ATLa Atletismo Salto de Altura
1 TAMAÑO DA ZONA DE SALTO DE ALTURA
A instalación de salto de altura componse do sector de carreira de impulso e de batida e a zona de caída do atleta. O sector de impulso posibilitará unha carreira mínima de 15 m en calquera circunstancia, debendo aumentarse ata 20 m como mínimo en Campionatos do Mundo, Xogos Olímpicos, Copas do Mundo, Campionatos de Área, de Zona Xeográfica ou de Zona, o sector de impulso onde as condicións o permitan terá unha lonxitude mínima de 25 m. Véxase figura ATLa 1.
É posible utilizar o anel da pista de atletismo como parte do sector de impulso, retirando o bordo, que será desmontable nesa zona.
A zona de caída de atleta terá un mínimo de 5 m de lonxitude por 3 m de anchura e recomendado de 6 m de lonxitude por 4 m de anchura. Estará cuberta por un colchón de caída das mesmas dimensións.
2 BANDAS EXTERIORES E SEGURIDADE
Para facilitar o desenvolvemento e a visión da competición por parte de atletas e espectadores e por seguridade, reservaranse bandas de espazos libres de 1,50 m de anchura mínima no perímetro do sector de carreira e da zona de caídas.
3 ALTURA LIBRE DE OBSTÁCULOS
A altura entre o pavimento e o obstáculo máis próximo (liñas eléctricas en instalacións ao aire libre; cara inferior de teito, colgue de viga, luminaria, conduto de aire acondicionado en instalacións cubertas) tanto sobre a zona como sobre as bandas exteriores, deberá quedar totalmente libre e ter un mínimo de 4m.
4 ORIENTACIÓN SOLAR
O eixo central do sector de saltos e da zona de caídas debe coincidir coa dirección xeográfica N-NON (zona de caída), S-SE (sector), admitíndose a súa variación dentro da contorna comprendida entre N e NON. É preciso ter en conta ademais a dirección dos ventos dominantes para non saltar en contra deles.
5 TIPO DE PAVIMENTO
A zona de saltos disporá dun pavimento de características iguais ás da pista de carreiras. O sector de saltos admitirá unha pendente radial (dirección de carreira) máxima do 1 por 250 no sentido do centro do listón cara ao exterior do sector, para posibilitar a drenaxe superficial das augas. A zona de batida ten que estar horizontal.
O pavimento debe ter resolto a drenaxe profunda das augas, así como non ser abrasivo nin deslizante e se elástico aínda que dotado de seguridade á pisada. O pavimento será sintético, prefabricado ou in situ, sobre unha base de zahorras (areas e gravas) de 15 cm de espesor mínimo e dúas capas de aglomerado asfáltico de 40 mm (ømáx. árido: 20 mm) e 25 mm (ømáx. árido: 5 mm) de espesor mínimo respectivamente. Cumprirá os seguintes requisitos de acordo con UNE 41958 IN “Pavimentos deportivos”:
REQUISITOS PAVIMENTO DEPORTIVO PARA PISTAS DE ATLETISMO | ||
---|---|---|
Absorción de impactos (Redución de forza) |
50%≥RF≥35% | Competicións ámbito internacional e nacional |
35%≥RF≥20% | Competicións ámbito rexional, local, recreativo, escolar | |
Deformación | StV≤3mm | |
Fricción | 0,5≤µ | |
Planeidad | Diferenzas de nivel inferiores a 3 mm medidos con regra de 3 m (1/1000) | |
Pendentes | Pendente radial máxima 1:250 | |
Resistencia a impactos | Sen fisuras, gretas ou deformacións maiores de 0,5 mm para impactos de 8 Nm | |
Resistencia a cravos* | Máxima perdida de peso 10 % | |
Resistencia a tracción | Pavimentos porosos: ≥ 400 kPa Pavimentos non porosos: ≥ 500 kPa Alongamento de rotura (Er): ≥ 40% |
|
Espesores | 12 mm; pista 20 mm; zonas de salto (pértega, lonxitude, altura, triplo salto) lanzamento de xavelina e foso da ría |
* Reglamentariamente a sola e o tacón das zapatillas poderán ter ata un máximo de 11 cravos. Para pavimentos sintéticos a parte do cravo que sobresaia da sola ou tacón non debe exceder de 9 mm, excepto para salto de altura e lanzamento de xavelina que non excederá de 12 mm. O diámetro máximo dos cravos será de 4 mm. Noutro tipo de pavimentos a máxima lonxitude do cravo será de 25 mm e o diámetro máximo será de 4 mm.
