hoxe o último pago dos XVIII Xogos Olímpicos do Mediterráneo que se celebraron este pasado verán en Tarragona. 

A cantidade total que o CSD achegou para a celebración dos Xogos Olímpicos do Mediterráneo 2018 foi de 13.026.248,09 €. 

En maio de 2016 asinouse o convenio co Concello de Tarragona para o financiamento das obras necesarias no Estadio do Gimnástic, cuxa cantidade ascendeu a 2.526.248,09 €

En setembro de 2017, o Consello Superior de Deportes abonou, con cargo aos orzamentos xerais do Estado, un total de 3.750.000,00 € para os gastos operativos deste evento, así como outros 3 millóns de euros para colaborar na construción dunha piscina olímpica para os Xogos Mediterráneos.

O pasado 22 de agosto de 2018 asinouse o convenio entre o Consello Superior de Deportes e o Concello de Tarragona para o financiamento dos gastos de organización dos Xogos Mediterráneos Tarragona 2018, que contemplou a subvención nominativa concedida para financiar gastos operativos por un total de 3.750.000 € con cargo aos Orzamentos Xerais do Estado de 2018.

Estes investimentos, ademais de posibilitar este gran evento deportivo, deixaron na cidade tarraconense un legado en forma de instalacións para todos os cidadáns, que se poderán beneficiar da piscina de 50 metros, a primeira da cidade, así como un estadio que viu remocicadas as súas bancadas, os accesos ás tribunas, a pavimentación dos espazos externos así como a iluminación interna e externa deste recinto.

Os Xogos do Mediterráneo de Tarragona disputáronse o pasado verán, entre o 22 de xuño e o 1 de xullo de 2018. España participou con 396 deportistas (218 homes e 178 mulleres), 178 oficiais e 31 árbitros, sendo a segunda delegación máis numerosa. 

O #TeamESP logrou terminar na segunda posición do medalleiro, cun total de 84 metais (25 de ouro, 31 de prata e 28 de bronce). Nas competicións estiveron participantes de máximo nivel como as medallistas olímpicas Mireia Belmonte, Lydia Valentín ou Marcus Cooper, así como campións do Mundo e de Europa como Ray Zapata, Josué Brachi, María Bernabéu, Nikolov Sherezadishvili ou  Fátima Gálvez, entre outros.

Conciliación extraxudicial no deporte

Artigo 87

As cuestións litigiosas de natureza jurídicodeportiva, expostas ou que poidan exporse entre os deportistas, técnicos, xuíces ou árbitros, Clubs deportivos, asociados, Federacións deportivas españolas, Ligas profesionais e demais partes interesadas, poderán ser resoltas mediante a aplicación de fórmulas específicas de conciliación ou arbitraxe, nos termos e baixo as condicións da lexislación do Estado sobre a materia.

Artigo 88

1. As fórmulas a que se refire o artigo anterior estarán destinadas a resolver calquera diferenza ou cuestión litigiosa producida entre os interesados, con ocasión da aplicación de regras deportivas non incluídas expresamente na presente Lei e nas súas disposicións de desenvolvemento directo.

2. Para ese efecto, as normas estatutarias dos Clubs deportivos, Federacións deportivas españolas e Ligas profesionais poderán prever un sistema de conciliación ou arbitraxe, no que, como mínimo, figurarán as seguintes regras:

a) Método para manifestar a inequívoca vontade de submisión dos interesados ao devandito sistema.

b) Materias, causas e requisitos de aplicación das fórmulas de conciliación ou arbitraxe.

c) Organismos ou persoas encargadas de resolver ou decidir as cuestións a que se refire este artigo.

d) Sistema de recusación de quen realicen as funcións de conciliación ou arbitraxe, así como de oposición ás devanditas fórmulas.

e) Procedemento a través do cal se desenvolverán estas funcións, respectando, en todo caso, os principios constitucionais e, en especial, os de contradición, igualdade e audiencia das partes.

f) Métodos de execución das decisións ou resolucións derivadas das funcións conciliadoras ou arbitrais.

