PVHpl-Patinaxe Velocidade Pista Longa

0. AMBITO DE APLICACIÓN

A presente Norma Regulamentaria é de aplicación nas Pistas de Xeo para a práctica da Patinaxe de Velocidade en Pista Longa que se realicen total ou parcialmente con fondos do Consello Superior de Deportes e onde se vaian a celebrar competicións da Federación Española de Deportes de Xeo, nesa modalidade deportiva. É competencia da devandita Federación a homologación de cada instalación para a organización de competicións oficiais de patinaxe sobre xeo.

Este documento foi elaborado coa finalidade de normalizar os aspectos regulamentarios de toda instalación hábil para a práctica deste deporte, para o que se tivo en conta o Regulamento Internacional vixente e someteuse a consulta da Federación Española correspondente (Federación Española de Deportes de Xeo).

 

1. DEFINICIÓN E TAMAÑO DA PISTA

A patinaxe de velocidade sobre xeo practícase sobre unha superficie de xeo branco denominada Pista Longa.

A Pista consta de dous tramos rectos paralelos e dous tramos curvos de radios iguais nos extremos formando un anel pechado. Os patinadores realizan a carreira en sentido contrario ás agullas do reloxo. A Pista pode ser aberta, cuberta ou pechada, con dúas rúas de competición.   A lonxitude máxima da pista será 400 metros e a lonxitude mínima 333 1/3 metros, medidos a 50 cm do bordo interior da pista. As curvas nos extremos serán dous semicircunferencias cuxo radio interior será de 25 metros (mínimo), 25,5 metros ou 26 metros (máximo).

O ancho da rúa interior para a competición debe ser de 4 metros e o da rúa exterior será como mínimo de 4 metros e como máximo 5 m.

A área de cruzamento deberá ser toda a lonxitude da parte recta desde o final dunha  curva ao principio da outra. As pistas anteriores ao 1 de Xullo de 2006, que non cumpran estas condicións e non poidan ser aumentadas só poderán ser utilizadas para competicións internacionais e eventos da ISU (International Skating Union) co consentimento expreso da dirección deportiva da ISU.

A Copa do mundo e os Campionatos da ISU deben realizarse nunha pista estándar de 400 m. A pista debe dispor dunha rúa de quecemento de 4 m de ancho como mínimo, situada  ao interior das rúas de competición.

Os Xogos Olímpicos de Inverno deben realizarse nunha pista estándar de 400 m de xeo artificial, no interior dun edificio que o protexa das inclemencias do tempo e do vento. A pista debe dispor dunha rúa de quecemento de 4 m de ancho como mínimo, situada  ao interior das rúas de competición. O espazo interior da pista debe ser accesible sen necesidade de atravesar a superficie de xeo da pista. Así mesmo deberá dispor dun espazo para espectadores previsto para un número adecuado de asentos para o público, así como espazos adecuados aos deportistas, xuíces, autoridades, convidados, prensa, televisión e outros medios.

A lonxitude dunha pista consta da dos dous tramos rectos, a da curva pola rúa interior, a da curva pola rúa exterior e a do aumento polo cambio de rúa en cada volta.

1/ Tramos rectos:                                         2 x A 

2/ Curva interior rúa interior:                         B x p 

3/ Curva interior rúa exterior:                        C x p

4/ Incremento de percorrido por Cruzamento:         A2 + (ancho da pista)2 – A

Sendo        A: lonxitude do tramo recto

R: Radio da curva interior

B: Radio da curva interior + 0,50 m

C: Radio da curva exterior + 0,50 m

A lonxitude total da pista corresponde por tanto á seguinte suma:

Lonxitude da pista = 1 + 2 + 3 + 4

A continuación indícanse as características xeométricas das pistas estándar:

Pistas estándar de 400 m
Radio curva interior (m)	25	25,5	26
Ancho de cada rúa (m)	4	4	4
A (m)	113,57	112,00	110,00
B (m)	25,5	26	26,5
C (m)	29,5	30	30,5
1 (m)	227,14	224,00	220,86
2 (m)	80,11	81,68	83,25
3 (m)	92,68	94,25	95,82
4 (m)	0,07	0,07	0,07
Lonxitude 1+2+3+4 (m)	400	400	400

 

Pista estándar de 333 1/3 m
Radio curva interior (m)	25	26
Ancho de cada rúa (m)	4	4
A (m)	77,08	80,22
B (m)	26,5	25,5
C (m)	30,5	29,5
1 (m)	154,16	160,44
2 (m)	83,25	80,11
3 (m)	95,82	92,68
4 (m)	0,10	0,10
Lonxitude 1+2+3+4 (m)	333,33	333,33

