FRN Pelota-Frontón

O frontón é unha das instalacións deportivas do deporte de Pelota xunto con o Trinquete e Praza. Os frontóns de nova construción deben aterse ás características técnicas que se indican a seguir.

1. TAMAÑO DO FRONTON:

O frontón está composto dunha cancha rectangular e tres paramentos verticais denominados frontis, parede esquerda e rebote que limitan á cancha por unha banda maior e dous menores. A cancha queda aberta polo segundo lado maior. Os ángulos que forman o frontis coa parede esquerda e esta co rebote serán ángulos rectos. O rebote e a parede esquerda terán a mesma altura que o frontis. O rebote terá a mesma anchura que a cancha. Hai tres tipos de frontón segundo a modalidade que se desexe practicar:

As dimensións de cada tipo de frontón son as que se indican na táboa seguinte:

2. BANDA EXTERIOR / CONTRACANCHA:

Para facilitar o desenvolvemento e a visión do xogo por parte de xogadores e espectadores disponse un espazo libre e sen obstáculo algún ao longo da cancha denominado contracancha. A contracancha separa a cancha de xogo da zona de espectadores se existe ou do valo delimitadora e é o lugar onde se colocan os xuíces. A contracancha terá unha anchura mínima de 4,50 m en todas as instalacións.

3. MARCADO DO FRONTON:

O marcado do frontón será conforme coas figuras

As liñas de marcas terán unha cor que contraste perfectamente co da cancha e paramentos. Poden ser pintadas ou con flejes, chapas ou outro material, neste caso deben quedar enrasadas e perfectamente incorporados ao pavimento ou paramento. Establécense as marcas seguintes:

• Liña "escas" de límite de cancha, de 15 cm de anchura é paralela á parede esquerda e marca o límite de cancha á distancia indicada na táboa de dimensións. Esta liña que separa a cancha da contracancha pode facerse pintada ou cunha chapa incrustada no pavimento, sen resaltes e de material que sen ser perigoso para os xogadores proporcione un son diferente ante o impacto da pelota.
• Liñas "escases" de límites de paramentos, de 15 cm de anchura. Xunto con a liña "escas" de límite de cancha delimitan o espazo do frontis, parede esquerda e rebote onde han de botar as pelotas "boas". Estas liñas poden ser pintadas ou cunha chapa incrustada no paramento con son claro aos golpes de pelota. Na parede esquerda e rebote a liña escas superior estará a 10 m de altura. Na parede de rebote colocarase unha liña vertical a 10 m da parede de rebote que coincidirá coa da cancha.
• No frontis hai tres liñas "escases", de 15 cm de anchura. Unha horizontal a 10 m do chan, outra tamén horizontal denominada "falta" a unha altura do chan desde a súa parte superior de 1 m (excepto para a modalidade de raqueta que será de 60 cm) e outra vertical que limita a anchura do frontis, o cal poderá ser ata 1,10 m máis largo que a cancha. Estas liñas poden ser pintadas ou cunha chapa incrustada no paramento con son claro aos golpes de pelota.
• Os "cadros" son as divisións que se sinalan na cancha para establecer as distancias de sáquelos, a falta e pásaa. Van marcados na parede esquerda e terán as seguintes distancias de cadro a cadro: 4m (frontón longo) 3m (frontón curto e de 30 m) A falta e pásaa tamén se marcan na cancha.
• Liñas de falta e pasa, trázanse na cancha e sinalan a zona onde han de botar as pelotas de saque, son paralelas ao frontis cunha liña de 15 cm de anchura paralela ao frontis pintada no chan ou con cinta adhesiva, que vai desde a parede esquerda á contracancha. Correspóndense cos cadros 4 e 7 excepto na modalidade de raqueta.
• pelota olímpica na que a falta estará no cadro 3 e pásaa no 5.
• Liñas de saque, sinalan a posición do xogador que efectúa o saque, poderán ser de carácter permanente ou provisional (p.e.: cintas adhesivas) Nos cadros seguintes indícanse as distancias de saque.

As distancias sempre se miden desde o frontis Os cadros serán de 3,50 m

metros

As distancias sempre se miden desde o frontis Os cadros serán de 3,50 m Nos frontóns que teñan menos de 36 m, o saque efectuarase a 2 m da parede de rebote

As distancias sempre se miden desde o frontis Os cadros serán de 4 m

4. ALTURA LIBRE DE OBSTÁCULOS:

Desde o límite superior do frontis, parede esquerda e rebote ata o obstáculo superior máis próximo (cercha, rede, etc. en instalacións cubertas) haberá unha altura libre mínimo de 2 m e recomendable de 3 m en frontóns curtos (30 m e 36 m) e de 3,50 m en frontóns longos. Por tanto a altura libre mínimo desde o pavimento será:

A altura libre será sobre toda a cancha ou sobre toda a anchura do frontis cando este é máis largo que a cancha. En frontóns cubertos a altura das paredes do frontis, parede esquerda e rebote será como mínimo a altura libre de obstáculos. En frontóns descubertos a altura das paredes do frontis, parede esquerda e rebote será mínimo 1,50 m máis da altura do frontis, debendo suplementarse cun cerramento de malla metálica de 1,50 m en frontón curto e de 2,00 m en frontón longo (ver punto 10)

5. ORIENTACIÓN:

O eixo longitudinal da cancha en frontóns ao aire libre será N-S admitíndose unha variación comprendida entre N-NE e N-NON dispondo o frontis cara ao Norte e o rebote cara ao Sur. Se se fan coincidir as paredes esquerdas de dous frontóns paralelos, o eixo longitudinal de ambas as canchas deberá coincidir coa dirección xeográfica E-Ou, admitíndose a súa variación dentro da contorna comprendida entre E-NE e E-SE de modo que un frontis estea orientado cara ao Leste e o outro cara ao Oeste.