3. As resolucións adoptadas nestes procedementos terán os efectos previstos na Lei de Arbitraxe.

DISPOSICIÓNS ADICIONAIS

Primeira.

O disposto nesta Lei será de aplicación xeral en todo o territorio nacional; o establecido nos artigos 14; 15.1, 2, e 3; 16; 17; 18 e 72 terá eficacia en tanto non exista regulación específica das Comunidades Autónomas con competencia en materia de promoción do deporte.

Segunda.

Decláranse normas básicas ao amparo do regulado no artigo 149.1 da Constitución as seguintes:

a) O artigo 3.1, 2 e 3, ao amparo da regra 30a.

b) O artigo 53.5, segundo o previsto na regra 18a.

Terceira.

O establecido nos artigos 28 e 45.2 da presente Lei, así como na súa Disposición adicional sexta, entenderase deixando a salvo a autonomía financeira dos Territorios Históricos do País Vasco e Navarra.

Cuarta.

1. O disposto no Título IX dítase a efectos do previsto no artigo 149.1.29 da Constitución.

2. O previsto no artigo 71.3 e 71.4 será de aplicación xeral en defecto de regulación específica polas Comunidades Autónomas competentes.

Quinta.

As Asociacións deportivas constituídas ou inscritas en Rexistros deportivos de acordo coa lexislación autonómica correspondente, serán recoñecidas como Clubs deportivos, para os efectos do previsto no artigo 15.4 desta Lei, sempre que nos seus Estatutos prevexan a constitución, axustados a principios democráticos, de órganos de goberno e representación e un réxime de responsabilidade dos directivos e socios. No caso de Entidades públicas ou privadas que desenvolvan actividades deportivas de carácter accesorio en relación co seu obxecto principal, deberán incorporar un orzamento diferenciado.

Sexta.

Primeiro.- A lei 30/1985, de 2 de agosto, do Imposto sobre o Valor Engadido, quedará modificada na súa redacción nos seguintes termos:

1. O articulo 8º, número 1, apartado 13, quedará redactado como a continuación indícase:

''13. Os servizos prestados por Entidades de Dereito Público, Federacións Deportivas ou Entidades ou establecementos deportivos privados de carácter social a quen practiquen o deporte ou a educación física, calquera que sexa a persoa ou Entidade a cuxo cargo se realice a prestación sempre que tales servizos estean directamente relacionados con ditas prácticas e as cotas dos mesmos non superen as cantidades que a continuación se indican:

Cotas de entrada ou admisión: 200.000 pesetas.

Cotas periódicas: 3.000 pesetas mensuais.

Estas contías poderán modificarse na Lei de Orzamentos Xerais do Estado de cada ano.''

2. O artigo 8. , número 2, último parágrafo, quedará redactado como a continuación indícase:

''O disposto no parágrafo anterior non se aplicará cando se trate das prestacións de servizos a que se refire o numero 1, apartados 8. e 13 deste artigo.''

3. Queda suprimido o artigo 28, número 2, apartado 8º.

4. Os apartados 9.º e 10 do número 2 do artigo 28 pasarán a ser os apartados 8.º e 9.º , respectivamente, do mesmo número e artigo.

Segundo.- Non se integrarán na base impoñible do Imposto sobre Sociedades os incrementos de patrimonio obtidos polas Sociedades anónimas Deportivas e Clubs Deportivos que se poñan de manifesto como consecuencia da asunción pola liga Nacional de Fútbol Profesional de débedas das que foren titulares unas e outros.

As débedas mencionadas no parágrafo anterior serán as que especificamente consten nos convenios particulares que os Clubs afectados subscriban coa liga Nacional de Fútbol Profesional, ao obxecto de dar cumprimento ao plan de saneamento a que fai referencia a disposición adicional décimo quinta da Lei 10/1990, de 15 de outubro, do Deporte.

Non se integrarán na base impoñible do Imposto sobre Sociedades das Sociedades anónimas Deportivas e Clubs Deportivos os gastos e as diminucións de patrimonio que, no seu caso, puidesen porse de manifesto como consecuencia do incumprimento dos convenios subscritos para a ejecucion do citado Plan de Saneamento.