 

Véxanse:

As distancias das dúas especialidades son as seguintes:

CARREIRA	Distancia (m)
Homes	Mulleres
Velocidade	500
1.000
Longa distancia	1.500	1.500
5.000	3.000
10.000	5.000

 

2. PROTECCIÓN PERIMETRAL DA PISTA

Nas curvas e nas rectas da pista de xeo deben tomarse medidas de protección de accidentes en caso de caída dos patinadores, dispóndose unha protección mediante un acolchado de colchóns perimetral da pista cos seguintes requisitos:  

a) O acolchado de colchóns perimetral terá como mínimo 80 cm de alto e 15 cm de espesor, colocarase nas curvas e nas rectas 12 m despois do final da curva, como mínimo, para a parte restante de cada recta tamén se colocará onde haxa obstáculos (p.e.: valos, bancos, postes, columnas, etc.) dentro dun espazo de 3 m desde o bordo exterior da superficie da pista de xeo. Vease

A cara exterior do acolchado de colchóns debe ser de material resistente á auga e ao corte.

) A protección estará suxeita correctamente de tal forma que no caso de que un patinador choque con ela non poida resultar ferido seriamente. En pistas ao aire libre pode utilizarse unha chea de neve (non xeada). Se non hai neve dispoñible usarase acolchado perimetral de protección.

Nos Campionatos da Federación Española de Deportes de Xeo, da ISU e nos Xogos Olímpicos de Inverno tomaranse as seguintes medidas adicionais de seguridade:

-    Utilizarase un acolchado de colchóns perimetral ou outro acolchado apropiado en toda a lonxitude das rectas, isto é en todo o exterior da pista.

-    Nas curvas colocarase un acolchado adicional por exemplo un xogo extra de acolchado ou un acolchado dunhas dimensións e un material que proporcionen a mesma protección.

-    Nas sesións de adestramento tamén se colocarán as proteccións adecuadas.

Os organizadores destes eventos deben fornecer unha descrición técnica da instalación das proteccións para ser revisada polo delegado técnico designado pola ISU para a súa aprobación.

 

3. BANDAS EXTERIORES

Exteriormente á pista e ás proteccións perimetrales disporase un espazo de paso dunha anchura non inferior a 1,50 m.

 

4. DIVISIÓN E TRAZADO DA PISTA

O trazado da pista será conforme coas 

a) LIÑAS DE SAÍDA

Utilízanse liñas de saída diferentes segundo a lonxitude de carreira, unha para cada rúa, non coincidirán, salvo na carreira de 500 m. A liña estará raiada ou coloreada, será perpendicular á recta ou a súa extensión, a súa lonxitude será a mesma da rúa e o seu ancho non será superior a 5 cm.

b) LIÑAS DE PRE-SAÍDA

As liñas de pre-saída deben situarse 2 m antes das liñas de saída.

c) LIÑAS DE CHEGADA

Situaranse na parte recta da pista onde non se produce o cruzamento, unha para cada rúa pero coincidentes, serán perpendiculares á dirección da recta, a súa lonxitude será a mesma das rúas e o seu ancho non será superior a 5 cm. Nos últimos 5 metros anteriores á liña de chegada debe marcarse claramente cada metro da pista.

Na pista estándar de 400 m as liñas de saída e chegada para todas as distancias serán perpendiculares á recta de chegada. A liña de chegada da carreira de 1.000 m situarase na metade da recta de chegada e as liñas de saída conforme a ela. Para carreiras de persecución por equipos as liñas de saída e chegada deben situarse en metade das rectas. Para o resto situaranse ao final da recta e as posicións de inicio fixaranse conforme a estas.

d) LIÑA LÍMITE DE RÚA

Delimitan as rúas da pista entre se e serán de ancho non superior a 5 cm. Estarán debuxadas en toda a lonxitude de cada rúa excepto na área de cruzamento.

e) ÁREA DE CRUZAMENTO

A área de cruzamento deberá ser toda a lonxitude da parte recta desde o final da curva.

f) ÁREA DE FREADA

Máis aló da liña de chegada na dirección da carreira, existirá unha zona na que o corredor poderá frear progresivamente. Esta zona poderá desenvolverse coincidindo co inicio da curva.

 

5. ALTURA LIBRE DE OBSTÁCULOS

A altura entre a pista de xeo e o obstáculo máis próximo (cara inferior do teito, colgue de viga, luminaria, conduto de climatización) deberá quedar totalmente libre e será tal que permitirá o correcto desenvolvemento de todas as probas previstas. Recoméndase que a altura libre mínima sexa de 6 m.

