HCH Hockey herba

O campo de xogo	A área e puntos de ensaio, superficie de xogo
A portaría	A bóla e o stick

INDICE:

0       AMBITO DE APLICACIÓN
1.      TAMAÑO DO CAMPO
2.      BANDAS EXTERIORES DE SEGURIDADE
3.      TRAZADO DO CAMPO
4.      ALTURA LIBRE DE OBSTÁCULOS
5.      ORIENTACIÓN SOLAR
6.      ILUMINACIÓN
7.      SUPERFICIE DE XOGO
       7.1     SUPERFICIES DE XOGO DE HIERBA ARTIFICIAL PARA CAMPOS DE HOCKEY HERBA
                       7.1a) La superficie de xogo de herba artificial
                       7.1b) La base elástica
                       7.1c) La construción da superficie de xogo de herba artificial
                       7.1d) Las liñas de marcas na superficie de xogo de herba artificial
                       7.1e) Riego da superficie de xogo de herba artificial
       7.2     SUPERFICIES DE XOGO DE HERBA ARTIFICIAL PARA CAMPOS FEDERATIVOS
                       7.2a) La superficie de xogo de herba artificial
                       7.2b) Base e sub-base
                       7.2c) Red de Riego
       7.3     SUPERFICIES DE XOGO DE HERBA ARTIFICIAL PARA CAMPOS NON FEDERATIVOS:
8.      A PORTARÍA
       8.1           EL MARCO
       8.2           TÁBOAS LATERAIS E DE FONDO
       8.3           A REDE
       8.4           Os ELEMENTOS DE SUJECCIÓN DE LA RED
9.      A BÓLA
10.    EL PALO O STICK
11.    BANDEIROLAS DE CÓRNER
12.    VARANDA PERIMETRAL
13.    REDES DE SEGURIDADE (PARABOLAS)
14.    EQUIPO DE PROTECCIÓN DOS PORTEIROS 
15.    ESPÀCIOS ÚTILES AO DEPORTE
       15.1          A MESA DE CRONOMETRADORES E Os BANCOS DE XOGADORES.
       15.2          ÁREA AUXILIAR
       15.3          ZONAS DE QUECEMENTO
       15.4         O CAMPO DE XOGO PARA HOCKEY 5s E MINIHOCKEY
16.    MARCADOR
17.    MEGAFONIA
18.    CIRCUÍTO PECHADO DE TELEVISIÓN (CCTV)
19.    UNIDADE DE CONTROL ORGANIZATIVO (UCO)
20.    ESPAZOS AUXILIARES PARA Os DEPORTISTAS 
       20.1         VESTIARIOS, ASEOS DE DEPORTISTAS, ADESTRADORES 
       20.2         VESTIARIOS, ASEOS DE ARBITROS
       20.3         ENFERMARÍA – PRIMEIROS AUXILIOS 
       20.4         ÁREA DE CONTROL DE DOPAXE 
       20.5         ALMACÉN DE MATERIAL DEPORTIVO 
21.    ESPAZOS AUXILIARES SINGULARES 
       21.1          OFICINAS DE ADMINISTRACIÓN, ORGANIZACIÓN CAMPIONATO E SALA ACREDITACIÓN 
       21.2         VESTIARIOS DE PERSOAL
       21.3         ALMACÉN DE CONSERVACIÓN E MANTEMENTO 
       21.4         ESPACIOS PARA AUTORIDADES Y PERSONALIDADES
       21.5         ESPAZOS PARA Os MEDIOS DE COMUNICACIÓN
22.    ESPAZOS PARA Os ESPECTADORES 
23.    ACCESIBILIDADE
24.    BIBLIOGRAFÍA BÁSICA 
25.    FIGURAS:

        - HCH-1 O CAMPO DE XOGO
        - HCH-2 EL ÁREA
        - HCH-3 SUPERFICIE DE XOGO. PUNTOS DE ENSAIO
        - HCH-4 A PORTARÍA
        - HCH-5 A PORTARÍA, PERSPECTIVA
        - HCH-6 A PELOTA Ou BÓLA
        - HCH-7 EL PALO O “STICK”
        - HCH-8 FORMA E DIMENSIÓNS DO PAU Ou “STICK”
        - HCH-9 CURVATURA DO PAU Ou “STICK”

 

0. AMBITO DE APLICACIÓN

La presente Norma Reglamentaria é de aplicación en todos aqueles campos que se realicen total ou parcialmente con fondos do Consello Superior de Deportes para a práctica do hockey herba e onde se vaian a celebrar competicións da Real Federación Española de Hockey (RFEH). É competencia da esta Federación deportiva a homologación de cada instalación para a organización de competicións oficiais de hockey herba. Este documento foi elaborado coa finalidade de normalizar os aspectos regulamentarios de toda instalación útil para a práctica dese deporte, para o que se tiveron en conta os Regulamentos Internacionais vixentes e someteuse a consulta da Real Federación Española de Hockey.

 

1. TAMAÑO DO CAMPO

El campo de xogo é un rectángulo de dimensións 91,40 m de longo por 55 m de longo (Estas dimensións corresponden ás medidas británicas de 100 yardas por 60 yardas)

 

2. BANDAS EXTERIORES DE SEGURIDADE

Para facilitar o desenvolvemento do xogo, a seguridade por parte de xogadores e a visión dos espectadores, a superficie do campo de xogo continuará en bandas exteriores libres de obstáculos ao redor do mesmo, cunhas dimensións como mínimo de 2 m de anchura e recomendado 3 m ao exterior das liñas de fondo e de 1 m e recomendado 2 m de anchura ao exterior das liñas de banda, ademais existirá unha zona adicional libre de obstáculos de 1 m de anchura mínima ao exterior de todo o perímetro e recomendado 2 m nos fondos, a cal poderá ter ou non a mesma superficie do campo de xogo. Por tanto as dimensións completas das bandas exteriores de seguridade son como mínimo de 2 m e recomendado de 3 m nas liñas de banda e como mínimo de 3 m e recomendado de 5 m nas liñas de fondo. Véase a figura HCH-1.

 

3. TRAZADO DO CAMPO

El trazado do campo será conforme coas figuras HCH-1 e HCH-2. Las liñas de marcas terán 7,5 cm de anchura, forman parte das superficies que delimitan e serán todas de cor preferentemente branca. Las liñas mais longas de 91,40 m son as liñas de banda, as liñas mais curtas de 55 m son as liñas de fondo. Do trazado completo especifícanse os seguintes detalles:

3a)    Liña de centro ou central: Cruza o campo no centro do mesmo.

3b)    Líneas de 22,90 m: Se trazan paralelas ás liñas de fondo de forma que o seu bordo máis próximo á liña de centro deches 22,90 m do bordo exterior da liña de fondo máis próxima. El área comprendida entre estas liñas e as de fondo é coñecida como área de 23 m.

3c)    Líneas de 30 cm fóra do campo en cada liña de banda: Se trazan paralelas ás liñas de fondo co bordo exterior a 14,63 m do bordo exterior da liña de fondo.

3d)    Liñas de 30 cm fóra do campo en cada liña de fondo: Se trazan a ambos os dous lados da portaría a 5 m e a 10 m desde o bordo externo do poste de portaría máis próximo.

3e)    Liñas de 15 cm fóra do campo en cada liña de fondo: Se trazan a 1,83 cm do centro de cada liña de fondo, medíndose entre os bordos máis próximos desas liñas.

3f)     Liñas de área de portaría: Delimitan a Área de portaría e están compostas de tres partes: unha central de 3,66 m de longo paralela á liña de fondo, trazada a 14,63 m desde o exterior da esta liña e outros dous laterais que serán cuartos de circulo de 14,63 m de radio ata unirse coa liña de fondo. El centro de cada arco estará na aresta interior anterior de cada poste da portaría.

3g)    Liñas descontinuas: Se trazan a 5 m do bordo exterior de cada liña de área, de 30 cm de lonxitude e con separación de 3 m entre cada sección, comézase cunha sección no centro.

3h)    Puntos de penalti: De 15 cm de diámetro marcados enfronte do centro de cada portaría a 6,40 m do bordo interior da liña de fondo, isto é a 6,475 m do bordo exterior da esta liña.

En competicións internacionais de nivel senior e en competicións nacionais da Real Federación Española de Hockey non se admite ningunha outra marca.