Sétima.

Os Clubs que, á entrada en vigor da presente Lei, participen en competicións oficiais de carácter profesional na modalidade deportiva do fútbol, e que nas auditorías realizadas por encargo da liga de Fútbol Profesional, desde a tempada 1985-1986 obtivesen en todas elas un saldo patrimonial neto de carácter positivo, poderán manter a súa actual estrutura xurídica, salvo acordo contrario das súas Asembleas, coas seguintes particularidades:

1. O orzamento anual será aprobado pola Asemblea. O proxecto de orzamento presentarase á Asemblea acompañado dun informe que emitirá a liga Profesional no prazo que reglamentariamente determínese.

Os Clubs que conten con varias seccións deportivas profesionais ou non profesionais formarán un orzamento separado para cada sección, que formará parte do orzamento xeral do Club. Os orzamentos de cada sección deportiva profesional acompañaranse dun informe que emitirá a liga Profesional correspondente.

2. Os Clubs que conten con varias seccións deportivas, profesionais ou non profesionais, levarán contabilidade especial e separada para cada unha delas.

3. A liga Profesional, o Consello Superior de Deportes e, no seu caso, a Comunidade Autónoma correspondente poderán determinar os Clubs que deberán someterse a unha auditoría complementaria realizada por auditores designados polas mencionadas Entidades.

4. Os membros das Xuntas Directivas destes Clubs responderán mancomunadamente dos resultados económicos negativos que se xeren durante o período da súa xestión. Tales resultados serán axustados tendo en conta as excepcións das auditorías. O exercicio económico comezará o 1 de xullo de cada ano e terminará o 30 de xuño seguinte. Antes de comezar cada exercicio, a Xunta Directiva deberá depositar, a favor do Club e ante a liga Profesional, aval bancario que garanta a súa responsabilidade e que alcance o quince por cento do orzamento de gasto.

O aval será executable pola liga Profesional e esixible anualmente durante todo o período da súa xestión. A acción de responsabilidade poderá ser exercitada:

Polo Club, mediante acordo da súa Asemblea, obtido por maioría simple dos asistentes.

Subsidiariamente, por socios que representen o cinco por cento do número total dos mesmos.

En todo caso, transcorridos catro meses despois do peche de exercicio económico pola liga Profesional correspondente e polo Consello Superior de Deportes.

Por vía regulamentaria determinaranse as condicións e supostos en que as Xuntas Directivas, dentro do período dos seus mandatos e sempre que estes sexan consecutivos, poderán compensar os avais satisfeitos cos resultados económicos positivos dos exercicios anteriores ou subseguintes ou aqueles en os que se produciron perdas.

O cómputo das compensacións aludidas neste apartado realizarase desde o inicio da práctica das auditorías realizadas baixo o control da liga Profesional.

5. Os Clubs Deportivos que se amparen na presente Disposición axustarán a contabilidade das súas seccións deportivas profesionais ás normas que regulan ou no futuro poidan regular a das sociedades anónimas deportivas e estarán sometidas ás mesmas obrigacións que se establezan para estas conforme ao artigo 26.1 desta Lei respecto da información periódica que deben remitir ao Consello Superior de Deportes.

Oitava.

1. As mesmas regras contidas na Disposición anterior serán aplicables aos Clubs que, á entrada en vigor da presente Lei, participen en competicións oficiais de carácter profesional na modalidade de baloncesto.

2. Para a aplicación das regras precedentes, os Clubs deberán realizar unha auditoría, coa supervisión da Asociación de Clubs de Baloncesto, referida a o catro tempadas precedentes, e demostrar que obtiveron en todas elas un saldo patrimonial neto de carácter positivo.

Novena.

1. Aqueles Clubs que á entrada en vigor da presente Lei conten con seccións deportivas profesionais e non profesionais, poderán manter a súa actual estrutura xurídica para os equipos non profesionais. Respecto dos equipos profesionais deberán ser adscritos e achegados os seus recursos humanos e materiais correspondentes a unha Sociedade anónima Deportiva de nova creación para cada un dos equipos profesionais.

Cada un destes Clubs deportivos non poderán ser titulares de máis do dez por cento das accións das Sociedades anónimas Deportivas que se constitúan no seu seo. Reglamentariamente regularase o procedemento para que os referidos Clubs poidan subscribir ditas accións.

2. A creación destas Sociedades anónimas Deportivas acomodarase ás mesmas regras que para a transformación dos Clubs en Sociedades anónimas Deportivas establécense na Disposición Transitoria primeira, estendéndose igualmente a aquelas, a exención do Imposto sobre Transmisións Patrimoniais e Actos Xurídicos Documentados contido na citada Disposición.

Décima.

As Disposicións de desenvolvemento da presente Lei establecerán os prazos e requisitos para a transformación en Sociedades anónimas Deportivas dos Clubs deportivos ou para a creación de Sociedades anónimas Deportivas para a xestión dun equipo profesional a que se refire a Disposición anterior, que adquirisen os dereitos de integrarse en competicións oficiais de carácter profesional e ámbito estatal.

Undécima.

 

Duodécima.

1. Como consecuencia da organización das competicións de carácter profesional, as ligas profesionais poderán establecer unha cota anual de participación que se esixirá a todos os Clubs que tomen parte naquelas.

En calquera caso, durante o período de saneamento do fútbol profesional, o establecemento da cota pola liga Profesional será obrigatorio.

2. O Consello Superior de Deportes e a liga de Fútbol Profesional acordarán o procedemento e os criterios de aplicación da citada cota.

Décimo terceira.

1. No marco do Convenio de Saneamento do Fútbol Profesional, e a fin de posibilitar a transformación dos Clubs en Sociedades anónimas Deportivas, ou a súa creación segundo establece a Disposición Adicional Novena desta Lei, a liga de Fútbol Profesional asumirá o pago das seguintes débedas das que quedarán liberados os Clubs de fútbol que subscribisen os correspondentes convenios particulares coa liga Profesional:

a) Débedas tributarias co Estado derivadas de tributos ou conceptos desta natureza devengados ata o 31 de decembro de 1989, autoliquidadas ou, no seu caso, liquidadas pola Administración tributaria antes da entrada en vigor da presente Lei. Estas débedas tributarias incluirán todos os compoñentes previstos no artigo 58 da Lei Xeral Tributaria que resultasen procedentes, así como as costas que se puideron producir.

b) Outras débedas co Estado e os seus Organismos autónomos, Seguridade Social e Banco Hipotecario de España a 31 de decembro de 1989.

c) As débedas expresadas nos apartados anteriores enténdense referidas a as daqueles Clubs que nas tempadas 1989/1990 e 1990/1991 participaban ou participan en competicións oficiais da Primeira e Segunda División A de fútbol.

2. Igualmente, e ao obxecto de facer fronte aos compromisos contraídos no Plan de Saneamento de 1985, a liga de Fútbol Profesional asumirá o pago das débedas públicas de igual natureza que as sinaladas no apartado 1, referidas a aqueloutros Clubs incluídos no citado Plan e non contemplados no punto c) do apartado anterior, que foron devengadas con anterioridade ao devandito Plan e que se atopen pendentes de pago a 31 de decembro de 1989.

3. Todos os actos e contratos necesarios para efectuar a asunción de débedas previstas no apartado primeiro estarán exentos do Imposto sobre Transmisións Patrimoniais e Actos Xurídicos Documentados.

Décimo cuarta.

As competencias que tiña atribuídas o Pleno do Consello Superior de Deportes, segundo a lexislación vixente, en tanto sexan compatibles co previsto na presente Lei, e non fosen asignadas a algún dos órganos a que se refire a presente Lei, serán desempeñadas pola Comisión Directiva do Consello Superior de Deportes.

Décimo quinta.

Co fin de regularizar a situación económica dos Clubs de fútbol profesional elaborarase polo Consello Superior de Deportes un Plan de Saneamento que comprenderá un convenio a subscribir entre o devandito Organismo e a liga Nacional de Fútbol Profesional. Así mesmo, no citado Plan de Saneamento incluiranse os convenios particulares que os Clubs afectados deberán subscribir coa liga Profesional.

Décimo sexta.

Todos aqueles informes que, en virtude do disposto na presente Lei e as súas disposicións de desenvolvemento deban ser emitidos por distintas Entidades, entenderanse favorables se nos prazos sinalados non se pronunciaron.

Decimoséptima.

1. Os Clubs do Principado de Andorra afiliados a Federacións españolas que participan en competicións oficiais de España, no que se refire a a súa constitución e funcionamento, rexeranse polas disposicións propias na materia do Principado de Andorra, quedando excluídos das obrigacións determinadas pola presente Lei.

2. A vinculación e participación nas competicións oficiais españolas dos Clubs a que se refire o apartado anterior virán establecidas unicamente pola afiliación dos mesmos nas Federacións españolas correspondentes.

DISPOSICIÓNS TRANSITORIAS

Primeira.

1. Os Clubs actualmente existentes que participen en competicións oficiais de carácter profesional transformaranse en Sociedades anónimas Deportivas, por efecto desta Lei, unha vez que conclúa o proceso contemplado nos apartados seguintes.

Os Clubs deportivos non contemplados nelas que non realicen a transformación ou adscrición do equipo profesional, nos prazos estipulados reglamentariamente, non poderán participar en competicións oficiais de carácter profesional e ámbito estatal, quedando excluídos do Plan de Saneamento.

2. A transformación dos actuais Clubs deportivos, por efecto desta Lei, en Sociedades anónimas Deportivas acomodarase ás regras seguintes:

a) Para os efectos de coordinar e supervisar o proceso de transformación, constituirase unha Comisión Mixta integrada por persoas designadas polo Consello Superior de Deportes e a liga profesional correspondente, cuxa composición se determinará reglamentariamente.

O informe favorable da devandita Comisión será requisito previo.

b) A Comisión Mixta, unha vez constituída, poderá encargar a realización dunha auditoría patrimonial dos Clubs a que se refire esta Disposición.

c) A Comisión Mixta sinalará, de acordo cos criterios establecidos reglamentariamente, o capital mínimo de cada Sociedade anónima Deportiva, unha vez analizados os informes patrimoniais derivados das auditorías correspondentes.

d) As Xuntas Directivas de cada Club quedan autorizadas para adaptar os actuais Estatutos ao réxime sinalado na presente Lei para as Sociedades anónimas Deportivas, ou constituír unha destas Sociedades para a xestión do equipo profesional que corresponda.

Nos devanditos Estatutos non poderán reservarse remuneracións nin vantaxes de ningunha clase.

e) Se non se subscribisen todas as accións estas deberán ser ofrecidas novamente aos socios que xa subscribisen na primeira opción, nas mesmas condicións de igualdade. Se despois desta segunda opción quedasen accións sen subscribir, a Xunta Directiva decidirá sobre a forma de subscrición das mesmas.

No caso de que nos prazos previstos un Club non conseguise a subscrición total de, polo menos, o capital mínimo, devandito Club non poderá participar en competicións oficiais de carácter profesional e ámbito estatal.

A Comisión Mixta ditará as regras necesarias para atender ao previsto no parágrafo anterior e velará pola adecuación ás mesmas do procedemento correspondente.

f) Para o outorgamento da Escritura Pública os subscritores das accións enténdense representados, por ministerio da Lei, pola Xunta Directiva do Club de que se trate.

g) Os Clubs que se transformen, ao amparo do previsto anteriormente, manterán a súa denominación actual á que se engadirá a abreviatura «Sociedade anónima Deportiva» (SAD).

h) Unha vez concluído o proceso de transformación dos Clubs que corresponda en Sociedades anónimas Deportivas, a Xunta Directiva convocará Xunta Xeral de Accionistas para a elección dos órganos de goberno e representación.

i) Os prazos para a realización de todos os actos da transformación serán determinados reglamentariamente.

3. A transformación de Clubs en Sociedades anónimas Deportivas a que se refire esta disposición non suporá cambio da personalidade daqueles, que se manterá baixo a nova forma social.

Estarán exentos do Imposto sobre Transmisións Patrimoniais e Actos Xurídicos Documentados, todos os actos necesarios para a transformación dos Clubs en Sociedades anónimas Deportivas, ou a constitución dunha destas Sociedades para a xestión do equipo profesional que corresponda.

4. As Sociedades anónimas Deportivas que cesen na súa actividade de participación en competicións deportivas oficiais de carácter profesional e ámbito estatal, poderán manter a súa estrutura xurídica, sempre que non modifiquen o seu obxecto social en orde a participar nas devanditas competicións.

Segunda.

Autorízase ao Ministro de Educación e Ciencia a establecer os criterios para a homologación e validación das actuais titulacións de técnicos deportivos, de conformidade co previsto na presente Lei.

Terceira.

1. As medidas de financiamento do saneamento do fútbol profesional previstas nesta Lei con cargo a fondos públicos e os demais beneficios concedidos por Entidades públicas dependentes do Estado para o devandito fin, quedan condicionadas á firma do Convenio de Saneamento a que se refire a Disposición adicional décimo quinta da presente Lei.

2. Durante o período de vixencia do convenio, e ata a total extinción da débeda, a liga Profesional percibirá e xestionará os seguintes dereitos económicos:

a) Os que, por todos os conceptos, xeren as retransmisións por televisión das competicións organizadas pola propia Liga, por si mesma ou en colaboración con outras asociacións de Clubs.

b) Os correspondentes ao patrocinio xenérico das devanditas competicións.

c) O un por cento da recadación íntegra das Apostas Deportivas do Estado recoñecido pola lexislación vixente a favor da liga Profesional.

3. Os dereitos citados no apartado anterior así como a cota anual prevista na Disposición Adicional Decimosegunda e os pagos que poidan efectuarse con cargo á dotación orzamentaria a que se refire a Disposición Adicional Decimoprimera, quedarán afectos ao cumprimento de todas as obrigacións a que se refire a Disposición Adicional Décimo terceira da presente Lei.

4. En caso de falta de pagamento total ou parcial das devanditas obrigacións pola liga profesional, as garantías a que se refire o apartado 3 desta Disposición serán executadas, en vía de prema, polos órganos de recadación do Ministerio de Economía e Facenda e da Seguridade Social e, no seu caso, segundo os procedementos legalmente establecidos para a execución das outras obrigacións, imputándose o importe obtido en proporción ás débedas impagadas.

5. No marco do Convenio de Saneamento, e unha vez asumidas pola liga Nacional de Fútbol Profesional as débedas tributarias dos Clubs de fútbol, así como as débedas que por todos os conceptos estes contraeron coa Seguridade Social, poderase acordar o seu fraccionamento de pago durante un período máximo de 12 anos, con suxeición ao previsto nos artigos 52 e seguintes do Regulamento Xeral de Recadación, e os artigos 39 e seguintes do Regulamento Xeral de Recadación dos Recursos do Sistema de Seguridade Social, respectivamente.

Os pagos efectuaranse mediante amortizacións semestrais, devengando as cantidades aprazadas os correspondentes intereses de demora que se ingresarán no último prazo de cada débeda aprazada.

As outras débedas coa Administración do Estado e os seus Organismos Autónomos poderán ser obxecto igualmente de fraccionamento no seu pago, nos prazos e condicións previstos nos parágrafos anteriores.

Cuarta.

1. Autorízase ao Goberno para adecuar os ensinos de Educación Física que actualmente se imparten nos Institutos Nacionais de Educación Física, ao establecido na Lei 11/1983, de 25 de agosto, de Reforma Universitaria.

2. En tanto se procede á adecuación a que se refire o apartado anterior, o Goberno poderá establecer os requisitos de acceso e as condicións de obtención, expedición e homologación dos títulos a que conducen os estudos que actualmente se cursan nos devanditos Institutos. O título de licenciado será equivalente, para todos os efectos, ao de licenciado universitario. As Universidades impartirán, no seu caso, estudos de terceiro ciclo relacionados coa educación física mediante convenios celebrados para o efecto.

Quinta.

En tanto se manteña a vixencia do Plan de Saneamento do Fútbol Profesional, a acción de responsabilidade a que se refiren o artigo 24.7 e a Disposición Adicional Sétima, 4, poderá ser exercitada, así mesmo, polo Consello Superior de Deportes.

Sexta.

1. Transcorridos tres anos desde a entrada en vigor da modificación da Lei 10/1990, de 15 de outubro, do Deporte, efectuada pola Lei 50/1998, de 30 de decembro, de Medidas Fiscais, Administrativas e da Orde Social, as sociedades anónimas deportivas que cumprisen con todas as obrigacións establecidas na mesma e que non fosen sancionadas por algunha das infraccións previstas no artigo 76.6 da citada Lei, poderán solicitar a admisión a negociación das súas accións nas Bolsas de Valores.

2. En relación coas sociedades anónimas deportivas cuxas accións, de conformidade co previsto no apartado anterior, fosen admitidas a cotización nalgunha Bolsa de Valores, a Comisión Nacional do Mercado de Valores poderá esixir a realización das auditorías complementarias que estime necesarias nos termos establecidos no artigo 26.3 desta Lei.

3. O Ministro de Economía e Facenda e, coa súa habilitación expresa, a Comisión Nacional do Mercado de Valores, regulará as especialidades que poidan concorrer en relación co alcance e a frecuencia da información que as Sociedades anónimas Deportivas que coticen en Bolsa deberán facer pública.

Sétima. Determinación das funcións, dereitos e obrigacións das agrupacións de voluntarios.

No prazo de seis meses desde a entrada en vigor da presente modificación, a Comisión Nacional contra a Violencia nos Espectáculos Deportivos levará a cabo as propostas a que fai referencia o apartado 2 do artigo 62 da presente Lei.

DISPOSICIÓNS FINAIS

Primeira.

Autorízase ao Goberno para ditar, a proposta do Ministro de Educación e Ciencia, as disposicións necesarias para o desenvolvemento da presente Lei.

Segunda.

Queda derrogada a Lei 13/1980, de 31 de marzo, Xeneral da Cultura Física e o Deporte, así como todas as normas que se opoñan á presente Lei.

Terceira.

Mentres non se promulguen as disposicións de carácter xeral a que se refire a Disposición Final Primeira, continuarán en vigor todas as disposicións regulamentarias que sexan compatibles co previsto nesta Lei.

Cuarta.

A adaptación das disposicións estatutarias e regulamentarias de réxime interno que deben realizar os Clubs deportivos e Federacións deportivas españolas efectuarase dentro dos prazos que sinalen as normas de desenvolvemento da presente Lei.

Quinta.

1. Unha vez transcorrido o prazo a que fai referencia o apartado primeiro da Disposición Transitoria Sexta de preséntaa Lei, as disposicións vixentes en materia de Sociedades anónimas resultarán directamente aplicables ás sociedades anónimas deportivas en canto non contraríen as especialidades que nesta Lei establécense.

2. No suposto de confluencia de competencias do Consello Superior de Deportes e da Comisión Nacional do Mercado de Valores, ditas entidades poderán coordinar as súas actuacións tanto no referente á recepción de información como no relativo a aquelas outras materias que así o requiran, de maneira que se cumpran de forma máis eficaz os obxectivos e fins de cada unha delas.

Sexta.

Reglamentariamente regularase o funcionamento do Rexistro de Asociacións Deportivas e as seccións que nel deban crearse así como o Rexistro de Participacións Significativas en Sociedades anónimas Deportivas.

Por tanto,

Mando a todos os españois, particulares e autoridades, que garden e fagan gardar esta Lei.

Madrid, a 15 de outubro de 1990.

JUAN CARLOS R.

O Presidente do Goberno,

FELIPE GONZALEZ MARQUEZ