 

6. ORIENTACIÓN

O eixo longitudinal da pista en instalacións ao aire libre será N-S admitíndose unha variación comprendida entre N-NE e N-NON. Non obstante a climatoloxía española non é apropiada para dispor este tipo de instalacións ao aire libre.

 

7. ILUMINACIÓN

A iluminación artificial será uniforme e de maneira que non dificulte a visión dos xogadores, do equipo arbitral nin dos espectadores. Cumprirá a norma UNE-EN 12193 “Iluminación de instalacións deportivas” e contará cos seguintes niveis mínimos de iluminación:

 

NIVEIS MÍNIMOS DE ILUMINACIÓN PATINAXE DE VELOCIDADE SOBRE XEO EN PISTA LONGA (interior)
NIVEL DE COMPETICIÓN	Iluminancia horizontal
E med (lux)	Uniformidade E min/E med
Competicións internacionais e nacionais	500	0,7
	300	0,6
Competicións locais, adestramento, uso escolar e recreativo	200	0,5

 

NIVEIS MÍNIMOS DE ILUMINACIÓN PATINAXE DE VELOCIDADE SOBRE XEO EN PISTA LONGA (exterior)
NIVEL DE COMPETICIÓN	Iluminancia horizontal
E med (lux)	Uniformidade E min/E med
Competicións internacionais e nacionais	500	0,7
Competicións rexionais, adestramento alto nivel	200	0,5
Competicións locais, adestramento, uso escolar e recreativo	100(1)	0,5

 

(1) A iluminación pode reducirse a 50 Lux para carreiras.

 

A iluminación na liña de meta deberá ser de 1.000 lux para o equipo de foto-finish e xuíces.

Para retransmisións de TV cor e gravación de películas requírese un nivel de iluminancia vertical en función da velocidade da acción e a dimensión do obxecto, na citada norma UNE-EN 12193 os deportes clasificáronse neste sentido en tres grupos A, B e C; a patinaxe de velocidade corresponde ao grupo B.

 

Nivel de iluminación vertical  a manter en función da distancia máxima de tiro das cámaras. (UNE-EN-12193)

Para tomas de TV ou películas os espazos circundantes á pista de xeo deben estar iluminados de forma que o nivel de iluminación vertical sexa polo menos 0,25 do nivel de iluminación vertical da pista de xogo. Para maior información debe consultarse a norma citada.

 

8. SUPERFICIE DEPORTIVA DE XEO

A superficie de xeo da pista manterase plana, horizontal e lisa mediante o pulido necesario do xeo. O espesor recomendado da capa de xeo estará entre 3 e 4 cm. A temperatura do xeo manterase entre os valores seguintes –5ºC e –3ºC.

 

9. EQUIPAMENTO

9.1. CONOS SEÑALIZADORES DA PISTA

Para a delimitación entre os tramos rectos das dúas rúas e a demarcación das curvas, unicamente deben usarse conos en pistas de interior. Pode utilizarse neve cando non haxa nada mais dispoñible, pero a neve non debe estar xeada. Os conos deben ser de deseño aprobado pola ISU e pola Federación Española de Deportes de Xeo.

Para a delimitación entre as rúas poden utilizarse conxuntamente as marcas pintadas na pista e conos móbiles de caucho, plástico, madeira ou outro material apropiado, separados 50 cm nos primeiros e os últimos 15 m das curvas e no resto da curva separados 1 m. Nas partes rectas poden usarse conos para separar as rúas, nese caso separaranse 10 m. Véxase 

En todas as competicións da ISU e nos Xogos Olímpicos de Inverno deben usarse conxuntamente a liña pintada completa e os conos móbiles.

O primeiro cono de entrada a cada curva será de 20 cm de altura mínima e 25 cm de altura máxima. Véxase a figura PVHpl-5.

 9.2. TRAXE, LENTES E CASCO

Os patinadores levan postos traxes para a carreira axustados ao corpo e con carapucha para reducir a resistencia do aire. Os traxes de carreiras deben adaptarse á forma natural do corpo do patinador. A inserción ou axuste de formas ou sistemas para crear unha forma diferente non esta permitida.

Na Copa do mundo e os Campionatos da ISU, nos equipamentos dos corredores aparecerá  o seu nome xunto ao o nome do país que representan ou a súa abreviatura oficial.