6. ILUMINACIÓN:

A iluminación artificial será uniforme e de maneira que non dificulte a visión dos pelotaris, dos xuíces nin dos espectadores. Cumprirá a norma UNE-EN 12193 "Iluminación de instalacións deportivas" e contará cos seguintes niveis mínimos de iluminación:

As luminarias non deben colocarse sobre a cancha para evitar deslumbramientos.

Para retransmisións de TV cor e gravación de películas requírese un nivel de iluminancia vertical de polo menos 800 lux, non obstante este valor pode aumentar coa distancia da cámara ao obxecto. Para maior información debe consultarse a norma citada.

7. PAVIMENTO:

Son aptos os pavimentos de asfalto fundido puído, de cuarzo puído ou de resinas sobre formigón. A superficie do pavimento será plana (A planeidad será tal que as diferenzas de nivel serán inferiores a 3 mm medidos con regra de 3 m; 1/1000) e horizontal, en frontóns ao aire libre admítese unha pendente transversal máxima de 0,5% para a evacuación superficial das augas de choiva cara ao lateral exterior da contracancha. O pavimento será homoxéneo ríxido e continuo (non haberán xuntas non enrasadas) para que a resposta do bote da pelota sexa correcta e uniforme. Estará suficientemente puído de forma que non sexa abrasivo, facilite seguridade na pisada e permita que o xogador e a pelota deslicen sobre el de forma controlada sen ser esvaradío. A cancha e a contracancha terán o mesmo tipo de pavimento en frontóns ao aire libre. En frontóns cubertos a contracancha pode ser de material distinto que a cancha (p.e.: madeira), mesmo que ofreza un bote e son diferente da pelota considerada "mala". A cor do pavimento da cancha será igual que o do frontis, parede esquerda e rebote preferentemente verde, tamén se admite o branco. A contracancha pode ser de cor diferente.

8. PARAMENTOS:

Os paramentos do frontis, parede esquerda e rebote deben ser perfectamente lisos e non deben ter bordos, arestas, rugosidades, elementos saíntes ou anómalos. O frontis e o rebote (en frontóns longos) terán un acabado superficial perfectamente plano, uniforme, duro, liso, resistente, macizo, con espesor suficiente e o menor número de xuntas posibles, de forma que teñan unha resposta uniforme ao golpe da pelota e poidan absorber sen deterioración algún o impacto das pelotas sen que o golpe en oco "soe" posibilitando en todo caso o rebote por pequeno que sexa. A parede esquerda e o rebote (en frontóns curtos) terán un acabado superficial uniforme, duro e liso sen rugosidade algunha para que permitan o contacto, rozamento e deslizamiento de pelotas, ferramentas, mans e corpos. Deberá soportar sen deterioración algún o impacto das pelotas. Os paramentos utilizados son de formigón con encofrados metálicos para obter unha perfecta planeidad, enfoscado con acabado bruñido e no frontis tamén con revestido de bloque de pedra arenisca ou calcaria gris, dura e resistente ao impacto, de 15 cm de espesor. Bordeando o frontis recoméndase dispor colchóns con lona, cortizas, teas ou outros elementos distintos da superficie do frontis, que amortezan as pelotas de "falta". En frontóns cubertos débese coidar que non apareza condensación nos paramentos mercé a un sistema de ventilación ou á propia composición do paramento, pois pode desvirtuar ou imposibilitar o xogo.

9. REDES PROTECTORAS:

En frontóns cubertos colocarase unha rede vertical para protección dos espectadores e das instalacións (iluminación, etc.) de tamaño tal que impida o paso de pelotas pero non dificulte a visión do xogo, a cor será igual ao dos paramentos para que contrasten coa pelota. Esta rede debe ser desplegable. Sobre a cancha e contracancha, se é necesario, colocarase unha rede horizontal por encima da altura libre de obstáculos para protexer elementos construtivos (falsos teitos, etc.) ou instalacións.

10. CERRAMENTO:

En frontóns descubertos existirá un cerramento no límite exterior da contracancha para evitar a saída ao exterior das pelotas e para protexer aos espectadores no seu caso. A altura total deste cerramento será de 8 m dos cales os 3m inferiores deben ser de malla metálica e o resto pode ser mediante rede de material maleable. Os elementos metálicos serán non oxidables ou estarán protexidos da corrosión. Sobre os muros do frontis, parede esquerda e rebote, para evitar a saída ao exterior das pelotas, colocarase un cerramento de malla metálica non oxidable ou protexida da corrosión, de 1,50 m de altura en frontón curto e de 2m de altura en frontón longo.

11. PELOTAS

A pelota regulamentaria (excepto en raqueta e pelota de goma) está composta de:

• Núcleo ou bóla de goma trenzada en tiras que pode levar no seu interior unha bolita de distinto material, segundo o fin a que se destina. O núcleo pode ser de polipropileno ou sustancia similar que reúna as características esixidas de peso e diámetro.
• Capa de algodón ou la recubrindo o núcleo.
• Cuberta de coiro en forma de dúas ochos que se pechan sobre si mesmos. A pelota de ferramenta leva dous coiros sendo o interior de simple protección ao resto de material.

A cor das pelotas será o propio forro de coiro, o mais branco posible. Nas especialidades de raqueta, a pelota será de goma neumática de cor branca ou amarelo, do mesmo xeito que en paleta de goma. A distancia para coñecer o bote máximo e mínimo será deixando caer a pelota sen forza desde 2 m. O peso e características das pelotas para as distintas modalidades indícanse a seguir.

12. FERRAMENTAS

En practícaa das distintas modalidades de pelota en frontón utilízanse distintas ferramentas que se indican a seguir así como as súas características: