Xogos Paralímpicos de Inverno Vancouver 2010

O esquiador guipuscoano Jon Santacana e o seu guía, Miguel Galindo, conseguiron a primeira prata para España nos Xogos Paralímpicos de Vancouver 2010. Tras a suspensión das carreiras da primeira xornada, a competición arrincou en Whistler Creekside coa proba de slálom para cegos e deficientes visuais, na que participaron catro españois, e para discapacitados físicos que compiten sentados. 



Na primeira manga, Santacana situouse en primeira posición, cun tempo de 49”88, medio segundo menos que o eslovaco Jakub Krako (50”41) e case un segundo menos que o italiano Gianmaria Dal Maistro (50”74), segundo e terceiro clasificado, respectivamente. O canadense Christopher Williamson, que partía entre os favoritos, realizou unha primeira baixada moi lenta e perdeu tres segundos (52”93), ata quedar na oitava posición. 



A segunda manga foi un pouco máis lenta para o español, que parou o crono en 57”03, e foi superado polo eslovaco Jalub Krako (55”41). Desta forma, Krako fíxose co ouro, cun tempo total de 1’45”82, mentres que Santacana proclamouse subcampión paralímpico (1’46”91) e Gianmaria Dal Maistro obtivo o bronce (1’48”32).

Esta é a primeira medalla paralímpica en slálom para o corredor con deficiencia visual, que en Salt Lake City 2002 non concluíu esta proba e en Turín 2006 non puido pasar da sétima praza como consecuencia dunha lesión. Na Copa do Mundo de 2010, en cambio, conseguiu a terceira posición nesta disciplina. 



Tras a carreira, Santacana manifestou que está “moi satisfeito” coa súa medalla de prata, aínda que admitiu que tras ir líder na primeira manga “quedas un pouco co mel nos beizos”. 



"Eu estou moi satisfeito. Se me chegan a dicir hai meses que ía sacar a prata en slálom dese brincos de alegría. O que pasa é que estiveches ás portas de conseguir un ouro", indicou o esquiador español, quen engadiu que a partir de agora, no catro carreiras que quedan “imos ter máis confianza” e “unha certa tranquilidade” para afrontalas “dando o máximo".

O esquiador guipuscoano Jon Santacana e o seu guía, Miguel Galindo, conseguiron este martes a súa segunda medalla de prata nos Xogos Paralímpicos de Vancouver 2010. As pistas de Whistler Creekside acolleron a proba de slálom xigante para cegos e deficientes visuais e para discapacitados físicos que compiten sentados, durante esta terceira xornada de competición de esquí alpino. 



Santacana finalizou a primeira manga na segunda praza, cun tempo de 1’19”77, a 40 centésimas do eslovaco Jakub Krako (1’19”47) e con só 10 menos que o francés Nicolas Berejny (1’19”87). 



Na segunda manga, o español recortou distancias co eslovaco e rexistrou o mellor tempo de entre todos os corredores (1’22”43), aínda que non foi suficiente. Finalmente, reeditouse o podio do slálom, con Jakub Krako na primeira posición (2’41”99), Jon Santacana na segunda (2’42”20) e Gianmaria Dal Maistro na terceira (2’44”25). 



Esta foi a segunda medalla paralímpica que consegue Jon Santracana en xigante, tras proclamarse campión nos Xogos de Salt Lake City 2002. Tamén é a súa segunda medalla en Vancouver 2010, xa que na primeira xornada gañou a prata en slálom. No seu palmarés figuran en total cinco medallas, un ouro, dúas pratas e dous bronces. 



Tras a carreira, Santacana afirmou que o balance é “moi positivo”, aínda que admitiu que “estivo durísimo”. “Volvéronnos a gañar, só por unhas centésimas”, “pero son unhas centésimas que valen o ouro e dá un pouco de rabia”. “Esta segunda manga si que hei ido a tentar apertar máis e a recuperar o tempo, pero non recuperamos o suficiente”, explicou. 



Ademais, puxo de manifesto as malas condicións climatolóxicas, intensa choiva e néboa, que diminuíron considerablemente a visibilidade na pista. “Peor non se pode”, sinalou. “Practicamente non podía nin seguir ao guía”, aclarou, “é como conducir sen limpiaparabrisas”.

O esquiador guipuscoano Jon Santacana e o seu guía, Miguel Galindo, conseguiron a primeira medalla de ouro para España nos Xogos Paralímpicos de Vancouver 2010. O título de campións en descenso únese ás dúas pratas que lograron en slálom e xigante. 



Cun tempo de 1’18”23, Santacana conseguiu a medalla de ouro nunha carreira accidentada na que tiveron que tomar dúas veces a saída. Un dos favoritos, o canadense Christopher Williamson, sufriu unha caída e aínda non abandonara a pista cando Santacana tomou a saída, polo que tivo que repetila, esta vez na última posición. 



