O mundo do deporte alza a súa voz en contra da LGTBIfobia

O CAR acolleu hoxe un acto de reivindicación con motivo do Día Internacional da LGTBIfobia no Deporte, que se conmemora o 19 de febreiro

 

  • Más dun centenar de deportistas e representantes do resto do mundo do deporte participaron xunto a Miquel Iceta e José Manuel Franco nun sinxelo acto no que se leu un manifesto en defensa da diversidade e o respecto no deporte

 

  • Es a primeira das iniciativas previstas dentro da estratexia impulsada polo CSD ‘Iguais no Deporte’, que engloba unha dobre vía de actuación que abarca tanto accións centradas no desenvolvemento de políticas públicas como de concienciación, con actos conmemorativos, xornadas de debate e exposicións

 

 

Madrid, 17 de febreiro de 2022. El Centro de Alto Rendemento (CAR) de Madrid do Consello Superior de Deportes (CSD) acolleu hoxe un emotivo acto de reivindicación con motivo do Día Internacional Contra a LGTBIfobia no Deporte, que se conmemora o sábado 19 de febreiro, no que os deportistas Eva Moral, Marc Tur, Eli Pinedo e Damián Quintero e a directiva do Club Atlético de Madrid Lola Romero, tomaron a palabra xunto ao ministro de Cultura e Deporte, Miquel Iceta, e o presidente do CSD, José Manuel Franco para defender a diversidade e o respecto no deporte.

El acto contou coa presenza de máis dun centenar de deportistas e representantes do resto do mundo do deporte e enmárcase nas actuacións de concienciación dentro da estratexia “Iguais no Deporte” impulsada polo CSD co obxectivo de obxectivo de impulsar a igualdade, visibilizar a diversidade e acabar coa discriminación das mulleres, o colectivo LGTBI e as persoas con discapacidade no ámbito deportivo.

Para o secretario de Estado para o Deporte, José Manuel Franco, con este tipo de iniciativas “resaltan o firme compromiso do CSD no impulso dunha política de igualdade como un alicerce fundamental e o noso máximo empeño está en combater calquera tipo de discriminación no deporte”, asegura.

“As institucións e os seus representantes somos responsables de trasladar á sociedade valores que nos fagan mellores e ese é o principal obxectivo desta estratexia. O deporte ten que ser un espazo de igualdade que sirva de espello para toda a cidadanía e como tal o imos defender”, asegurou.

“O deporte é respecto e convivencia. Es un instrumento da loita contra o odio, contra a intolerancia, contra a LGTBIfobia. Reivindico como seguramente todos e todas vostedes, o deporte fronte ao odio. Con máis cultura e máis deporte, máis conseguiremos illar ata erradicar a violencia cuxa única base é o desprezo ou o odio ao diferente. Digamos, ben claro e ben forte, NON á LGTBIfobia no deporte!”. Con estas palabras, pronunciadas por Miquel Iceta, terminaba un manifesto que defendeu importancia da non discriminación por cuestións vinculadas á orientación e identidade sexual das persoas.

 

 

Manifiesto contra a LGTBIfobia no deporte

 

José Manuel Franco:

En a mañá do 3 de maio de 1998, o futbolista inglés Justin Fashanu foi atopado aforcado nun garaxe abandonado en Shoreditch, Londres. Semanas antes, fora acusado de agresión sexual e interrogado pola policía, que na súa investigación non atopou probas contra el. Na súa nota de suicidio, afirmaba: «Deime conta de que xa fun condenado como culpable. Non quero ser máis unha vergoña para os meus amigos e familia [...] espero que o Jesús que amo déame a benvida e finalmente atope a paz».

Eli Pinedo:

Fashanu fixera historia previamente ao converterse, en 1990, no primeiro futbolista de relevo profesional en declararse abertamente gai. Con todo, a súa vida – e o seu deporte-, foron un tormento. La homofobia, os insultos e a degradación da súa imaxe pública foron unha constante nos seus últimos anos. Aínda que do seu terrible, inxusto e triste final obtivemos algo instructivo: a conmemoración da súa figura, o día do seu nacemento, como Día contra a LGTBIfobia no deporte.

Damián Quintero:

Este é un aniversario que nos debe servir para lembrar unha cousa: non admitimos nin un só Justin Fashanu máis. As persoas que estamos aquí hoxe, defendemos un deporte libre de todo tipo de discriminación. E falamos en representación dun colectivo moito máis amplo, porque queres apostamos pola igualdade somos maioría. E seguiremos falando alto e claro para deixar sen espazo a esa minoría que discrimina. O deporte é deporte: no céspede, na cancha, no tatami e na pista, todos e todas somos iguais.

Eva Moral:

A igualdade debe ser a bandeira que presida os nosos partidos, competicións ou carreiras. Necesitámosvos a todos e todas os que intervides no ecosistema deportivo: Federaciones, organizadores de competicións, empresarios e empresarias, patrocinadores, a vós, os medios de comunicación e a toda a sociedade. Deixemos que o noso deporte sexa un lugar de encontro no que só se practica iso: deporte. Sen discriminación. Co respecto e a igualdade por bandeiras.

Lola Romeu:

É incuestionable que aínda queda moito por facer. Aínda que a normalización avanza e unha maioría de nós compórtase xa con plena normalidade, quero rescatar algúns exemplos que reflictan esa necesidade –aínda patente- de educar na tolerancia e no respecto. A Víctor Gutiérrez insultáronlle nunha piscina por ser quen é; a Pau Ribes, nadador artístico, repetíronlle ata a ferida que o seu era un deporte “para gais”; e a Teresa Abelleira e Patricia Curbelo afeáronlles o seu amor ata chegar ao linchamento a través das redes sociais. Mentres na bancada persista o insulto homófobo, teremos que actuar. Mentres unha árbitra non poida pitar en liberdade, teremos que actuar. E mentres a unha pequena lle coarten á hora de xogar ao fútbol referíndose a a orientación sexual dos seus protagonistas, teremos que actuar. E farémolo, xuntos e xuntas, como nos gusta, en equipo, con pleno respaldo institucional e social. Porque somos maioría, como dixo Damián, quen apostamos pola igualdade.

Marc Tur:

Reconozco abertamente quen son para axudar, como me axudaron a min. Oxalá chegue un día no que falar de algo así non sexa noticia, ou non importe. Pero non chegamos a ese punto. Aínda hai quen sofre insultos, descualificacións ou violencia, verbal e física, por razón da súa orientación sexual. Por iso, esta mensaxe que hoxe trasladamos resulta tan importante. Porque vai axudar. Porque quen está a sufrir por mor de insultos, descualificacións, bullying ou calquera outro tipo de violencia, debe saber que nos ten e teranos do seu parte. Aos e as deportistas, xuntos, a favor da igualdade e en contra da discriminación, na casa do deporte español.

Miquel Iceta:

Que este sinxelo acto de hoxe sirva de lombeirada á loita contra a LGTBIfobia no deporte. Eu fomento o diverso, porque desde o diverso podemos fortalecer o orgullo colectivo.

O deporte é respecto e convivencia. É un instrumento da loita contra o odio, contra a intolerancia, contra a LGTBIfobia. Reivindico como seguramente todos e todas vostedes, o deporte fronte ao odio.

Con máis cultura e máis deporte, máis conseguiremos illar ata erradicar a violencia cuxa única base é o desprezo ou o odio ao diferente.

Digamos, ben claro e ben forte, NON á LGTBIfobia no deporte!