Se se utilizan pavimentos de carácter transportable (esteiras, rolos sintéticos ou de caucho...), seranlles de aplicación todas as disposicións anteriores en canto a pendentes (tomando a cara superior dos rolos) e as restantes características.
6 ILUMINACIÓN
A iluminación artificial será uniforme e de maneira que non provoque deslumbramiento de atletas, xuíces nin espectadores. Cumprirá a norma UNE-EN 12193 “Iluminación de instalacións deportivas” e contará cos seguintes niveis mínimos de iluminación:
NIVEIS MÍNIMOS DE ILUMINACIÓN ATLETISMO ao exterior (todas as actividades) |
||
---|---|---|
NIVEL DE COMPETICIÓN | Iluminancia horizontal | |
E med (lux) | Uniformidade E min/ Emed |
|
Competicións internacionais e nacionais | 500 | 0,7 |
Competicións rexionais e locais, adestramento alto nivel | 200 | 0,5 |
Adestramento, deporte escolar e recreativo | 100 | 0,5 |
Para retransmisións de TV cor e gravación de películas requírese un nivel de iluminancia vertical de polo menos 1.000 lux e de 1.400 lux en competicións internacionais, non obstante este valor pode aumentar coa distancia da cámara ao obxecto. Para maior información en canto a iluminancia vertical, uniformidade, temperatura de cor e índice de rendemento de cor debe consultarse a norma citada.
7 TRAZADO DA ZONA
O Trazado da Zona de Saltos realizarase de acordo coa figura
A Zona de Salto de Altura poderá estar construída con total independencia e distinta localización das restantes especialidades atléticas ou estar sobreposta con outras zonas, normalmente rectas de velocidade, pista de carreiras, corredores de salto con pértega, corredores de salto de lonxitude e tripla e corredores de lanzamento de xavelina. En caso de utilizar o anel da pista como parte do sector de impulso retirásense as seccións correspondentes do bordo. A zona de Salto de Altura poderá ter unha única zona de caídas ou varias para permitir unha practica deportiva simultánea.
8 EQUIPAMENTO
O equipamento para salto de altura consta de dúas saltómetros, a barra transversal ou listón e o colchón de caídas.
8.1 SALTOMETROS
Os saltómetros son os postes verticais que han de soster a barra transversal ou listón. A súa constitución así como a forma e dimensións da súa sección transversal non están reglamentadas; unicamente estipúlase que os saltómetros han de ser ríxidos.
Os saltómetros disporán dunha base que asegure a súa posición vertical. A cara superior dos saltómetros debe exceder polo menos 10 cm a máxima altura á que pode elevarse a cara superior do listón. A distancia entre as caras, arestas ou generatrices máis próximas entre si dos saltómetros non será inferior a 4,00 m nin superior a 4,04 m. Véxase debuxo
8.2 BARRA TRANSVERSAL Ou LISTÓN
A barra transversal é o listón que, colocado sensiblemente horizontal, indica a altura a franquear polo saltador.
Será de fibra de vidro ou outro material apropiado, pero non de metal. A súa sección transversal será circular excepto nos extremos. A barra terá unha lonxitude comprendida entre 3,98 m e 4,02 m (4,00 ± 0,02 m) e unha masa máxima de 2 Kg. Véxanse debuxos
O diámetro da barra transversal será de 30 mm (± 1 mm). As extremidades da barra transversal estarán construídas de modo que presenten unha superficie plana de dimensións 2,9 - 3,5 cm x 15 - 20 cm, a fin de poder colocala sobre os soportes dos saltómetros.
Esta superficie plana non pode estar mais alta que o centro da sección transversal vertical do listón. As extremidades serán duras e lisas.