O estadounidense Mark Bathum conseguiu a prata (1’18”63), mentres que o alemán Gerd Gradwool foi bronce (1’20”40). O eslovaco Jakub Krako, que lograra dous ouros en xigante e slálom, tivo que conformarse coa cuarta posición (1’20”84). 



Esta é a segunda medalla paralímpica en descenso para o corredor con deficiencia visual, que xa se colgou o bronce en Salt Lake City 2002. Ademais, na Copa do Mundo desta tempada proclamouse campión nesta disciplina, mentres que no Mundial de Kanwonland (Corea) 2009 foi terceiro. 



En declaracións aos medios ao concluír a proba, Santacana mostrouse moi satisfeito coa súa vitoria: “Foi impresionante, ao chegar a meta e Miguel díxome que primeiros”. “Foi duro porque tivemos que volver subir cando levabamos un terzo do percorrido”, explicou, “pero conseguimos amornar os nervios, saímos ao límite e a baixada tamén ao límite”. “Podería saír voando en calquera das curvas”, chanceou. 



“Fai tres anos xamais houbésemos devandito que poderiamos gañar un ouro en descenso, eramos máis de probas técnicas, pero melloramos nas probas de velocidade”, declarou. “Demos un paso moi importante, gañar un descenso nuns Xogos é un soño feito realidade”.

A esquiadora con deficiencia visual Anna Cohí e o seu guía, Raquel García, concluíron na cuarta posición na estrea da supercombinada nuns Xogos Paralímpicos. Jon Santacana non chegou á meta porque se enganchou cunha porta a poucos metros do final, mentres que Gabriel Gorce foi oitavo e Andrés Boira noveno.



A esquiadora con deficiencia visual Anna Cohí e o seu guía, Raquel García, concluíron na cuarta posición na estrea da supercombinada nuns Xogos Paralímpicos. Jon Santacana non chegou á meta porque se enganchou cunha porta a poucos metros do final, mentres que Gabriel Gorce foi oitavo e Andrés Boira noveno.



Na primeira baixada, que foi un supergigante, Anna Cohí situouse quinta, cun tempo de 1’50”51. Na manga de slálom conseguiu o terceiro mellor rexistro (1’01”34), aínda que finalmente non podo meterse no podio e foi cuarta (2’51”85). O título de campioa levoullo a eslovaca Henrieta Farkasova (2’34”61), que logrou o seu terceiro ouro, mentres que a medalla de prata foi para a canadense Viviane Forest (2’35”94) e a de bronce a estadounidense Danelle Umstead (2’48”75).



Ao termo da proba, Anna Cohí mostrouse satisfeita coa súa actuación. "O slálom ha ido moi ben realmente, noteime ben pero non foi suficiente", explicou. "Esta cuarta praza si supón un empuxón, obviamente, pero sempre lamentas non conseguir algo máis", admitiu.

A deportista barcelonesa fixo un balance moi positivo da súa participación nos seus segundos Xogos Paralímpicos, aínda que recoñeceu levarse “un pouco de chasco nas carreiras técnicas, que era ás que ía a por elas”.



Jon Santacana, pola súa banda, situouse terceiro tras a primeira manga (1’24”87), por detrás dos eslovacos Jakub Krako e Miroslav Haraus. No slálom, con todo, non conseguiu alcanzar a meta porque se enganchou cunha porta a poucos metros da chegada.



Krako finalmente fíxose co seu terceiro ouro (2’14”61), o italiano Gianmaria Dal Maistro foi prata (2’16”18) e Haraus, bronce (2’16”31). Na cuarta posición empataron o francés Nicolas Berejny e o canadense Christopher Williamson, que partía entre os favoritos e ao cabo non obtivo ningunha medalla.



Santacana recoñeceu o seu malestar tras o erro: "É unha mestura de impotencia e rabia. Perdinlle un instante e atopeime a porta entre as pernas, sabes que se che escapa" "Un enganchón provócache impotencia, unha caída é un fallo técnico, pero os engachones son moi frecuentes”, explicou. “Nunha segunda manga, isto pasa moitísimo e hai que aceptalo, que a competición é así de dura”, sinalou. “De todos os xeitos, irásenos pasando esta sensación de impotencia de non poder culminar os Xogos con outra medalla".



“Non sabía que levaba o mellor tempo intermedio”, manifestou tras perder a súa última oportunidade de volver ao podio. “Tal e como han ido as diferenzas entre o primeiro e o segundo posto houbese estado rifado, pero os rivais son duros e moi dignos".



A pesar deste último contratempo, Jon mostrouse “satisfeito” e “orgulloso” polo tres medallas conseguidas (un ouro en descenso e dúas pratas en slálom e xigante). "O descenso foi a carreira da miña vida e así espero lembrala”.



Gabriel Gorce e Félix Aznar concluíron nunha meritoria oitava posición (2’24”04), tras marcar 1’28”86 no supergigante e 55”18 no slálom. Xusto detrás deles quedaron os outros españois que competiron hoxe, Andrés Boira e o seu guía, Aleix Suñé, que fixeron un tempo final de 2’34”31 (1’40”70 e 53”61).