Os patinadores utilizan lentes para protexerse os ollos do vento e de partículas de xeo. As lentes das lentes reducen o brillo da superficie de xeo e melloran a visibilidade da pista.

Os patinadores levarán un casco protector cando o requira a organización.

9.3. SISTEMAS DE COMUNICACIÓN

Durante a competición aos patinadores non lles está permitido levar ningún sistema de comunicación para ter contacto ou recibir información doutras persoas ou recursos.

9.4. Os PATÍNS

Os patíns considéranse unha prolongación mecánica da perna que facilita o deslizamiento. Consisten nunha bota e unha coitela dun material cuxo tamaño non varíe significativamente durante a competición. As coitelas están fixas na bota só na parte dianteira mediante un eixo e un resorte, que ao empuxar o patinador acciónanse , separándose, ao final do pulo, a coitela do talón da bota. É o que se coñece como «clap» e que permite maior pulo e durante máis tempo.

A parte da coitela que entra en contacto co xeo ten forma de liña recta. A coitela dos patinadores de velocidade ten unha lonxitude xeralmente de 42 - 46 cm para homes. Canto máis longa sexa a folla, máis rápido se patina ata un punto no que a lonxitude se converterá nun obstáculo. The underside of the blade is only about 1mm thick. A parte inferior da folla é só de 1 mm de espesor.

Os patíns non conterán ningún elemento que contravenga a normativa.

Non haberá ningunha conexión entre o patinador e o patín, nin transmisión de enerxía, materia ou información ao patín salvo a achegada pola perna e o pé.Non se permite que as coitelas ou as botas quéntense de forma externa ou artificial. Véxase

9.5. XUÍCES, CRONOMETRADORES E RESTO DO PERSOAL

Cada pista de patinaxe sobre xeo contará con espazos adecuados para que se sitúen os árbitros, os cronometradores e resto do persoal. En Pista Longa haberá:

-    Un árbitro

-    Un asistente do árbitro

-    Un xuíz de saída, xunto á liña de saída,  vixiará que a saída sexa válida. (starter).

-    Un asistente do xuíz de saída

-    Un xuíz, xunto á liña de chegada, que controla a chegada

-    Un cronometrador e dous asistentes, un para o cronómetro automático e outro para o manual e un mínimo de catro cronómetros manuais.

-    Un xuíz, ao final da primeira curva, que contará o número de voltas (lap scorer).

-    Operarios de Pista: un en cada curva (para os campionatos da ISU e os xogos olímpicos de inverno dous en cada curva) e un, ao final da segunda recta, que controlará o cruzamento dos patinadores (crossing controller).

9.6. ESPAZO PARA ADESTRADORES

Situarase un espazo para adestradores na zona de cruzamento, terá 1 m cara ao exterior desde o bordo da pista, empezará a 20 m da saída da curva e estenderase ata 10 m antes da entrada á curva, marcarase cunha liña de 2 cm.

9.7. DISPOSITIVO ANOTADOR DE VOLTAS

Situarase un dispositivo anotador de voltas nas proximidades da liña de chegada que indicará as voltas que quedan por percorrer. Este dispositivo poderá ser de accionamiento manual, mecánico, eléctrico ou electrónico e fará soar unha campá ou outro sistema acústico para indicar o comezo da última volta..

9.8.CRONOMETRAXE E FOTO-FINISH

O sistema de cronometraxe utilizada estará homologado pola Federación Española de Deportes de Xeo. Cando a cronometraxe sexa manual deberán empregarse reloxos electrónicos dixitais. Para a cronometraxe automática deberán situarse células fotoeléctricas entre as liñas, o mais preto posible do xeo. O sistema empezase a cronometrar no momento que soe a pistola do xuíz de saídas.

Utilizarase un sistema de gravación en vídeo para determinar a orde de chegada e o tempo dos patinadores ou equipos.

9.9. MARCADOR

 As pistas de patinaxe sobre xeo disporán dun marcador co fin de facilitar aos espectadores, patinadores e árbitros información precisa sobre:

-    Participantes (persoas, equipos)

-    Tempos

-    Clasificación

-    Tempo de descanso.

O marcador colocarase en situación de perfecta visibilidade para árbitros, xogadores e público e será electrónico nas competicións oficiais da Federación Española de Deportes de Xeo.

9.10. SIRENA

Cada pista contará cunha sirena ou outro dispositivo emisor de son adecuado que será utilizado polo cronometrador.

9.11. CÁMARA DE CHAMADAS “HEAT BOX”

 Antes do comezo de cada proba os participantes serán claramente chamados á cámara de chamadas.