En campos polideportivos, de uso recreativo ou deportivo non federativo, poden ter liñas de marcas doutros deportes. Cuando o hockey non é maioritario as liñas poderán ser doutra cor preferiblemente amarelas.

 

4. ALTURA LIBRE DE OBSTÁCULOS

Será de 5 m como mínimo sobre o campo e as bandas exteriores, no entanto recoméndase unha altura libre de 7 m.

 

5. ORIENTACIÓN

El eixo longitudinal do campo en instalacións ao aire libre será N-S admitíndose unha variación comprendida entre N-NE e N-NON recomendándose que a variación máxima sexa de 15º.

 

6. ILUMINACIÓN

La iluminación artificial será uniforme e de maneira que non provoque deslumbramiento dos xogadores, do equipo arbitral nin dos espectadores. Contará cos seguintes niveis mínimos de iluminación horizontal e rendemento de cor, de acordo con os criterios da norma UNE-EN 12193 “Iluminación de instalacións deportivas” e contará cos seguintes niveis mínimos de iluminación:

 

NIVEIS MÍNIMOS DE ILUMINACIÓN – HOCKEY HERBA  (Exterior)
NIVEL DE COMPETICIÓN	Iluminancia horizontal	Rend. Cor (Ra)	GR ≤
Emed (lux)	Uniformidade Emin/ Emed
Competicións nacionais e internacionais de alto nivel	500	0,7	65	50
Competicións rexionais, adestramento alto nivel	300	0,7	65	50
Competicións locais, adestramento, deporte escolar e recreativo	200	0,7	20	55

 

Para retransmisións de TV cor e gravación de películas requírese un nivel de iluminancia vertical en función da velocidade da acción e a dimensión do obxecto, na citada norma UNE-EN 12193, os deportes clasificáronse, nese sentido, en tres grupos A, B e C; o hockey herba pertence ao grupo B. El valor da iluminancia vertical varia coa distancia da cámara ao obxecto, para determinalo véxase o seguinte gráfico:

 

 
Nivel de iluminación vertical  a manter en función da distancia máxima de tiro das cámaras (UNE-EN12193)

 

Para as competicións nacionais de alto nivel televisadas, a Real Federación Española de Hockey (RFEH) require unha iluminancia vertical maior de 1.400 lux e unha iluminancia horizontal entre 1.500 – 3.000 lux.

Los báculos ou as torres de iluminación non se colocarán en ningún caso nas bandas exteriores ao campo que estarán libres de obstáculos.

La distribución dos báculos ou das torres de iluminación será en dúas liñas paralelas ás liñas de banda, dispondo catro en cada banda, colocando sempre un detrás de cada esquina e fóra das bandas exteriores de seguridade, para asegurar unha boa iluminación da portaría e a súa área.

La altura de montaxe das luminarias nos báculos ou torres de iluminación, será de 18 m como mínimo para que non haxa deslumbramiento, en calquera caso o ángulo formado pola liña que vai desde a liña de montaxe das luminarias ao eixo central do campo será como mínimo de 25º coa horizontal.

Cando existan bancadas, os báculos ou torres instalaranse tras eles, se a bancada permíteo polo seu aforo limitado. Cando as cubertas de bancadas teñen altura suficiente as luminarias pódense colocar sobre elas en disposición lateral ás liñas de banda. Outra posibilidade é concentrar a iluminación nas catro esquinas, non obstante a colocación lateral das luminarias é preferible xa que proporciona maior uniformidade. La altura de montaxe deberá aumentarse para evitar deslumbramientos.

Los requisitos para a iluminación artificial esixidos pola Federación Internacional de Hockey (FIH) están contidos nas “Guía para iluminación artificial de campos de hockey” de marzo de 2011” e de abril de 2000” as cales se tivo en conta nesta norma.

La iluminación evitará a contaminación lumínica na súa contorna e no ceo nocturno por reflexión e difusión da iluminación artificial, para o que o impacto lumínico potencial no medio ambiente valorarase de maneira que non alcance valores máximos de contaminación lumínica de acordo con os criterios da norma UNE-EN 12193 “Iluminación de instalacións deportivas” antes citada, nos seguintes conceptos:

 

VALORES MÁXIMOS DE CONTAMINACIÓN LUMÍNICA PARA INSTALACIÓNS DE ILUMINACIÓN EXTERIOR
Zona ambiental	Iluminación vertical en propiedades circundantes Ev (lux)	Intensidade das luminarias na dirección de potencial contaminación lumínica I (cd)	Proporción de fluxo luminoso no hemisferio superior ULR (%)
Máximo	Máximo recomendado	Máximo	Máximo recomendado	Máximo
E1 Zonas escuras como parques nacionais ou espazos protexidos	2	0	2.500	0	0
E2 Zonas de baixa luminosidade como áreas residenciais, industriais ou rurais	5	1	7.500	500	5
E3  Zonas de media luminosidade como industriais ou barrios residenciais	10	2	10.000	1.000	15
E4 Zonas de alta luminosidade como centros de cidade ou zonas comerciais	25	5	25.000	2.500	25

 

Así mesmo en estradas ou rúas próximas, limitaranse os efectos da instalación de iluminación en canto á redución da capacidade de visión de información esencial, segundo indica a referida norma UNE-EN 12193.

 

7. SUPERFICIE DE XOGO

Son aptas as superficies de xogo de herba artificial con ou sen adición de material de recheo. Las bandas exteriores deben ser da mesma superficie deportiva que o campo de xogo e con idénticas características. 

7.1) SUPERFICIES DE XOGO DE HERBA ARTIFICIAL PARA CAMPOS DE HOCKEY HERBA:

7.1a) La superficie de xogo de herba artificial

Las superficies de xogo de herba artificial están constituídas por un tecido soporte ao cal se fixan as fibras sintéticas de herba artificial. Las superficies de xogo de herba artificial poden ser superficies sen recheo con gran densidade de fibras de lonxitude curta, este tipo de superficie require estar húmida (impregnada de pingas de auga) durante a práctica do hockey herba para unha maior prestación, seguridade e comodidade. Outro tipo de superficies son as superficies con recheo, xeralmente de area, ou de area e gránulos de caucho, as cales adoitan ter maior lonxitude do pelo e menor densidade do mesmo que as sen recheo, neste tipo é conveniente regar a superficie sobre todo en épocas secas e calorosas para mellorar as características e prestacións da superficie, aínda que a cantidade de auga que requiren é menor que as do tipo sen recheo. A seguir indícanse resumida e aproximadamente as características dos tipos de herba artificial:

HERBA ARTIFICIAL PARA HOCKEY
TIPO HERBA/ Relleno	Altura do pelo (mm)	Tipo de fibra	Altura do recheo (%)	Riego
Sen recheo (Water-based)	10 - 20	Fibrilada / Monofilamento	-	Necesita estar húmida durante o xogo
Con recheo parcial de area (Dressed surface)	15 - 20	65 - 80	El rega mellora as súas características
Con recheo de area (Filled surface)	20 – 35	80 – 90

 

7.1b) La base elástica

Bajo a superficie de xogo de herba artificial xeralmente disponse unha capa ou base elástica intermedia que se coloca sobre a capa basee co obxecto de mellorar a redución de forzas na interacción deportista-superficie deportiva, conseguindo así unha boa absorción de impactos, o espesor da esta capa segundo as súas características e resposta requirida varía entre 8 e 35 mm xeralmente. Las bases elásticas poden ser prefabricadas ou “in situ”.

7.1c) La construción da superficie de xogo de herba artificial

La construción da superficie de herba artificial require previamente a escavación do terreo natural de base eliminando toda a vexetación e terra vexetal existente, chegando ata o nivel do firme e preparando a súa superficie o cal constituirá o subsolo da construción. Cando se necesiten realizar recheos para conseguir o nivel requirido ou para substituír terreos inconsistentes faranse os recheos mediante capas de zahorras compactadas para conseguir a capacidade portante necesaria, esta capa denomínase sub-base. Sobre o terreo natural preparado ou subsolo ou sobre a sub-base disponse a base ou capa soporte, para o que hai dous tipos de construcións:

• Construción con capa soporte ligada e drenaxe horizontal: Consistente en realizar unha primeira capa soporte ou capa basee non ligada mediante a achega dunha capa de zahorras compactadas e sobre ela esténdese unha segunda capa soporte ou capa basee ligada de aglomerado asfáltico cunha correcta planimetría e con pendentes cara ás canaletas perimetrales de recollida de auga de choiva e/ou rega para drenaxe horizontal ao ser esta capa impermeable, as pendentes desta capa están entre o 0,4% e o 1%. Sobre a capa de aglomerado asfaltico instálase, no seu caso, a capa ou base elástica e por último a superficie de herba artificial e o recheo. Para obter a planeidad e regularidade necesaria da superficie deportiva, a capa basee de zahorras e o aglomerado asfaltico terán a planimetría requirida.
• Construción con capa soporte non ligada e drenaxe vertical: Consistente en realizar unha capa soporte ou capa basee non ligada mediante a achega dunha capa de zahorras compactadas e baixo ela unha rede de drenaxe de recollida de auga de choiva e/ou rega ao ser esta solución permeable. La rede de drenaxe realízase con gabias de drenaxe recheas con material filtrante e tubos de drenaxe, tamén se dispón unha lámina geotextil para evitar o lavado de material fino da capa soporte ás gabias de drenaxe. En este caso, se funciona correctamente a drenaxe, non sería estritamente necesario dispor as pendentes na superficie deportiva. Sobre a capa soporte non ligada instálase, no seu caso, a capa ou base elástica e por último a superficie de herba artificial. Para obter a planeidad e regularidade necesaria da superficie deportiva, a capa base de zahorras terá a planimetría requirida.

En canto ao criterio para decidir por un ou outro tipo de construción convén indicar que as construcións con capa soporte non ligada adoitan ser máis económicas que as construcións con capa soporte ligada, no entanto poderían ter menor nivel de estabilidade dimensional por mor de asentos potenciais se non contan cun bo deseño ou non se consideraron ben as características do terreo e do lugar, ou non tiveron un bo control de calidade dos materiais e a construción. En calquera caso para unha correcta decisión e un bo deseño que asegure o bo comportamento da superficie a longo prazo, é conveniente realizar un estudo geotécnico dos terreos dispoñibles para coñecer o tipo de chan, a súa resistencia, composición, contido de auga, capacidade de drenaxe, nivel freático  e o seu potencial de expansividad por desecación/humectación, así como outras características importantes. Esta etapa de avaliación inicial do emprazamento é unha parte esencial do deseño. En campos de hockey herba adóitase utilizar xeralmente a construción con capa soporte ligada e drenaxe horizontal,

7.1d) Las liñas de marcas na superficie de xogo de herba artificial

Las liñas de marcas do campo realízanse incorporando estas liñas durante a instalación do campo co mesmo tipo de herba sintética aínda que en cor branca, non se realizarán mediante pintura da herba sintética.

7.1e) Riego da superficie de xogo de herba artificial

Como indicouse anteriormente hai sistemas nos que é imprescindible a rega e en xeral é recomendable dispor un sistema de rega automática para as superficies de herba sintética e unha drenaxe polo menos perimetral con canaleta. El sistema de rega farase perimetralmente e fóra das bandas exteriores e da varanda perimetral mediante canóns de auga, soamente colocaranse aspersores exteriormente para cubrir as zonas onde non cheguen os canóns. La caída da auga de rega non producirá desprazamento do recheo, no seu caso, para o que a inclinación e a presión da auga será a adecuada.

7.2) SUPERFICIES DE XOGO DE HERBA ARTIFICIAL PARA CAMPOS FEDERATIVOS:

7.2a) La superficie de xogo de herba artificial

La Real Federación Española de Hockey establece uns niveis da instalación de acordo con os tipos de competición, para os cales require que as superficies de herba artificial teñan as características de acordo con a clasificación e a normativa da FIH, a seguir indícase no cadro seguinte a correlación entre niveis de instalación da RFEH, o tipo de competición e a categoría segundo normativa da FIH:

CAMPOS HERBA ARTIFICIAL HOCKEY
NIVEL instalación segundo RFEH	COMPETICIÓN	CATEGORIA segundo normativa FIH --- TIPO
SUPERIOR	Ligas Nacionais 1ª División e División de Honra Fases Sector/Finais dos Campionatos de España Infantís, Cadetes, Juveniles Fases Ascenso 1ª e 2ª División Copa S.M. El Rei e Copa S.M. La Raíña Partidos oficiais das Seleccións Nacionais Competicións internacionais de seleccións e clubs.	GLOBAL --- herba artificial sen recheo
MEDIO	Ligas Nacionais 1ª División e División de Honra Fases Sector/Finais dos Campionatos de España Infantís, Cadetes, Juveniles Fases Ascenso 1ª e 2ª División	GLOBAL --- herba artificial sen recheo
BÁSICO	Escuelas de hockey e promoción Competicións de categoría autonómica Fases Sector Nacionales das categorías Infantís, Cadetes, Juveniles Ligas Nacionais de Primeira División	NACIONAL --- herba artificial con recheo

 

La Federación internacional de Hockey (FIH) clasifica as superficies dos campos de hockey herba nas seguintes categorías:

• Global ou Hierba de nivel mundial: Para competicións mundiais da FIH incluídos os torneos de clasificación.
• Nacional ou Herba de nivel nacional: Para outras competicións internacionais e competicións nacionais de alto nivel.
• Multi-deporte ou Herba de nivel multideportivo: Para outros niveis de xogo, superficies deseñadas para varios deportes sen ser o hockey o principal.

 

Los tipos de herba artificial que se corresponden coa anterior clasificación son os seguintes:

• Global: El tipo de herba artificial é sen recheo e necesita rega
• Nacional e Multi-deporte: El tipo de herba artificial pode ser sen recheo ou con recheo que non necesariamente necesita rega.

 

Los requisitos para as categorías das superficies da FIH están recollidos no “Manual de rendemento, durabilidade e construción. Requisitos para campos de herba sintética de hockey” de febreiro de 2014 da citada FIH, os cales se indican nos seguintes parágrafos.

Antes de a súa instalación, a superficie deportiva de herba artificial debe estar aprobada inicialmente. Para a aprobación inicial do produto, o laboratorio realiza ensaios para verificar os datos achegados na declaración do produto do fabricante, dentro das tolerancias establecidas, no seguinte cadro indícanse as propiedades e as tolerancias da herba artificial, a capa amortiguadora e o recheo no seu caso:

ENSAIOS DE  COMPOSICIÓN DO PRODUTO  DE HERBA ARTIFICIAL
Herba artificial
Propiedade	Método de ensaio	Tolerancia
Masa por unidade de superficie	ISO 8543	≤ ±10 %
Nº de guechos por unidade de superficie	ISO 1763	≤ ±10 %
Calibre de puntadas	Medición	Igual calibre
Longitud do pelo (por encima do soporte)	ISO 2549	≤ ±10 %
Masa total do pelo	ISO 8543	≤ ±10 %
Caracterización do pelo	ISO 11357-3	Pico de temperatura ± 3 °C
Dtex do pelo		≤ ±10 %
Perfil e dimensións do pelo	FIH método C7	Igual forma
Tipo do pelo  (P.e.: recto, rizado, fibrilado, etc.)	Registro fotográfico e descrición	Igual perfil
Fabricación do pelo  (P.e.: Cosido, tecido, punzonado)	Registro fotográfico e descrición	Igual fabricación
Cor do pelo	Carta de cores RAL	El mesmo nº RAL
Capa amortiguadora
Propiedade	Método de ensaio	Tolerancia
Espesor	EN 1969	≥ 90 % da declaración do fabricante
Masa por unidade de superficie	ISO 8543	≤ ±10 %
Absorción de impacto	EN 14808	≤ ± 5 % redución de forza
Resistencia á tracción	EN 12230	≥ 0,15 Mpa
Relleno  (Cando cumpra)
Propiedade	Método de ensaio	Tolerancia
Tamaño das partículas	EN 933-1	≥ 80 % do rango declarado
Forma das partículas	EN 14955	Forma similar
Densidade aparente	EN 1097-3	≤ ±15 %
Composición	Registro fotográfico e descrición	Igual composición
Composición do polímero (Recheos poliméricos soamente)	Análisis Termogravimétrico	Contenido orgánico/inorgánico ≤ ± 15 %

 

Así mesmo nos Ensayos de aprobación inicial de produto, o laboratorio verifica os requisitos do produto e os requisitos de rendemento, os cales se indican nos seguintes cadros:

ENSAIOS DE HIERBA ARTIFICIAL EN LABORATORIO (Para todas as categorías)
Propiedade	Método de ensaio	Requisito
Cor		Verde, Azul ou outra cor uniforme aprobado pola FIH
Brillo		≤ 15 % en húmido
Permeabilidad á auga		> 150 mm/h
Tracción da alfombra de herba artificial	NISO 13934-1	> 15 N/mm
Tracción das fibras de herba artificial	EN 13864	Monofilamento ≥ 5 N/mm
Fibriladas ≥ 30 N/mm
Unión do penacho ou guecho de herba artificial	ISO 4919 e EN 13744	Novo	≥ 25 N
Despois de envellecemento con auga
Resistencia ao envellecemento das fibras de herba artificial	EN 20105-A02	Cambio de cor ≥ 3 en escala de grises
Resistencia das xuntas	Juntas cosidas e unidas	EN 12228 método 1 e EN 13744	Novo	≥ 1.000N/100 mm Reducción despois envellecemento  ≤ 25 %
Despois de envellecemento con auga
Resistencia das xuntas	Juntas unidas	EN 12228 método 2 e EN 13744	Novo	≥ 50N/100 mm Reducción despois envellecemento  ≤ 25 %
Despois de envellecemento con auga
Resistencia a tracción da capa amortiguadora de impacto	EN 12230 e EN 13817	≥ 0,15 Mpa Antes e despois do envellecemento
Resistencia a abrasión/desgaste	EN 13672	< 350 mg (Despois de 2.000 ciclos)

 

ENSAIOS DE RENDEMENTO EN LABORATORIO
CARACTERISTICAS	REQUISITOS PARA CATEGORÍA
GLOBAL	NACIONAL	MULTiDEPORTE
Bote da pelota (altura de caída 2,00 m) Método de ensaio EN 12235	Altura do bote (mm):
100 – 400 Ensayos individuais< ± 10% da media	100 – 400 Ensayos individuais< ± 20% da media	75 – 400 Ensayos individuais< ± 20% da media
Rodaxe da pelota Método de ensaio: EN 12334	Longitud de rodaxe (m):
≥ 10,0 m  Ensayos individuais< ± 10% da media	≥ 8,0 m Ensayos individuais< ± 20% da media	≥ 5,0 m  Ensayos individuais< ± 20% da media
Desviación da rodaxe da pelota Utilizando aparello ensaio EN 12334	A 2 m do final da rampla de ensaio
≤ 3º
Fricción zapatilla-superficie	Método de ensaio: Péndulo Leroux (FIH)	0,6 - 1,0 Ensayos individuais	0,6 - 1,0 Ensayos individuais	0,6 - 1,0 Ensayos individuais
Resistencia rotacional Método de ensaio: EN 15301-1 (Sola lisa)	25 – 45 Nm Ensayos individuais	25 – 45 Nm Ensayos individuais	25 – 50 Nm Ensayos individuais
Absorción de impactos Método de ensaio: EN 14808	40% - 60%  < ±5% da media	40% - 65% < ±5% da media	40% - 65% < ±5% da media
Compresión de superficies sen recheo Método de ensaio: Basado en EN 14808	Mide a media de redución de forzas en impactos nº 14 e 15
≥ 40% < ±2% da media
Pérdida de velocidade (Ensaio só para recollida de datos)	< 9%	≥ 9%	≥ 9%

 

Los ensaios realízanse tras a humectación das mostras, para garantir o rendemento tras a choiva ou a rega, así mesmo os ensaios deben realizarse por laboratorios de ensaio acreditados pola FIH. Os produtos que tras os ensaios cumpren os requisitos establecidos son considerados pola FIH como produtos aprobados, a aprobación está vixente durante 5 anos e tras ser aprobados poden ser utilizados para ser instalados de acordo con o nivel requirido.

 

Así mesmo esíxese a realización de ensaios sobre o campo terminado (ensaios “in situ”) o cal permite obter o certificado FIH do campo. A seguir indícanse os requisitos destes ensaios “in situ”:

ENSAIOS “IN SITU” DO CAMPO DE HOCKEY
CARACTERISTICAS	REQUISITOS PARA CATEGORÍA
GLOBAL	NACIONAL	MULTiDEPORTE
Bote da pelota  (altura de caída 2,00 m)  Método de ensaio EN 12235	Altura do bote (mm):
100 – 400 Ensayos individuais< ± 10% da media	100 – 400 Ensayos individuais< ± 20% da media	75 – 400 Ensayos individuais< ± 20% da media
Rodaxe da pelota  Método de ensaio: EN 12334	Longitud de rodaxe (m):
≥ 10,0 m  Ensayos individuais< ± 10% da media	≥ 8,0 m Ensayos individuais< ± 20% da media	≥ 5,0 m  Ensayos individuais< ± 20% da media
Desviación da rodaxe da pelota  Utilizando aparello ensaio EN 12334	A 2 m do final da rampla de ensaio
≤ 3º
Fricción zapatilla-superficie	Método de ensaio: Péndulo Leroux (FIH)	0,6 - 1,0 Ensayos individuais	0,6 - 1,0 Ensayos individuais	0,6 - 1,0 Ensayos individuais
Resistencia rotacional Método de ensaio: EN 15301-1 (Sola lisa)	25 – 45 Nm Ensayos individuais	25 – 45 Nm Ensayos individuais	25 – 50 Nm Ensayos individuais
Absorción de impactos  Método de ensaio: EN 14808	40% - 60%  < ±5% da media	40% - 65% < ±5% da media	40% - 65% < ±5% da media
Pendiente longitudinal	< 0,2%	< 1%	< 1%
Pendiente transversal (A ambos os dous lados do eixo do campo)	< 0,4% *(Excepcionalmente < 1,0% se é autorizado por FIH) ** La RFEH require 0,75%	< 1%	< 1%
Regularidade superficial Método de ensaio: EN 13036-7	Con regra de 3m	Desviación ≤ 6 mm
Con regra de 300 mm	Desviación ≤ 2 mm	Desviación ≤ 3 mm
Riego do campo	Segundo o especificado polo fabricante de herba artificial	Si especificar o fabricante de herba artificial
Permeabilidad do campo	≥ 150 mm/h
Cor	Verde ou Azul RAL 5002 ou 5005, para outra cor débese obter a aprobación da FIH

* Excepcionalmente admítese ata 1% previa solicitude xustificada do propietario do campo e autorización da FIH antes da construción do mesmo.

** La RFEH require unhas pendentes a catro augas do 0,75%

Os ensaios sobre o campo de xogo ou “in situ” realizaranse sobre os 14 puntos que se indican na figura HCH-3, nos ensaios a realizar antes indicados (Bote da pelota, rodaxe da pelota, deslizamiento, absorción de impactos, permeabilidade, etc.) realizaranse considerando no caso da rodaxe da pelota os posibles efectos do vento e da pendente do campo. Todos os ensaios deben realizarse por laboratorios de ensaio acreditados pola FIH. Se os ensaios cumpren os requisitos establecidos obtense o certificado FIH do campo.

7.2b) Base e sub-base

La base de aglomerado asfaltico e a sub-base de zahorras compactadas deben proporcionar á superficie de herba artificial un soporte idóneo que permitan as características de regularidade superficial, pendentes etc. para o que a RFEH require as características que se indican a seguir.

Base (Aglomerado asfaltico):

• Capa de imprimación
• Capa base de 4 cm de aglomerado asfaltico en quente tipo G-20.
• Riego de adherencia
• Capa de rodaxe pechada tipo D-12

 

Sub-base:

• Relleno xeneral e compactado de 20 cm mínimo.
• Formación de pendentes a 4 augas, compactación 98% Proctor.
• Capa de zahorra artificial de 20 cm con pendentes do 0,75% a 4 augas, compactación 98% Proctor.

 

7.2c) Rede de Riego

Se disporá un sistema de rega perimetral ao campo para conseguir as prestacións optimas da superficie de herba artificial humedecendo a mesma, para o que a RFEH require as seguintes características:

• Sistema de rega automática, constituído por oito canóns situados fóra da varanda perimetral, sobre soportes elevados 2 m sobre o nivel do terreo, con electrobomba e depósito de 30 m3, arqueta e programador de 8 estacións.

 

7.3) SUPERFICIES DE XOGO DE HERBA ARTIFICIAL PARA CAMPOS NON FEDERATIVOS:

Para competicións non federativas, competicións locais, adestramento non federativo, deporte escolar e recreativo, as superficies de herba artificial para hockey herba cumprirán os requisitos de rendemento, durabilidade, identificación do produto e de ensaio baseados na norma UNE-EN 15330-1:2014 “Superficies de herba artificial e punzonadas deseñadas principalmente para uso exterior. Parte 1: Especificacións para superficies de herba artificial para fútbol, hockey, rugby, tenis e uso multideportivo”, no relativo a hockey.

Esa norma consta de dúas partes, a 1ª parte describe os requisitos das superficies deportivas de herba artificial de acordo con o uso previsto, a verificar mediante ensaios en laboratorio para a aprobación previa do produto e a 2ª parte describe os requisitos das superficies deportivas de herba artificial unha vez instaladas para verificalas mediante ensaios “in situ”, para confirmar que as súas propiedades son adecuadas ao uso previsto.

1º Parte: Aprobación de tipo en laboratorio.

En o cadro seguinte inclúense os requisitos de ensaios de laboratorio dos materiais, co fin de asegurar os niveis requiridos de rendemento deportivo e de interacción xogador-superficie, así como que están fabricadas con materiais de calidade aceptable para o uso previsto.

REQUISITOS DE ENSAYOS DE LOS MATERIALES PARA APROBACIÓN DE TIPO EN LABORATORIO  SUPERFICIES DE HERBA ARTIFICIAL PARA HOCKEY HERBA
Tracción da alfombra de herba artificial	> 15 N/mm
Tracción das fibras de herba artificial	> 30 N para fibras fibriladas > 8 N para fibras monofilamento
Resistencia ao envellecemento das fibras de herba artificial	≥ 50% respecto da mostra non envellecida e non inferior aos valores de tracción antes indicados
Cor	Tras envellecemento artificial solidez da cor ≥ 3 na escala de grises, comparada coa mostra sen envellecer
Resistencia das xuntas da alfombra de herba artificial	Juntas cosidas	≥ 1.000N/100 mm Despois da inmersión en auga quente, a resistencia das xuntas cosidas será: ≥ 75% do valor obtido antes do envellecemento e ≥ 1.000N/100 mm
Juntas pegadas	≥ 60N/100 mm Despois da inmersión en auga quente, a resistencia das xuntas pegadas será: ≥ 75% do valor obtido antes do envellecemento e  ≥ 60N/100 mm
Unión do penacho ou guecho de herba artificial	Forza de extracción do penacho: ≥ 30 N Despois da inmersión en auga quente, a forza de extracción do penacho: ≥ 75% do valor obtido antes do envellecemento e ≥ 30 N
Permeabilidad á auga	≥ 500 mm/h
Resistencia a tracción da capa amortiguadora de impacto	> 0,15 MPa Despois do envellecemento por exposición ao aire, a resistencia máxima a tracción será: ≥ 75% do valor obtido antes do envellecemento e ≥ 0,15 MPa
Resistencia a abrasión/ desgaste	Máximo porcentaxe de perda de masa despois de 2.000 ciclos ≤ 2%
Bote vertical da pelota de hockey	≤ 70%
Rodaxe da pelota de hockey	≥ 8,0 m
Absorción de impacto / Reducción de forza	≥ 40%
Deformación vertical	Entre 3 mm e 10 mm
Resistencia rotacional	Entre 25 Nm e 50 Nm

 

También realizaranse os ensaios de identificación do produto os cales deben corresponderse cos valores que figuran na declaración do produto do fabricante coas tolerancias que indica a norma UNE-EN 15330-1:2014 antes indicada.

También realizaranse os ensaios de identificación do produto os cales deben corresponderse cos valores que figuran na declaración do produto do fabricante coas tolerancias que indica a norma UNE-EN 15330-1:2014 antes indicada.

2ª Parte: Requisitos para ensaios das instalacións.

Tras a instalación ou construción da superficie de herba artificial realizaranse ensaios “in situ” para asegurarse que a superficie deportiva de herba artificial ofrece os niveis de rendemento aceptables previstos, esta avaliación inicial lévase a cabo despois da instalación ou construción. Así mesmo recoméndanse avaliacións posteriores deses requisitos ao longo de toda a vida da superficie de herba artificial, cada dúas ou tres anos dependendo do uso. A seguir inclúense os requisitos de rendemento de ensaio inicial e ensaios posteriores sobre o terreo.

REQUISITOS DE ENSAIOS “IN SITU” SUPERFICIES DE HERBA ARTIFICIAL PARA HOCKEY HERBA ENSAIO INICIAL E POSTERIORES
Rebote vertical da pelota de hockey	≤ 70%
Rodaxe da pelota de hockey	≥ 8,0 m
Absorción de impacto	> 40%
Deformación vertical	> 3 mm e < 10 mm
Resistencia rotacional	25 Nm a 50 Nm
Velocidade de infiltración de auga	> 180 m
Regularidade superficial	Regra de 3 m	< 6 mm
Regra de 0,3 m	< 2 mm
Pendientes transversais máximas	0,5% - 1% (Recomendado 0,5%)

 

Os ensaios “in situ” realízanse nas posicións que se indican na figura segundo a norma citada.

 

El fabricante e/ou o instalador da superficie deportiva, facilitarán a documentación do mesmo que incluirá, polo menos, o seguinte:

• Resultados das probas de ensaio en laboratorio e a súa conformidade cos requisitos esixidos.
• Descrición do procedemento de instalación do mesmo.
• Os resultados dos ensaios “in situ” e a súa conformidade cos requisitos esixidos.
• Vida útil estimada da superficie deportiva, que non debe ser inferior a 10 anos e garantía da mesma.
• Información sobre o mantemento da superficie deportiva de herba artificial.

Para a construción da superficie deportiva as capas basee ligada e non ligada terán as pendentes e a regularidade superficial requirida para a superficie.

Se disporá un sistema de rega perimetral ao campo fóra da varanda perimetral, preferiblemente automático.

 

8. A PORTERIA

El campo de xogo de hockey herba estará equipado con dúas portarías que se colocan no centro das liñas de fondo, ao exterior das estas liñas. As súas medidas interiores son 2,14 m de alto por 3,66 m de largo. A portaría medirá 0,90 m de fondo na parte superior e 1,20 m no chan. Véase a figura HCH-4.

Las portarías deben estar firmemente fixadas ao chan, que segundo o seu deseño pode ser por medio de cajetines a chan ou autoestables con sistema antivuelco (por exemplo con ancoraxes fixas ou desmontables). Cumprirán as normas regulamentarias da Real Federación Española de Hockey e a norma UNE-EN 750 “Portarías de hockey” especialmente os requisitos de resistencia e estabilidade que indica a citada norma.

A portaría consta de marco, elementos de suxeición da rede e a rede.

8.1 EL MARCO

El marco está composto polos postes e o traveseiro, construídos do mesmo material (madeira, aceiro, aliaxe lixeira ou material plástico) de material non corrosivo ou protexido da corrosión.

Será de sección rectangular con dimensións de 5 cm de largo por 7,50 cm de fondo e pintadas as caras en cor branca. Os postes non sobresairán do traveseiro. Véanse as figuras HCH-4 e HCH-5.

Os bordos ou arestas estarán arredondados cun radio mínimo de 3±1 mm.

8.2    TÁBOAS LATERAIS E DE FONDO

Tendrán 0,46 m de altura, os laterais colócanse fixas aos postes sen sobresaír deles e perpendiculares á liña de fondo, as táboas de fondo van fixas nos extremos das laterais e en ángulo recto con estas. Estarán pintadas de cor escura na súa parte interior.

8.3    A REDE

De malla cadrada, pode realizarse con fíos de fibras naturais (cáñamo, yute) ou sintéticas (nylon) o diámetro do fío será de 2 mm como mínimo, o largo da malla será como máximo de 4,5 cm.

8.4    Os ELEMENTOS DE SUJECCIÓN DE LA RED

A rede debe estar fixa, a intervalos de 15 cm, á parte interior dos postes e do traveseiro e por detrás das táboas de fondo e laterais estará suxeita ao marco traseiro de chan, sen estar tensa para evitar que a pelota poida rebotar ao exterior e de forma que a pelota non poida pasar por algún oco entre ela e os postes, o traveseiro ou as táboas laterais ou de fondo.

Las suxeicións da rede aos postes e traveseiro deben estar deseñadas de tal forma que non poidan danar aos xogadores, para iso esíxese que as aberturas non excedan de 5 mm e non se usarán ganchos de aceiro abertos.

 

9. A PELOTA Ou BÓLA

Esférica, dura, de superficie exterior lisa aínda que se aceptan costuras e de cor branca ou outro autorizado que contraste coa superficie de xogo. Tendrá unha circunferencia entre 23,5 cm e 22,4 cm e un peso entre 156 e 163 g. Véase a figura HCH-6.

 

10. O PAU Ou STICK

El pau ou stick está formado por un mango recto e unha cabeza ou pa curvada de acordo con a forma tradicional, terá unha cara plana lisa na parte inferior do seu lado esquerdo (cara de xogo), o pau terá unha transición lisa e continua sen ningunha irregularidade ou outra descontinuidade na transición desde o mango ou empuñadura ata a pa. Véase a figura HCH-7.

El outro lado do pau, o lado dereito co que non se xoga, será arredondado e liso. Todos os bordos estarán arredondados.

En a figura HCH-8 indícase un diagrama do pau ou stick en posición vertical mostrando a cara de xogo, a base curvada da pa móstrase colocada sobre o eixo XX, perpendicular a este eixo está o eixo YY vertical. Para medicións, o stick ha de estar aliñado de tal maneira que o eixo YY pase a través do centro da parte superior do mango. A pa debe ser de forma “J” ou “Ou” cuxo extremo termina na liña CC paralela ao eixo XX, a 100 mm ao longo do eixo YY en sentido positivo (cara a E+). O mango empeza na liña CC e continua en dirección E+. A parte de xogo plana da pa do stick e toda a súa continuación ao longo do mango ha de ser lisa e a un só plano, podendo ter unha concavidade ou convexidade de non máis de 4 mm en calquera dirección.

O tamaño do pau ou stick será tal que poderá pasar por un aro de 5,1 cm de diámetro interior.

Las liñas AA e A1A1 do diagrama estarán a 51 mm, paralelas e equidistantes do eixo YY.

As liñas BB e B1B1 do diagrama estarán a 20 mm de AA e A1A1 respectivamente. O mango pode ser curvado ou arqueado sobresaíndo da liña AA pero soamente unha vez ao longo da lonxitude do eixo YY e non excedendo a liña limite BB.

Cualquier curvatura a longo da lonxitude do stick terá un continuo e suave perfil en toda a súa lonxitude e estará limitada a unha frecha máxima de 25 mm. O punto de máxima curvatura non debe estar a menos de 200 mm da base da pa. Véase a figura HCH-9.

O pau será de madeira ou doutro material que sexa adecuado para a práctica do hockey e non supoña risco para a saúde dos deportistas, non son admisibles materiais metálicos ou compoñentes metálicos. Se poden engadir cintas e resinas en tanto a superficie permaneza lisa.

O peso total non será maior de 737 g. A lonxitude do stick medida desde a parte superior do mango ata a parte inferior da pa (liña X) non deberá ser superior a 105 cm.

A velocidade da pelota non excederá o 98% da velocidade do pau da pa do stick en condicións testadás. Isto compróbase experimentalmente en laboratorio, cun simulador que proporciona unha velocidade de 80 km/h ao pau, a velocidade da pelota calcúlase a partir do tempo que necesita para pasar por dous puntos fixos de medida e exprésase como unha porcentaxe da velocidade do pau. Este ensaio realízase con pelotas aprobadas pola FIH e en laboratorios autorizados pola FIH. Se realizan cinco medicións e as condicións de laboratorio son: 20ºC de temperatura e 50% de humidade relativa.

 

11. BANDEIROLAS DE CÓRNER

En cada esquina do campo colocarase un poste cunha bandeirola, os postes terán unha altura entre 1,20 m e 1,50 m, non serán puntiagudos, se son ríxidos terán unha base basculante e non terán características perigosas para os xogadores.

As bandeirolas terán dimensións de longo e de largo non maior de 30 cm.

 

12. VARANDA PERIMETRAL

Debe existir unha varanda perimetral no límite das bandas exteriores. Consistirá nun valo de 0,90 m de altura que terá por finalidade a delimitación entre o terreo de xogo e os espectadores, así como evitar a saída das bólas rasantes do campo de xogo. O valo disporá dun zócalo colocado na súa parte inferior de altura 0,20 m, continuo, resistente ao impacto e á humidade. O valo non presentará elementos saíntes cara ao interior do campo e os seus ocos ou aberturas non serán maiores de 10 mm. Os elementos verticais ou soportes do valo perimetral estarán colocados cara á cara oposta da superficie de xogo e fixados ao chan de forma sólida e resistente. Estes serán metálicos de metal inoxidable ou protexido contra a corrosión mediante galvanizado en quente, en frío ou con capas de pintura de protección. Os elementos entre soportes do valo serán resistentes ao impacto da pelota e o pau ou stick. Os elementos verticais ou soportes do valo perimetral poden consistir en rede metálica, chapa metálica perforada ou paneis sintéticos, se son metálicos serán de metal inoxidable ou protexido contra a corrosión. A parte superior do valo perimetral disporá dun pasamanos continuo con bordos arredondados cun radio mínimo de 3±1 mm.

O valo perimetral pode interromperse fronte á mesa de xuíces e os bancos de xogadores ou noutro caso disporá de dúas portas de acceso á pista xunto aos bancos de equipo e en ambos os laterais da mesa que abrirán cara a fóra da mesma, sen invadila.

 

13.    REDES DE SEGURIDADE (PARABOLAS)

Se colocarán redes detrás das liñas de fondo fóra da banda exterior de seguridade tras as portarías para deter as bólas, as redes terán unha lonxitude mínima de 25 m e unha altura mínima de 5 m, cun largo de malla como máximo de 5 cm, se se estenden a toda a lonxitude da liña de fondo a lonxitude restante poderá ter unha altura de 3 m. As redes de seguridade chegarán ata o chan e non estarán tensadas ou terán certa flexibilidade para evitar rebotes.

En os campos de xogo onde se vaian a realizar competicións ou adestramentos da RFEH, as redes nos fondos terán unha lonxitude mínima de 40 m e unha altura mínima de 8 m.

 

14.    EQUIPO DE PROTECCIÓN DOS PORTEIROS

Os porteiros disporán dos seguintes equipos de protección individual:

 

        -  Proteccións de mans ou manoplas de porteiro, cunhas dimensións máximas de largo 22,8 cm e lonxitude de 35,5 cm cando se colocan planos coa palma cara arriba. Non deben ter ningún elemento para suxeitar o pau ou stick cando non se estea suxeitando coa man.

          -  Proteccións para as pernas (gardas): Tendrán un máximo de 30 cm de largo unha vez colocadas nas pernas.

 

As proteccións cumprirán os requisitos da norma UNE-EN 13546 “Roupa de protección. Protectores para as mans, os brazos, o peito, o abdome, as pernas, os pés e os xenitais para porteiros de hockey sobre herba e protectores de espinillas para xogadores. Requisitos e métodos de ensaio” de acordo con o nivel de rendemento correspondente que indica a norma (Homes nivel 4 ou 5, mulleres nivel 3, novos nivel 3, nenos nivel 2). Así mesmo para poder ser utilizados disporán da declaración de conformidade cos requisitos esenciais da Directiva 89/686/CEE ou, no seu caso, o Regulamento (UE) 2016/425 relativo aos equipos de protección individual.

 

15.    ESPAZOS ÚTILES AO DEPORTE

15.1 A MESA DE XUÍCES E Os BANCOS DE XOGADORES

Ao exterior dunha das bandas de seguridade do campo de xogo, existirá un espazo para a mesa de xuíces e para os bancos de xogadores con anchura mínima de 4 m. Véase a figura HCH-1.

A mesa de xuíces situarase fronte á liña central e con perfecta visibilidade de todo o campo de xogo, o marcador e os bancos de xogadores. En competicións deportivas de alto nivel a mesa de xuíces estará acondicionada para o seguimento electrónico dos encontros (enchufes eléctricos, conexión a internet e transmisión de datos).

Os bancos para xogadores reservas, técnicos etc. situaranse a ambos os dous lados da mesa de xuíces.

En competicións onde se dispoñan espectadores próximos aos bancos de xogadores e a mesa de xuíces por seguridade é recomendable dispor proteccións translucidas ou transparentes.

En competicións deportivas de ámbito nacional a mesa de xuíces e os bancos terán as seguintes características requiridas pola Real Federación Española de Hockey:

Mesa de xuíces:

Estará a unha distancia da liña de banda como mínimo de 4 m e máximo de 8 m e terá como mínimo as seguintes características:

        -  Estará colocada sobre unha plataforma elevada 0,25 m sobre o nivel do campo de xogo.

        -  A mesa terá dimensións de 3 m por 1 m e o frontal e os dous laterais estarán pechados.

        -  Dispondrá de asentos para seis persoas.

        -  Disporá de enchufes eléctricos.

        -  Terá protección contra o sol, a rega e os impactos mediante un habitáculo de dimensións de 6 m por 3 m e 2 m de alto.

Bancos:

Estarán situados a ambos os dous lados da mesa de xuíces, a unha distancia desta de 5 m como máximo e terán como mínimo as seguintes características:

        -  Dispondrán de 9 asentos como mínimo.

        -  Dispondrán de enchufes eléctricos.

        -  Terán protección contra o sol, a rega e os impactos mediante un habitáculo de dimensións de 8 m por 2,5 m e 2 m de alto e estarán abertos ao campo de xogo.

15.2     ÁREA AUXILIAR

En instalacións deportivas onde se vaian a celebrar competicións de alto nivel deportivo disporase por razóns de seguridade, unha área auxiliar ao redor do campo de xogo e as bandas de seguridade, consistente nun espazo perimetral para cámaras, fotógrafos, publicidade, atención médica, zona de seguridade externa, etc., ao exterior das bandas de seguridade, cunha dimensión mínima de 2 m e de 3 m nas zonas de bancos de xogadores e mesa de xuíces, como zona protexida. A zona protexida (campo de xogo, bandas de seguridade, mesa de xuíces, bancos de xogadores e espazo perimetral exterior) non será accesible nin de paso para os espectadores.

15.3     ZONAS DE QUECEMENTO

In addition to the central playing court, it is recommended to provide at least two other courtsEn competicións de alto nivel, ademais do campo de hockey herba principal da instalación deportiva, requírese dispor de dúas zonas adicionais para adestramento e quecemento antes do partidoexercises..

15.4     O CAMPO DE XOGO PARA HOCKEY 5s E MINIHOCKEY

O campo de xogo pódese utilizar transversalmente para Hockey 5s e minihockey. En Hockey 5s utilizarase con dimensións máximas de 55 m de lonxitude e 41,70 m de largo. En campos construídos especificamente para Hockey 5s as dimensións do campo recomendadas pola FIH son: de 48 m de lonxitude e 31,76 m de largo.

 

16.    MARCADOR

O marcador colocarase en situación de perfecta visibilidade para árbitros, xogadores e público. O marcador indicará os nomes dos equipos e reflectirá os puntos.

En competicións de ámbito nacional, disporase un marcador electrónico de forma que poida ser operado desde a mesa de xuíces. Se situará nunha das esquinas do campo de xogo, oposta á situación dos bancos, de forma que poida ser visto correctamente polos xogadores, mesa de xuíces, bancos e os espectadores. Marcará o tempo en minutos e segundos e o resultado e disporá de sinal acústico para determinar os tempos do partido.

 

17.    MEGAFONÍA

En instalacións deportivas onde se vaian a celebrar competicións nacionais de alto nivel, a instalación deportiva deberá contar con instalación de megafonía. A instalación de megafonía debe permitir controlar de forma individual o sistema de son nas áreas onde se atopan os representantes dos medios de comunicación e comentaristas.

O sistema de megafonía debe estar deseñado para facer automaticamente avisos en caso de emerxencia, tanto a deportistas como aos espectadores.

 

18.    CIRCUÍTO PECHADO DE TELEVISIÓN (CCTV)

En instalacións deportivas onde se vaian a celebrar competicións nacionais de alto nivel, a instalación deportiva deberá contar con instalación de circuíto pechado de televisión en cor, se así o requiren as autoridades de prevención da violencia no deporte, no entanto é recomendable prever a súa instalación.

A instalación de circuíto pechado de televisión disporá de cámaras fixas e móbiles que controlen o interior e o exterior (bancada, accesos, etc.), subministración propia de electricidade e manexarase desde a sala de control organizativo da instalación.

 

19.    UNIDADE DE CONTROL ORGANIZATIVO (UCO)

En instalacións deportivas onde se vaian a celebrar competicións nacionais de alto nivel, se así o requiren as autoridades de prevención da violencia no deporte, en razón á importancia da competición, o número de asistentes, a seguridade da mesma e a modalidade do seu desenvolvemento, disporase unha sala de control desde a que se teña unha visión xeral da instalación (pista, bancadas, etc.), esta unidade de control organizativo disporá, como mínimo, de circuíto pechado de televisión, megafonía e ligazóns de radio e telecomunicación, así como os demais medios que resulten necesarios para o control do recinto.

 

20.    ESPAZOS AUXILIARES PARA Os DEPORTISTAS

20.1 VESTIARIOS, ASEOS DE DEPORTISTAS

 

Se disporán, como mínimo, dous vestiarios independentes, un para cada equipo e recomendado catro. Os vestiarios disporán de zona de cambio de roupa con bancos e perchas, zona de duchas con espazo para secado e zona de aseos con cabinas de inodoros e lavabos.

 

As características dos estes espazos indícanse na norma NIDE “Campos Grandes”.

 

Os vestiarios estarán situados o máis cerca posible do campo de xogo, no lateral da zona de bancos e con acceso directo ao mesmo. Os vestiarios terán unha altura libre mínimo de 2,50 m e estarán compostos por zonas coas características seguintes:

• Zona de cambio de roupa dos xogadores, para 20 persoas como mínimo,  equipada con bancos, percheros ou armarios guardarropa, padiola para masaxe e pizarrón. Superficie mínima de 45 m2.
• Zona de duchas, con chan antiescorregadizo e impermeable, con polo menos 10 duchas.
• Zona de inodoros e lavabos con espellos e secadores de pelo.

 Por motivos de seguridade pode ser necesaria a instalación dun túnel de protección respecto da posible bancada, que poderá ser extensible desde a pista ata a entrada aos vestiarios.

 

20.2 VESTIARIOS, ASEOS DE ARBITROS

 

Se disporá un vestiario para árbitros como mínimo e recomendado dous, que poderá utilizarse, cando non haxa competición, como vestiario de adestradores, monitores ou profesores. O vestiario disporá de zona de cambio de roupa con bancos e perchas, zona de duchas con espazo para secado e zona de aseos con cabinas de inodoros e lavabos. No mesmo vestiario ou anexo a el haberá unha zona para redacción de actas, informes, etc. co mobiliario apropiado. Así mesmo as características dos estes espazos indícanse na norma NIDE “Campos Grandes”.

 

20.3 ENFERMARÍA – PRIMEIROS AUXILIOS

 

Se disporá de forma que o acceso a ela desde o campo sexa fácil e contará cunha rápida saída cara ao exterior para evacuación de accidentados, lesionados ou enfermos. Estará equipada cunha mesa de exploración, padiola, mesa escritorio, cadeira de brazos, armario botiquín, perchero e equipo de material médico imprescindible para os primeiros auxilios. A sala de primeiros auxilios deberá estar dispoñible tanto para os deportistas como para o público se non existe outra específica para o público.

 

20.4 ÁREA CONTROL DE DOPAXE

 

En competicións oficiais disporase a área de control de dopaxe, que terá un uso exclusivo para este fin. Debe cumprir os requisitos que establece a Orde PRE/1832/2011, do 29 de xuño, pola que se regula a área de control da dopaxe, o material para a toma de mostras e o protocolo de manipulación e transporte de mostras de sangue e disporá dos seguintes espazos:

 

• Unha sala de espera con cadeiras e frigorífico para bebidas non alcohólicas nin outras substancias que puidesen dar resultado adverso, así como recipiente/s para recollida dos envases das bebidas.
• Unha sala de traballo contigua á sala de espera e comunicada directamente con ela con mesa, cadeiras e un frigorífico con chave para gardar as mostras ata o seu traslado.
• Sala de toma de mostras de ouriños contiguos á sala de traballo (En caso de competicións para homes e mulleres é recomendable dúas) con inodoro, lavabo e espello.
• Sala de extracción de sangue como sala adicional contigua á sala de traballo ou ben como un espazo incluído na esta sala de traballo. Se é sala adicional dotarase de frigorífico con chave para gardar as mostras ata o seu traslado.

 

20.5 ALMACÉN DE MATERIAL DEPORTIVO

 

Disporase un almacén de material deportivo, de tamaño suficiente para gardar material deportivo de hockey herba e poderase pechar con chave. Disporá de acceso fácil ou directo ao campo de hockey herba, cumprirá os requisitos da norma NIDE “Campos Grandes”.

 

 

21. ESPAZOS AUXILIARES SINGULARES

 

21.1 OFICINAS DE ADMINISTRACIÓN, ORGANIZACIÓN DO CAMPIONATO E SALA DE ACREDITACIÓN

 

Son os espazos destinados ás persoas encargadas da xestión administrativa da instalación deportiva para hockey herba. O seu tamaño estará de acordo con o tamaño da instalación deportiva á que serve, no entanto é recomendable que cada área teña un espazo de non menos de 20 metros cadrados. Cumprirá os requisitos da norma NIDE “Campos Grandes”.

 

Para as competicións nacionais de alto nivel disporase un despacho ou sala para a instalación da oficina de organización do Campionato.

 

 

21.2 VESTIARIOS DE PERSOAL

 

Os vestiarios de persoal serán dun tamaño en función do número de persoas que participan no mantemento do campo de xogo de hockey herba, limpeza, mantemento de instalacións técnicas, etc. Estes vestiarios disporanse separados da área de vestiarios de deportistas e de árbitros.

 

21.3 ALMACÉN DE CONSERVACIÓN E MANTEMENTO

 

Preverase almacén de conservación e mantemento que incluirá espazos de almacén para maquinaria e utensilios de limpeza do campo de hockey herba, material de instalacións, etc. Cumprirá os requisitos da norma NIDE “Campos Grandes”.

 

21.4 ESPAZOS PARA AUTORIDADES E PERSONALIDADES

 

En grandes instalacións deportivas onde se vaian a celebrar competicións deportivas relevantes, disporase unha zona de recepción e estadía de autoridades e personalidades, que se atopará preto da Tribuna de autoridades.  

 

21.5 ESPAZOS PARA Os MEDIOS DE COMUNICACIÓN

 

En grandes instalacións deportivas onde se desenvolvan importantes eventos deportivos disporanse espazos para os representantes dos medios de comunicación e as instalacións que requiren, estes espazos estarán separados das zonas de espectadores e con accesos independentes.

 

Para competicións de alto nivel, así mesmo, requírese que a instalación deportiva dispoña de entrada diferenciada para os medios de comunicación con zona de recepción e dispoña dos seguintes espazos:

• Tribunas cubertas para a prensa separadas dos espectadores, con asentos equipados con escritorio, liña de teléfono, enchufes eléctricos, conexión a internet e transmisión de datos, impresora, etc.
• Cabinas cubertas para comentaristas de radio e TV con espazo de 3 m x 3 m cada unha, con xanela de posible apertura na fronte das cabinas, con boa visibilidade e sen obstáculos da pista de xogo, disporá de enchufes eléctricos, conexión a internet, impresora, etc.
• Espacios para cámaras de TV, ao redor da pista de xogo e en posicións elevadas, a planificación debe ser coordinada con expertos competentes dos medios de TV.
• Salas de traballo de medios de comunicación, disporán de fechadura con chave e estarán equipadas con suficientes tomas de electricidade, conexións telefónicas e Internet e equipadas con mobiliario de oficina (mesas, cadeiras, etc.).
• Sala de conferencias de prensa, equipada con micrófonos e sistema de megafonía, tomas de electricidade e mobiliario suficiente para un número mínimo de 50 persoas.
• Zona mixta que permita aos representantes dos medios de comunicación falar e/ou entrevistar os xogadores, na pista ou no camiño da pista aos vestiarios e/ou desde os vestiarios e a saída da instalación. Esta zona debe estar separada e non ser accesible para os espectadores e terá acceso controlado e diferente do dos deportistas.
• Preverase un aparcadoiro reservado para zona de medios de comunicación, entrada directa e diferenciada ao interior da instalación deportiva e unha tribuna igualmente reservada, así como unha sala con instalacións de catering para o seu uso.

 

22. ESPAZOS PARA Os ESPECTADORES

 

Os espazos para os espectadores permitirán ver as competicións deportivas que teñan lugar e disporán dos espazos auxiliares necesarios como son: vestíbulo/s de acceso con zona e carteis de información, control de accesos, despachos de billetes, bar–cafetaría, aseos, guardarropa, etc. Os espazos para espectadores deseñásense e construirán de forma que sexan accesibles para persoas con discapacidade de forma non discriminatoria, independente e segura, reservaranse prazas para persoas de mobilidade reducida (1 para usuarios de cadeira de rodas por cada 100 prazas ou fracción) e cumprirán a normativa nacional, autonómica e local para o efecto. Os espazos destinados aos espectadores cumprirán os requisitos do Código Técnico da Edificación (CCHE) e demais normativa vixente, en especial a de espectáculos públicos, accesibilidade e incendios. Así mesmo estes espazos cumprirán os requisitos da norma NIDE “Campos Grandes”.

 

O nº de espectadores a prever depende do nivel e do carácter do evento deportivo. Para a celebración de eventos deportivos de carácter nacional é necesario prever o seguinte nº mínimo de prazas de espectadores:

• Copa de S.M O Rei e S.M. La Reina e Play Offs División de Honra:1.000 prazas (100 cubertas)
• Campionatos de España: 500 prazas (50 cubertas)
• Fases de ascenso: 200 prazas

En competicións de ámbito nacional e alto nivel deportivo, disporase unha Tribuna cuberta de autoridades e personalidades, a cal estará nunha posición central da bancada, preto do campo de xogo e próxima á zona de recepción e estadía de autoridades e personalidades. A tribuna non deberá ser accesible para o resto do público e disporá dos seus propios aseos. Terá unha capacidade para, polo menos, 20 persoas en Copa de S.M O Rei e S.M. A Raíña e Play Offs División de Honra e de 10 persoas mínimo en Campionatos de España.

As instalacións deportivas onde se vaian a realizar competicións deportivas de alto nivel deben dispor de accesos independente para xogadores e árbitros distintos dos de público, de forma que aqueles non poidan entrar en contacto físico co público.

 

 

24.   ACCESIBILIDADE

As instalacións deportivas para hockey herba deseñásense e construirán de forma que sexan accesibles para persoas con discapacidade, de forma non discriminatoria, independente e segura.

 

Dispondrán dun itinerario exterior accesible á instalación e de itinerarios accesibles ao campo de xogo, os espazos deportivos auxiliares, (Vestuarios, enfermaría, aseos, etc.) e os espazos para espectadores.

 

Os citados espazos deportivos, auxiliares e para espectadores serán accesibles, cumprirán os criterios de accesibilidade que se indican na norma NIDE “Campos Grandes” así como a normativa nacional, autonómica e local para o efecto. Recoméndase que cumpran os requisitos das Normas UNE de “Accesibilidade”.

 

24.    BIBLIOGRAFÍA BÁSICA

        -  Regras de Hockey 2017. Federación Internacional de Hockey.

        -  Regulamento de partidos e competicións. Real Federación Española de Hockey.

        -  Pliego de condicións para obtención de certificado de instalación dun campo de hockey da Real Federación Española de Hockey.

        -  Manual de rendemento, durabilidade e construción. Requisitos para campos de herba sintética de hockey” de febreiro de 2014. Federación Internacional de Hockey

        -  Normas UNE-EN de “Superficies e Equipamientos deportivos”

        -  Norma UNE-EN de “Iluminación de instalacións deportivas”

        -  Normas UNE-EN de “Instalacións para espectadores en instalacións deportivas”

        -  Normas UNE de “Accesibilidade”