As partes do listón que se apoian sobre os soportes deberán ser lisas. Non poden estar cubertas con goma ou outro material que teña efecto de aumentar a adherencia entre as superficies.
A barra transversal ou listón non terá sesgamiento e cando estea colocada non terá unha frecha maior de 2 cm. Todas as medicións faranse perpendicularmente desde o chan en centímetros enteiros ata a parten mais baixa do bordo superior do listón.
A barra transversal terá unha elasticidade limitada de forma que cargada nun punto medio cunha masa de 3 Kg, na súa posición no saltómetro, a súa frecha máxima permitida é de 7 cm.
8.3 PLACAS DE SOPORTE
O listón apoiarase sobre unhas placas de soporte solidariamente unidas aos saltómetros, fabricadas por un sistema a determinar.
Estas placas deben ser planas e rectangulares de 40 mm de anchura e 60 mm de lonxitude. Cada unha das placas quedará colocada fronte ao saltómetro oposto e os extremos da barra asentaranse sobre estes soportes de tal modo que se un concursante tócaa, caia facilmente a terra cara a adiante ou cara atrás. Os soportes do listón non poden estar cubertos con goma ou con calquera outro material que teña efecto de aumentar a adherencia entre a súa superficie e a do listón. Non pode ter ningunha clase de peiraos e terán que estar fixos solidariamente aos saltómetros durante o salto.
Deberá haber unha separación de, polo menos, 10 mm entre os extremos da barra e os saltómetros. Véxanse debuxos
8.4 ZONA DE CAIDAS
A zona de caídas do saltador deberá ser un rectángulo dunha lonxitude mínima de 5 m (recomendado 6 m), por unha anchura mínima de 3 m (recomendado 4 m).
Estará cuberta cunha ou varios colchóns de material resistente ás condicións climatolóxicas, á acción dos cravos do atleta e de características elásticas; a súa altura non será inferior a 40 cm (recomendado 70 cm). Véxase debuxo ATLa-2. A fin de que o colchón de caídas en ningún momento poida golpear aos saltómetros derrubando o listón, terá aquela uns entrantes tal e como se expresa no debuxo
O colchón estará colocada sobre unha base ou plataforma xeralmente de rejilla a 0,10 m de altura para favorecer a ventilación, o colchón sobresairá 0,10 m dos bordos da rejilla para protección do saltador.
Entre os saltómetros e a zona de caída existirá un espazo libre de 10 cm para evitar o desprazamento do listón por un movemento do colchón da zona de caída ao entrar en contacto cos saltómetros.
O colchón estará deseñada para protexer ao saltador na súa caída, desde unha altura de 2,50 m e debe cumprir a norma UNE-EN 12503-2 “Colchóns de salto con pértega e salto de altura” de acordo co cadro seguinte:
COLCHÓNS DE SALTO DE ALTURA (UNE-EN 12503-2) | |||||
---|---|---|---|---|---|
USO | TIPO | ABSORCIÓN DE IMPACTOS | FRICCIÓN DA BASE | ||
Punto máximo de deceleración (g) |
Porcentaxe de deflexión % | Elasticidade % | |||
Escolar, adestramento |
9 | ≤ 10 | ≤ 70 | ≤ 20 | ≥ 4,5 * |
Competición | 10 | ≤ 10 | ≤ 60 | ≤ 20 | --- |
* Valor mínimo de fricción da base a menos que se impida que a colchón se mova por medios mecánicos
O colchón debe incluír unha marcaxe coa seguinte información:
a) O número da norma indicada
b) O nome ou marca do fabricante, provedor ou importador e o ano de fabricación.
c) Cal é a parte superior do colchón, se non se pode identificar claramente.
A parte superior do colchón será resistente a cravos, terá unha cuberta de espesor recomendado de 5 cm e unha lona ou cuberta resistente á intemperie. As almohadillas constituíntes do colchón estarán cubertas e unidas de modo que se evite que as extremidades ou calquera parte do corpo do atleta caia entre elas.
8.5 MOBILIARIO PARA XUÍCES
Colocarase ao exterior das liñas perimetrales o mobiliario necesario para que os xuíces da proba desenvolver o seu labor.